امروز قرار است نشستِ مهمی در کابل زیر نامِ «وفاق ملی» دایر شود. این صدا درحالی بلند می‌شود که افغانستان شاهد اوج‌گرفتنِ نفاق‌های قومی و اختلاف‌های زبانی است که از طرفِ دستگاه رسمی کشور مهندسی و مدیریت می‌گردد. در چنین اوضاعی که فضای اجتماع و سیاستِ ما را ویروسِ نفاق و شقاق اشباع کرده‌، وفاق ملی می‌تواند نسخه‌یی درمان‌بخش برای درد‌هایِ کهنه و تازه‌یی باشد که جامعه را در آستانۀ سقوط و بربادی قرار داده است.
این مجلس درحالی دایر می‌شود که کارنامۀ دولت‌داریِ آقای غنی به‌دلیل سیاست‌های تبعیض‌آمیز و حرکت‌های نفاق‌افکنانه مورد انتقاد همۀ جریان‌ها قرار گفته است. امروز پشه‌یی و تاجیک و هزاره و پشتون و نورستانی و ازبیک و بلوچ و تک‌تکِ قومیت‌ها در کشور، همه در تلاشِ آن اند که همزیستی و همدیگرپذیریِ مردم، فدای ملی‌گرایی‌هایِ کاذب و جعلیِ حلقاتی در ارگ و حکومت قرار نگیرد که فقط و فقط می‌خواهند با ایجاد نفاق و شقاق و انحصار بیشتر، منافعِ تیمیِ خودشان را برآورده سازند. به همین دلیل، امروز نخبه‌گان و رهبرانِ سیاسی و ملی کشور، در یک نشستِ مردمی در کابل گردهم می‌آیند تا شرایطِ موجود را بررسی و در برابر آن، یک موضعِ واحد اتخاذ کنند.
درحالی که چشمۀ تفرقه و نفاق از طرفِ دستگاه رسمی جوشیدن گرفته، بحث واگذاریِ چندین ولایت برای طالبان به عنوانی حرکتی به سمتِ تجزیه و تفریقِ بخش‌هایی از کشور از طرفِ یکی از شرکای سیاسی ارگ که تازه از پاکستان به کابل برگشته نیز مطرح شده ‌است. در برابر چنین سیاستی اما طرح‌های مختلفی ارایه شده است. همین اکنون، اکثرِ جریان‌ها و شخصیت‌ها چه در داخل و چه هم در بیرون حکومت آقای غنی، در برابر چنین برنامه‌یی صدایِ مخالفت بلند کرده‌اند و همه در صددِ ارایۀ طرح‌هایی به هدفِ تغییر وضعیت برآمده‌اند. به نظر می‌رسد که طرح وفاق ملی که از طرف جریان آجندای ملی ارایه شده است، می‌تواند همۀ جریان‌های همسو و مخالفِ سیاست‌های نفاق‌افکنانه و تجزیه‌طلبانه را در زیر یک چترِ گردهم بیاورد تا در یک فضای باهمی و درکِ متقابل، بدیلی استوار برای آیندۀ افغانستان شکل بگیرد.
از طرف دیگر، نکتۀ مثبتِ دیگری که نشستِ فردا را به عنوان یک حرکتِ موثر برجسته می‌سازد، پیشینه و زمینۀ این برنامه و حرکت است. طرح وفاق ملی، توسط جریان آجندای ملی و در امتدادِ برنامه‌های اصلاحیِ این جریان ارایه شده و اکنون پس از پانزده سال تلاشِ مستمر و وقفه‌ناپذیر، مورد توجه همۀ جریان‌ها و نخبه‌گانِ سیاسیِ کشور قرار گرفته است. همۀ کسانی که امروز زیر نام «وفاق ملی» گردهم آمده‌اند، به‌نحوی از انحا بر حقانیتِ برنامه‌ها و تلاش‌های نخبه‌گانیِ جریان آجندای ملی تأکید می‌ورزند. در واقعِ امر، همین جریان بود که توانست که با ارایۀ طرح دولت وحدت ملی، قبل از برگزاری واپسین‌انتخابات ریاست‌جمهوری، بُن‌بستِ سهمگینِ به‌وجود آمده میان جناح‌های اصلیِ انتخابات را بشکند. اکنون نیز که دولت آقای غنی با گذشت هر روز مشروعیتش را به‌دلیلِ حرکت‌های انحصارطلبانه و منافیِ وحدت ملی از دست می‌دهد، بازهم همین جریان آجندای ملی‌ست که با برائت از قوم‌گرایی و استقبال از همگرایی، طرح وفاق ملی را به منظور گذارِ کشور از شرایط بحرانیِ موجود ارایه می‌دهد.
بی‌هیچ تردیدی، طرح وفاق ملی از آدرس آجندای ملی، چشم‌اندازی به وسعتِ تمامِ افغانستان است که می‌تواند جانشین فرایندِ نفاق و شفاق و فساد و خودکامه‌گیِ موجود گردد. وفاق ملی در حساس‌ترین لحظات، استثنایی‌ترین فرصت‌ها را برای جریان‌هایِ سیاسیِ کشور مساعد می‌سازد تا با صف‌آراییِ درست و منطقی، سکان‌دارِ افغانستان در مسیری مطلوب و ثبات‌آفرین شوند. تا این‌دم به‌روشنی احساس می‌شود که جریان‌های سیاسی در برابر سیاست‌های آقای غنی، به یک وفاق ملیِ اعلان‌نشده دست یافته‌اند؛ اما آجندای ملی و طرح وفاق ملی آرزو دارد که همۀ این حرکت‌ها و واکنش‌ها در محورِ یک سِری اشتراکاتِ نیرومند منسجم گردند تا در نهایت، افغانستان به یک وفاقِ ملیِ اعلان‌‌شده دست یابد. چنین وفاقی مسلماً تنها راه نجاتِ کشور در برابر شقاق‌ها و نفاق‌های جاری‌شده توسط حکومت خواهد بود. –