زنده‌گی بدون موبایل و انترنت، هرگز!

- ۱۱ جدی ۱۳۹۱

بخش دوم و پایانی

  فرانک فراهانی جم    
به گفتۀ محققان، تأثیر این فناوری بر افکارمان به اندازه‌یی است که حتا ممکن است گاهی دچار توهم شویم و احساس کنیم صدای زنگ گوشی موبایل‌مان را می‌شنویم.
در واقع این فناوری که به همراه همیشه‌گیِ انسان‌های امروزی تبدیل شده، روابط میان افراد را تسهیل کرده و موجب کاهش روابط اجتماعی آن‌ها در دنیای واقعی شده است.
این در حالی است که در گذشته نبود امکانات ارتباطی، بهانۀ خوبی برای رفت‌وآمدهای خانواده‌گی و دوستانه بود، ولی در سایه فناوری‌های جدید این سنت‌های دیرینه رفته رفته کم‌رنگ‌تر شده است.
در همین حال، بررسی‌های اجتماعی نشان داده است ارتباط چهره به چهره یا به عبارتی همان روابط اجتماعی به شکل سنتی، از تاثیرگذاری بیش‌تری در مقایسه با ارتباطات مجازی برخوردار است.
از این‌رو، کودکان و نوجوانان امروز که به نوعی به ارتباطات آنلاین وابسته شده‌اند، در آینده با مشکلات اجتماعی مواجه خواهند شد.
در حقیقت می‌توان گفت نسل جدید رسانه‌های ارتباطی اجتماعی، به نوعی ضد اجتماعی تلقی می‌شوند.
تصور کنید خانوادۀ شما لحظاتی را کنار هم سپری کنند یا تصمیم گرفته‌اید آخر هفته برای صرف غذای شب و چندساعتی دور هم بودن، به یک رستورانت بروید. در حالی که در رستوران منتظر آماده شدن غذا نشسته اید، کمی به اطراف خود نگاه کنید؛ متوجه می‌شوید به جای این‌که افراد با یک‌دیگر در حال گفت‌وگو باشند، هر کدام گوشی موبایل‌شان را در دست گرفته‌اند و مشغول صحبت، ارسال پیام کوتاه یا خواندن پیام‌های کوتاه دریافتی و یا در صورت دسترسی به انترنت، در حال بررسی نامه‌های صندوق پست الکترونیک خود هستند.
در واقع این افراد به جای این‌که با افرادی که کنار آن‌ها حضور دارند صحبت کنند، ترجیح می‌دهند با فردی که از راه دور با او در ارتباط هستند، در گفت‌وگو باشند و آن به این معناست که دوستان مجازی ما، مهم‌تر از دوستان واقعی‌مان است.
دنیای بدون مرز از جنس مجازی
با توسعۀ همه‌جانبۀ علم و فناوری در سال‌های اخیر، انترنت به عنوان یکی از برترین فناوری‌های روز دنیا، توانسته است تاثیر چشم‌گیری بر روند زنده‌گی انسان‌ها داشته باشد.
اگرچه ممکن است انترنت هم‌چنان برای بسیاری از افراد، ابزاری جانبی باشد، اما بررسی‌ها حاکی از آن است که این روزها مردم بیش از پیش به انترنت وابسته شده اند. بسیاری از کاربران بر این باور اند که انترنت نقش مهمی در تصمیم‌گیری‌های آن‌ها برای حوادث و رویدادهای آینده دارد.
خرید موتر، انتخاب مکتب مناسب برای فرزندان، معاملات اقتصادی و شرکت در دوره‌های آموزشی مجازی از موضوعات مهمی است که افراد برای تصمیم‌گیری دربارۀ آن‌ها از انترنت کمک می‌گیرند.
علاوه بر این، نشستن در مقابل کمپیوتر و کار با انترنت، به بخش مهمی از زنده‌گی افراد بدل شده است. اغلب افراد و به ویژه گروه‌های سنی جوان و نوجوان، علاقه‌مند هستند ارتباطات اجتماعی خود را در دنیای مجازی توسعه دهند و هم‌چنین ترجیح می‌دهند عضو یک گروه یا اجتماع آنلاین باشند.
اگرچه فناوری‌های امروزی از بسیاری جهات موجب بهبود کیفی وضعیت زنده‌گی ما شده اند، اما این تنها یک بُعد قضیه است. به کمک این ابزارها می‌توانید زنده‌گی‌تان را به روشی اداره کنید که کم‌تر مجبور باشید برای انجام کارهای روزمره یا حتا تفریح و سرگرمی، از خانه خارج شوید.
همۀ کارهای‌تان را از طریق انترنت انجام می‌دهید. سری به سرویس پست الکترونیک می‌زنید. نامه‌هایی که به صندوق پست الکترونیکی شخصی‌تان ارسال شده، می‌خوانید و در صورت نیاز به آن‌ها پاسخ می‌دهید.
اگر بخواهید به سفر بروید، به راحتی تکت هواپیما و هوتلی که قصد اقامت در آن‌جا را دارید، رزرو می‌کنید. سری به سرویس اطلاع‌رسانی وضعیت آب‌وهوا می‌زنید تا بر اساس پیش‌بینی سازمان هواشناسی، هر آن‌چه را در این سفر به آن نیاز دارید، به همراه خود ببرید. قبوض تلیفون، آب و برق و… را هم از طریق انترنت پرداخت می‌کنید.
از آخرین رویدادهای جهان هم، از طریق این دنیای بدون مرز مجازی آگاه می‌شوید. همۀ این‌ها نشان می‌دهد بدون این‌که به تاثیر فناوری‌های مدرن و امروزی در زنده‌گی روزمره توجه کرده باشید، مسوولیت انجام بسیاری از کارها و امورتان را به فناوری واگذار کرده اید.
درست است که فناوری‌های ارتباطی در حال تغییر زنده‌گی ما هستند، اما همۀ این تغییرات ناشی از انتخاب‌ها و تصمیم‌گیری‌هایی است که خودمان مسوول آن هستیم. در واقع، ما خودمان زمینه‌یی را برای ورود فناوری‌ها و ابزارهای جدید ایجاد می‌کنیم که می‌توانند روش ما در خرید، سفر، آموزش، برقراری ارتباط با دیگران و در نهایت سبک زنده‌گی‌مان را تحت تاثیر قرار دهند.
به نظر شما، نفوذ فناوری در ابعاد زنده‌گی انسان‌ها تا کجا پیش خواهد رفت و حضور اجتناب‌ناپذیر آن در زنده‌گی، چه پیامدهایی به همراه خواهد داشت؟

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.