آب یکی از عناصر اساسی زند‌ه‌گی است. برخورداری از آب سالم برای نیازهای انسانی از عوامل اساسی و به منزله عامل تمدن شناخته شده است. هیچ کشوری بدون اطمینان از داشتن آب نمی‌تواند ثبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی خود را حفظ کند و بدون کاهش میزان آلوده‌گی جو، امنیت نسل‌های آتی از نظر آب و غذا مبهم و بدین طریق، توسعه پایدار ناممکن خواهد بود.
امروزه کمبود و آلوده‌گی آب، زنده‌گی میلیون‌ها نفر از ساکنان زمین، خصوصاً کشورهای فقیر را به شدت با خطر مواجه ساخته است. از نگاه آمار، ۸۰ درصد جمعیت جهان، تنها به ۲۰ درصد از ذخایر آب سالم و بهداشتی دسترسی دارند. بیماری‌های ناشی از آب آلوده نیز عامل بسیاری از مرگ و میرها در کشورهای فقیر جهان است.
آگاهان به این باور اند، بحران آب مشکلی ناشناخته است که کشتار آن در آینده به مـراتب از بـیماری‌های مـسری چند صد سال پیش و بیماران ایدزی و تمام جنگ‌هایی که در سطح جهان جریان دارد، بیشتر خواهد بود.
با آنکه افغانستان از جمله کشورهایی به شمار میرود که فعلاً منابع کافی آبی دارد، اما در جریان چند سال گذشته، عدم استفاده از منابع آبی و خشکسالیهای پیهم باعث شده است که کمآبی چهره زشت و بیرحم خود را برای مردم افغانستان نیز بنمایند.
در این میان، شهر کابل به عنوان پایتخت و بزرگترین شهر کشور، متاسفانه بیشتر از هر جای دیگر افغانستان با مشکلات جدی و عدیده آبی مواجه میباشد. مشکلات مانند کمبود آب، پایین رفتن آبهای زیر زمینی، آلوده‌گی آب‌های سطحی، حتا آب‌های زیر زمینی و حفر خودسرانه چاه از طرف شهروندان، از جملۀ این مشکلات می‌باشد. با همه این مشکلات، دریغ‌مندانه این موضوع هنوز به عنوان یک معضل و مشکل، ناشناخته باقی مانده و مقامات دولتی و مسوولان، عمق مشکلات و پیامدهای خطرناک و زیان‌بار این مسأله را به خوبی درک نکرده اند.
فقط دو روز پیش مسوولان در وزارت انرژی و آب از کاهش منابع آبی در کشور خبر داده و گفته‌اند که منابع آبی با گذشت هر روز کاهش می‌یابد.
علی احمد عثمانی وزارت انرژی و آب همزمان با گرامی‌داشت از روز جهانی آب، هشدار داد که منابع آب‌های سطحی و زیرزمینی کشور به دلیل تغییر اقلیم و تخریب محیط زیست روز به روز کاهش می‌یابد.
گفته شده است که مشکل تغییر اقلیم ناشی از گرم شدن زمین و تخریب محیط زیست با گسترش مناطق مسکونی و از بین رفتن پوشش گیاهی، اثرات مخربی بر منابع آبی سطحی و زیرزمینی افغانستان وارد کرده است.
براساس معیارها، سالانه هر فرد ضرورت دارد که بیش از یک هزار و ۷۰۰ مترمکعب آب را به صورت معیاری مصرف کند، اما با کاهش این رقم تا سطح سالانه یک هزار متر مکعب درجه فقر را نشان داده و کمتر از درجه کامل فقر یا فقر مطلق را نشان می‌دهد.
کشورِ کم آب
افغانستان کشور کم آبی نیست، اما شرایط دسترسی به آب آشامدینی سالم حتا در کابل پایتخت این کشور نیز چندان مناسب نیست.
کاهش آب آشامیدنی و کمبود منابع آبی در شهر کابل، در سال‌های پسین یکی از معضلات جدی مردم بوده و این مشکل روز به‌روز گسترده‌تر و جدی‌تر می‌شود. شهروندان کابل از کمبود منابع آب آشامیدنی در سال‌های آینده، به‌شدت نگرانند و می‌گویند که حتا هم اکنون دچار کمبود آب آشامیدنی شده‌اند.
سه دهه جنگ که باعث تخریب شبکه‌های موجوده آب‌رسانی شد، با کاهش بارنده‌گی سال‌های اخیر، تأمین نیازمندی‌های این شهر پُرجمعیت را به آب با چالش‌های جدی رو به‌رو ساخته است. براساس تحقیقات انجام شده، آب‌های زیرزمینی کابل مواد آهکی زیادی دارند و از سال ۱۹۵۹ تا کنون ۱۱ متر پایین رفته و در صورت کاهش بارنده‌گی برف تا سال ۲۰۵۰ آب یکی از مشکلات جدی کابل خواهد بود.
در حال حاضر کارشناسان علت کاهش آب‌های زیر زمینی در شهر کابل را متأثر از کاهش میزان بارنده‌گی در سال‌های پسین، افزایش بیش از حد جمعیت و به تبع آن افزایش میزان مصرف آب، افزایش حفر چاه‌های عمیق و غیر معیاری، افزایش آب‌نماهای غیراستاندارد شهری، پارک‌‌های آبی، ساخت شرکت‌های پخش آب، حمام‌های سونا، استخرها و…، عنوان می‌کنند که منبع همه آن‌ها جمله‌گی از آب آشامیدنی و لوله کشی در شهر کابل می‌باشد. همچنان آلوده‌گی آب‌‌های زیرزمینی از طریق چاه‌‌های فاضلاب خانه‌گی از جمله مشکلات عمده‌یی می‌باشد که آب سالم آشامیدنی شهر کابل را بسیار کمتر از سال‌های گذشته ساخته است.
دسترسی به آب سالم از مشکلات بزرگی است که بسیاری از شهروندان کشور از آن رنج می‌برند، حتا این موضوع در برخی موارد باعث مشکلات و تنش در روابط میان خانواده‌ها شده است.
بسیاری از مردم در کابل و سایر مناطق کشور مجبور اند برای به دست آوردن آب مورد نیازشان راه‌های طولانی را بپیمایند و فقط خانواده‌های کمی می‌توانند آب آشامیدنی شان را بخرند.