بخش اول/

رفتار طبیعی کودک به رشد هیجانی، جسمانی، شخصیتی و سن او بستگی دارد. به رفتار یک کودک زمانی مشکل گفته میشود که با انتظارات والدین تناسب نداشته باشد یا اینکه به طورآشکار مخرب باشد . رفتار طبیعی یا سالم یک کودک معمولا» به واسطه محیط اجتماعی وفرهنگی ورشدی او مشخص میشود . شناخت انتظارات بجا از رفتار کودک که با سن او هم متناسب باشد به ما کمک می کند که رفتار بهنجار را از رفتار نابهنجار تشخیص دهیم.
از دست ما والدین چه کمکی جهت تغییر رفتار کودک بر می آید؟
کودکان دوست دارند رفتارهایی را که برای آن پاداش دریافت کرده اند را ادامه دهند واز رفتارهایی که به خاطر آنها مورد بی توجهی قرار گرفته اند خود داری کنند. ثبات و یکپارچگی واکنش شما به یک رفتار بسیار حائز اهمیت است. چون پاداش و توبیخ یک رفتار واحد ( در زمانهای مختلف کودک را دچار سردرگمی ) می‌کند. وقتی که رفتار فرزند شما مشکل آفرین است سه گزینه پیش روی شما قرار دارد:
الف – متقاعد می‌شوید که مشکلی در کار نیست چون رفتار کودک با سن او متناسب است.
ب – از طریق نادیده گرفتن وتنبیه سعی می‌کنید مانع بروز آن شویدج- اینکه به واسطه پاداش و تقویت ترجیح می‌دهید در فرزندانتان رفتار جدیدی را شکل دهید.
چگونه می‌توانیم از بروز رفتار اشتباه فرزندانمان جلوگیری کنیم؟
بهترین راه جلوگیری از رفتار ناخواسته کودکان، نادیده گرفتن آن رفتار است. این شیوه در یک برهه از زمان بیشترین کارایی را دارد؛ هنگامی که می‌خواهید رفتاری، بلا فاصله متوقف شود، می‌توانید از روش «محرومیت موقتی» استفاده کنید.
چگونه روش محرومیت موقت را به کار ببریم؟
از قبل تعیین کنید که چه رفتارهایی منجر به محرومیت موقت خواهد شد. معمولا» برای قشرق پرخاشگری یا رفتار مخاطره‌آمیز از این روش استفاده می‌کنند. برای محرومیت موقتی مکانی را انتخاب کنید که برای کودک نه خوشایند است و نه خیلی ترس‌آور؛ مانند: ساکت نشستن روی صندلی یا گوشه‌یی از پارک بچه. وقتی هم که خارج از منزل هستید از مکانهایی مانند ماشین و ایستادن در کنار صندلی پارکی که در آن نشسته‌اید برای محرومیت موقتی استفاده کنید.
وقتی که رفتار غیر قابل قبولی از او سر می‌زند بگویید که رفتارت غیر قابل تحمل است و هشدار دهید که اگر به رفتارش ادامه دهد و نخواهد از کاری که می‌کند دست برندارد از محرومیت موقتی استفاده خواهید کرد. خونسردی خود را حفظ کنید و به کودک چپ چپ نگاه نکنید. اگر دیدید که او به رفتار اشتباه خود ادامه می‌دهد. به آرامی اورا به مکان بازداشت موقت ببرید. اگر امکان دارد برای کودک مشخص کنید که چه مدت در محرومیت خواهد بود. با این کار او متوجه خواهد شد که زمان محرومیت چه وقت تمام خواهد شد .
زمان محرومیت موقتی باید کوتاه باشد معمولا» یک دقیقه به ازای هر سال سن و بلافاصله از زمانی شروع می‌شود که کودک به محل محرومیت برده می‌شود یا از زمانی شروع می‌شود که کودک ساکت می‌شود. شما باید در موقعیتی قرار بگیرید که صدای کودک ساکت می‌شود. شما باید در موقعیتی قرار بگیرید که صدای کودک به شما برسد اما او نباید از این مسأله آگاه باشد. اگر فرزند شما موقعیت محرومیت را ترک کرد، شما به ارامی و نه با ترش رویی به مکان مورد نظر برگردانید و زمان را مجددا» تعیین کنید. هنگامی که زمان محرومیت به پایان رسید، اجازه دهید او از آن موقعیت خارج شود. رفتار نامناسب او را به رخش نکشید اما در جستجوی راه‌هایی باشید که رفتارهای مناسب اورا مورد تقویت و پاداش قرار دهید..
چگونه می‌توانیم یک رفتار جدید و مطلوب را در کودک مان تقویت کنیم؟
یکی از راه‌های تقویت و تشویق رفتار مناسب در کودکان به کار گیری نظام پاداش دهی است . این شیوه که در کودکان بالای دو سال قابل استفاده است، کارایی بسیار بالایی دارد. برای اینکه این شیوه موثر واقع شود، به دو ماه زمان نیاز دارد، رفتار کودک را یادداشت کرده و به خاطر بسپارید شکیبایی خودتان را حفظ کنید و مطمئن باشید اینگونه عمل کردن به شما کمک شایانی خواهد کرد.