ادارۀ دونالد ترامپ، به تازه‌گی طرحی را برای دولت افغانستان پیش‌نهاد کرده که بربنیاد آن، نیروهای امنیتی باید از مناطق ناامن و کم‌جمعیت ترک مواضع کنند تا به امنیت بزرگ‌شهرها رسیده‌گی کرده بتوانند. وزارت دفاع ملی افغانستان هم اعلام کرده که با طرح عقب‌‌نشینی نیروهای امنیتی از مناطق کم‌جمعیت و ناامن موافقت کرده و این پروسه در حال عملی شدن است.
این طرح با واکنش‌های تند کارشناسان سیاسی افغانستان مواجه شده‌است. از این جمع اقای احمد سعیدی، کارشناس مسائل سیاسی کشور نیز با نشر یادداشتی در صفحۀ فیسبوکش مخالفت شدید خود بر بربنیاد دلایل و مستندهایی ارائه کرده‌است.
آقای سعدی نوشته‌است: «هنوز گفته های ترامپ در سطح بین المللی فراگیر نشده بود که سرپرست سخن‌گوی وزارت دفاع ملی اعلان نمود که این وزارت برنامه‌یی را روی دست گرفته تا نیروهای امنیتی و دفاعی از مناطق دورافتاده، کم‌جمعیت و غیراستراتژیک عقب‌نشینی کرده و در مناطق مهم مستقر شوند.»
این آگاه سیاسی، به نقل از معاون سخن‌گوی وزارت دفاع ملی افغانستان می‌نویسد که پروسۀ ترک مناطق کم‌جمعیت و غیراستراتژیک از چندی به این‌سو آغاز شده و هم اکنون نیروهای ارتش ملی از مناطق دورافتاده ولایت‌های پکتیا، غزنی، غور و فراه عقب‌نشینی کرده‌اند و در برخی ولایت‌های دیگر نیز این پروسه درحال تطبیق است.
او در این نوشته بیان داشته که مردمان روستانشین هم از جمع شهروندان افغانستان اند و بالای حکومت حق دارند که امنیت‌شان را تأ مین کند. وظیفۀ دولت تنها حفاظت از شهرها نیست؛ بل‌که دولت باید سرتاسری و ملی باشد.
به باور او این طرح سبب افزایش ناامنی‌ها در کشور وباعث گسترش فعایت‌های تروریستان در افغانستان خواهد شد.
سعیدی تصریح کرده که طرح جدید امریکا هرگز به نفع منافع ملی افغانستان نیست؛ بل‌که غیرمستقیم نشان دهندۀ حمایت از طالبان است؛ به باور من خیلی ظالمانه خواهد بود تا یک روستا یا چندین روستا را به دلیل کم بودن جمعیت آن به مصرف بگیریم و بگذاریم که تحت ظلم افراد تفنگ‌دار قرار بگیرند و از تمام امتیازاها از قبیل مکتب شفاخانه و دیگر سهولت‌ها بخصوص مکاتب دخترانه بی‌بهره بمانند؛ این کار خلاف قانون اساسی و خلاف ارزش های انسانی و حقوق بشری‌ست.
در این یادداشت به سخن یک سال پیش رییس‌جمهور ترامپ اشاره شده که در مورد پناه‌گاه‌های تروریستان گفته بود «باید بدانند که آنان هیچ جایی برای پنهان شدن بعد از این ندارند و هیچ جایی فراتر از قدرت آمریکا و اردوی آمریکا وجود ندارد.» اقای سعیدی گفته که حالا برای مخالفان دولت افغانستان ساحات معینی را واگذار می‌کنند.
او این استراتژی را شبیه طرح بارک اوبا- خروج نیروهای امریکایی در سال ۲۰۰۱۴ از افغانستان- خوانده‌است و گفته که این طرح هم مانند همان سیاست نادرست از آب به‌در خواهد آمده و سبب ناامنی‌های روزافزون در کشور خواهد شد.
در این مقاله گفته شده که طالبان در مذاکرات قطر از امریکایی‌ها خواسته‌اند تا مناطق وسیع افغانستان را به آنان واگذار کنند. رفت و آمد های ترانسپورتی زمینی برای کارمندان دولت با تطبیق این طرح محدود گردیده تنها اشخاص و افرادی از طریق زمین سفر کرده میتوانند که با مخالفین دولت روابطی داشته باشند. از طرف دیگر این طرح باعث تقویه روحیه دشمن گردیده و موجب تشویش و تضعیف نیروهای دولتی می‌گردد؛ عواقب این طرح نه علمی‌ست و نه منطقی؛ تطبیق این طرح از سر تا پا به نفع دشمن است؛ باور دارم این طرح در نقطۀ آخر به نفع دشمن و به ضرر دولت تمام می‌شود؛ این طرح تضمین کنندۀ منافع مخالفان است نه دولت و مردم افغانستان.