وفاق ملی، طرحی‌‌است برآمده از دل جریان سیاسی «آجندای ملی». این چهارچوب منظم فکری- عقلانی در شرایطی ریخته شده‌است که افغانستان در بی اعتمادی سیاسی به‌سرمی‌برد و گرفتار بحران‌ در مشروعیت ساختار، بحران اعتماد ملی، انتخاباتی، امنیتی و بحران مشارکت سیاسی بوده است.
در افغانستان برای کار سیاسی، نیاز به ارائۀ برنامه‌های مدون و جامع است. «وفاق ملی» یگانه طرح و راه‌کار مطلوبی‌ست که برای بیرون رفت از وضعیت بحرانی موجود به وضعیت مطلوب وقانع کننده به‌وجود آمده‌ و تاکنون از جانب یک جریان سیاسی مطرح شده است.
در شرایطی که هر روز دچار زد و بندهای قومی، صف‌بندی‌های سیاست‌مداران علیه حکومت، انزجار شهروندان از نحوۀ کار طبقۀ حکومت کننده، مهاجرت و آواره‌گی و صدها مصیبت دیگر هستیم، تفکر و اندیشۀ سران حکومتی که گاهگاهی از ادرس های مختلف بیان می شود نهایت دردآور و رنج‌دهنده‌است. بنابراین ضرورت داریم تا یک چهارچوب منظم برای ایجاد بسیار های اعتماد بخش به خاطر شکلگیری یک ساختار سیاسی متعادل، قانون‌مند، پاسخ‌گو و قاعده‌محور به‌وجود آید تا افغانستان در فهرست کشورهای قرار گیرد که هم بتواند فضای داخلی را مدیریت کند و هم به‌عنوان یک واحد قدرت‌مند سیاسی و کنش‌گرتاثیرگذار در معادلات و مناسبات منطقوی- جهانی وارد تعاملات شود و صفحه جدیدی را از خود به‌نمایش بگذارد.
از این رو، جریان سیاسی «آجندای ملی» در تاریخ پسین افغانستان با روی‌کرد متفاوت و دیدگاه دلسوزانه نسبت به قضایای افغانستان، در هم‌‌سویی با شخصیت‌های علمی- سیاسی از زاویه متفاوت به افغانستان نگریسته در پی ریختن طرح ها و برنامه هایی برای تغییر در وضعیت و ساختار سیاسی اجتماعی کشور است. چنانکه جریان سیاسی آجندای ملی در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۴ و قتی‌که نتایج خلاف حقیقت و باور مردم افغانستان اعلان شد و کشور داشت به بحران سوق داده می‌شد، رهبری این جریان طرحی را به‌نام «حکومت وحدت ملی» ارائه کرد تا کشور را از این طریق از رفتن به بحران تا یک محدودۀ زمانی نجات دهد.
طرح ارائه‌شده به‌نام حکومت وحدت ملی از آدرس آجندای ملی، به آن‌‌گونه‌یی در نظر گرفته نشده بود که اکنون عملی شده است. متاسفانه تاکنون تمام مولفه‌ها و محورهای توافق‌نامه شکل گیری حکومت وحدت ملی به فراموشی سپرده شده است.
بدون شک جامعۀ افغانستان یک جامعۀ سنتی و بسته است و هنوز نتوانسته تا اخلاق دموکراسی و مزیت‌های نظام مردم‌سالاری را تجربه کند؛ اصلی به‌نام تفکیک قوا در نظام سازی به‌وجود آید و هر قشر مطابق اولویت‌های کاری و رسالت شهروندی خویش بتواند کاری را انجام دهد که بتواند تا باشد آرامش را در جامعه تامین کند. در چنین حالتی وفاق ملی، یگانه طرحی است با محورهای سازنده و هدف‎‌های کلیدی که می‌تواند به عنوان یک راهکار داخلی برای حل بحران سیاسی کشور و ایجاد اعتماد مورد توجه قرار گیرد.
داشتن افغانستان آرام و آباد و همه پذیر، ضرورت به تعهد لازم و ارائه طرح‌های سازنده برای چهارچوب بندی منظم دولت‌داری دارد که در آن به خواست‌های اولیه و نیازهای اصلی مردم افغانستان به عنوان اولویت ها در نظر گرفته شده و رسیده‌گی گردد. طرح وفاق ملی چنین چیزی را میخواهد مورد وفاق همه گروه ها و جریان های سیاسی و نخبه گان افغانستان قرار بدهد. این را باید بدانیم که اگر می‌خواهیم تحول ایجاد کنیم و به بحران موجود نه بگوییم، یگانه راه حل دوری جستن از تعصب و پیمودن راها هایی منتهی به نفاق و به جای آن قرار گرفتن زیر چتری به‌نام «وفاق ملی» است. ما برای گام برداشتن به آینده بهتر نمی‌توانیم بدون رسیدن به وفاق روی اولویت های امروز جامعه سیاسی مان، راهی به جایی ببریم.
از این رو، به نظر میرسد که اکنون وفاق ملی آماده است که بستری برای گزار مسالمت‌آمیز را به سمت یک تحول مثبت در یک فرایند قانونی قابل اعتماد برای انتقال قدرت سیاسی مساعد کند.