گروهی از فرهنگیان با برگزاری محفلی از بیست‌وچهارمین سالروز شهادت عبدالقهار عاصی، شاعر بلند آوازۀ زبانی فارسی، در کابل یادبود کردند.
در این برنامه که ده‌ها تن از علاقه‌مندان عاصی، دانشجویان، پژوهش‌گران و سیاست‌مداران اشتراک کرده بودند، از عاصی به عنوان شاعر آزاده، مبتکر و پُرکار یاد شد.
سخنرانان این محفل به این باور بودند که صداقت عاصی، او را به پله‌های بلند شهرت و محبوبیت رساند و از او شاعر پُرآوازه‌یی ساخت.
نجیب بارور از برگزار کننده‌گان این محفل گفت که بی‌گمان قهار عاصی یکی از شاخه‌های بلند شعر افغانستان بود که هیچ‌گاهی سرش به زمین فرود نیامد. وقتی شعر قهار عاصی را می‌خوانیم، با صمیمتی پُر از عشق و صداقت مواجه می‌شویم که در واژه‌‌واژۀ سروده‌هایش موج می‌زند.
به گفتۀ آقای بارور: شک دارم که شفافیّت آب دریای پنجشیر و صمیمت درخت‌ها و باغچه‌های ملیمه{زادگاه عاصی} برای پرورش روح سرکشش نقش نداشته باشند. عاصی، روستازادۀ متعهد و صادق بود. به آنچه داشت، تظاهر نکرد و همیشه به دنبال نداشته‌هایش بود. شعر عاصی، شعر آزاده‌گی و آزاد زیستن است. او در ناهنجارترین روزگار زیست و ناهنجاری‌های اجتماعی را بی‌‌هیچ‌گونه هراس در زیر ریش حکومت استبدادی وقت فریاد زد.
سخنرانان دیگر این محفل پیرامون ویژه‌های شخصیتی و کارنامۀ ادبی عاصی صحبت کرده از او به عنوان سرایشگر صمیمی یاد کردند.
دکتر شمس الحق آریانفر، نویسنده و پژوهشگر در این محفل گفت که عاصی در قالب‌های رایج شعر فارسی موفقانه و صمیمانه سروده است.
امرالله صالح رییس روند سبز افغانستان و گلنور بهمن از سخنرانان دیگر این محفل بودند که پیرامون «حضور خدا در شعر عاصی» و «عاشقانه‌سرایی‌های عاصی» صحبت کردند.
در این حال، رحمت الله بیژن‌پور از دوستان نزدیک عبدالقهار عاصی ضمن بیان خاطراتی از او، گفت: نیاز است تا عاصی بهتر و بیشتر به جامعۀ فارسی زبان معرفی شود.
آقای بیژن‌پور پیشنهاد کرد تا نهادی ساخته شود که کارنامۀ عاصی را از منظرهای گوناگونی به معرفی بگیرد.
جایزۀ عاصی
برگزار کننده‌گان محفل گرامی‌داشت از سالروز شهادت قهار عاصی همه‌ساله «جایزۀ قهار عاصی» را به شماری از عکاسان، داستان‌نویسان و شاعران می‌دهند که جایزۀ شعر امسال را بهرام هیمه از شاعران جوان حوزۀ ادبی کابل، به دست آورد.
جایزه ادبی قهار عاصی همه‌ساله از سوی فرهنگیان و شاعران به یکی از شاعران جوان تعلق می گیرد. تا حال این جایزه به رامین مظهر، کریمه شبرنگ و لیمه آفشید داده شده است.
عبدالقهار عاصی به سال ۱۳۳۵ خورشیدی در دهکدۀ ملیمه از توابع ولایت پنجشیر به دنیا آمد. از قهار عاصی به عنوان شاعر نوگرا و کلیشه‌شکنی یاد می‌شود که در قالب‌های کهن نیز شعر سروده است.
عبدالقهار عاصی، بزرگ شده و درس خواندۀ کابل و از فعالان شعر افغانستان در دهۀ شصت و اوایل دهۀ هفتاد خورشیدی به شمار می‌رود.
شعرهای عاصی غالباً از کلیشه‌ها و چارچوب‌های پیش‌ساختۀ شاعران هم روزگارش بیرون می‌زند و به همین لحاظ، کمتر می‌توان این شاعر را به هنجارهای معمول، وفادار دید.
یکی از راکت‌های طرف‌های درگیر در جنگ‌های کابل به تاریخ شش میزان ۱۳۷۳ خورشیدی جان او را گرفت. از عاصی چندین مجموعۀ شعر و یک کتاب خاطره به یادگار مانده است.
گفتنی است که برنامۀ گرامی‌داشت از بیست‌وچهارمین سالروز شهادت قهار عاصی با توزیع تحایف، زمزمه‌های شعرهای عاصی با صدای داوود پژمان و افتتاح نمایشگاه کتاب به پایان رسید.