تحقیق جدیدی که توسط کمیسیون امور زنان مجلس‌ نماینده‌گان انجام شده نشان می‌دهد که نجیبه، زنی که حدود یک ماه پیش در ولایت پروان تیرباران شد، مدت سه ماه در یک قرارگاه طالبان نگهداری شده است.
براساس یافته‌های این تحقیق، در این قرارگاه به جز نجیبه، هیچ زن دیگری حضور نداشته است.
شماری از اعضای این کمیسیون که روز یک‌شنبه به ولایت پروان سفر کرده اند، می‌گویند طالبان به منظور مخفی نگهداشتن اعمالی که در این مدت با نجیبه انجام شده، او را تیرباران کرده اند.
فوزیه کوفی، رییس کمیسیون امور زنان، جامعه مدنی و حقوق بشر مجلس نماینده‌گان روز دوشنبه در جلسه عمومی مجلس گفت نجیبه در ابتدا به اجبار با مردی ازدواج کرده که نمی‌خواسته با او زنده‌گی کند. به گفتۀ بانو کوفی، «حادثه طوری بوده که خانم نجیبه شش ماه قبل عروسی شده بود. این عروسی اجباری بوده و دو ماه پس از عروسی این خانم فرار کرده است».
نجیبه پس از آن که از خانه شوهرش فرار می‌کند، حدود یک ماه در خانه‌های وابستگان خود مسکن‌گزین می‌شود و بالاخره او را به قرارگاه طالبان در ولسوالی شینواری ولایت پروان انتقال می‌دهند. اما چگونه‌گی انتقال او به نزد فرمانده طالبان، هنوز روشن نیست.
سرگردان در بین دو فرمانده
براساس اظهارات خانم کوفی، نجیبه قربانی دشمنی دو فرمانده طالبان شده است. نادر و ملا عزت دو تن از فرماندهان طالبان در ولسوالی شینواری باهم خصومت‌های شدیدی داشته اند.
نجیبه در ابتدا در اختیار ملا عزت قرار می‌گیرد، اما یکی از اقارب فرمانده نادر پس از آن که ملا عزت را به قتل می‌رساند، نجیبه را به قرارگاه طالبان که مربوط به قوماندان نادر بوده، انتقال می‌دهد.
به گفته خانم کوفی، به دنبال قتل ملاعزت، افراد او بر قرارگاه فرمانده نادر حمله می‌کنند و پس از کشتن نادر، نجیبه را نیز به رگبار می‌بندند.
به گفته خانم کوفی، برای این که نجیبه، کارهایی که در این قرارگاه صورت گرفته، آن را افشا نکند، بدون محکمه و بدون بازخواست «به شکل بسیار بی‌رحمانه» کشته شده است.
کوفی گفت: «در قرارگاه طالبان که ادعا دارند از حقوق اسلامی زن دفاع می‌کنند، یک خانم به مدت دو ماه یا سه ماه بدون محرمش یا یک زن دیگر، نگهداری می‌شود».

جلوگیری از عملیات در شینواری
این نماینده پارلمان گفت قرار بوده عملیات بزرگی برای سرکوب طالبان در ولسوالی شینواری انجام شود، اما این عملیات توسط «بعضی حلقات در کابل» جلوگیری شده است.
حضور طالبان در ولسوالی‌های سیاه گرد و شینواری ولایت پروان سبب شده تا جاده‌یی که ولایات بامیان، دایکندی و غور را با کابل وصل می‌کند، به شدت ناامن شود. در حال حاضر باشنده‌گان این ولایت‌ها نمی‌توانند به ساده‌گی به خانه‌های شان بروند.
خانم کوفی گفت مسوولان امنیتی باید پاسخ دهند که چرا نمی‌خواهند این منطقه از وجود طالبان پاک شود: «نیاز است که نه تنها به منظور محاکمه عاملان تیرباران نجیبه بلکه به خاطر تامین امنیت مناطق مرکزی افغانستان، عملیات انجام شود و این مناطق پاک کاری شود، تا ما بتوانیم عدالت را در موردی که بسیار تکان دهنده است تطبیق کنیم».