با اجازۀ رهبری تکت انتخاباتی تیم وفاق ملی شخصیت فرهیختۀ کشور جناب احمدولی مسعود، معاون محترم‌شان بانو فرید مومند وزیر پیشین وزارت تحصیلات عالی و  تنها یادگار قهرمان ملی و سردار بزرگ جهاد و مقاومت در افغانستان و سطح منطقه، احمد مسعود، جناب استاد اشراق حسینی نویسنده و فیلسوف کشور، تمام دوستان و بزرگان حاضر در این مجلس و رسانه‌های محترم!

من از میان صحبت‌های جناب احمدولی مسعود رهبر تکت انتخاباتی تیم وفاق ملی، نکته‌های را یادداشت کردم که می‌خواهم آن را کمی بیشتر وضاحت و توضیح دهم.

ما در شرایطی قرار داریم که هنوز ویژه‌گی حقوق فردی و شهروندی، حاکمیت قانون بر سپهر روال جمعی مردم کشور ما حکمروایی نمی‌کند و این در حالی است که بیش از ۱۷ سال است که نظام دموکراتیک و مردم‌سالاری را تجربه می‌کنیم.

در عصر جهانی شدن و ایدیولوژیک شدن، مدیریت سیاسی ما نیازمند چرخش محتوای سیاسی و فرایند نخبه‌گرایی در کشور است. موردی که در تکت انتخاباتی جناب احمدولی مسعود مشاهده می‌شود و اگر نگاه علمی و کارشناسانه به حکمرانی، توسعه و نوسازی داشته ‌باشیم، اصولاً ماهیت سیاست ماهیت نخبه‌گرایی است.

یک ساختارشکنی و شالوده‌شکنی در تکت انتخاباتی تیم وفاق ملی صورت گرفته است، اولاً نسل جوان اکادمیک و روشن‌فکر و باورمند به وفاق ملی کشور، مورد توجه و دقت نظر قرار گرفته است و همان طور که اشاره شد، یک بانوی فرهیخته به عنوان معاون اول در نظر گرفته شده است.

سازوکارهای دست‌یابی زنان به قدرت سیاسی در تاریخ سیاسی معاصر افغانستان همیشه یک نکتۀ مبهم بوده و بانوان در پستوی خانه‌های‌شان حضور و مشارکت خود را تمثیل کرده اند و اکنون اولین‌بار است که در این راستا ما شاهد شالوده‌شکنی هستیم. براساس مطالعات جامعه‌شناختی یکی از مولف‌ها و شاخص‌هایی که می‌تواند به عنوان یک میکانیسم تأثیرگذار در پارادایم دست‌یابی زنان به قدرت سیاسی تاثیرگذار باشد، ساختارشکنی از سنت‌های فرسوده و کهنه است که خوشبختانه به تدریج در جامعۀ ما با وجود چالش‌ها و موانع مورد توجه و دقت نظر قرار گرفته است. پس اولین برتری تکت انتخاباتی تیم وفاق ملی این است که بحث چرخش نخبه‌گان سیاسی و مجال و فرصت دادن به نسل جوان و تحصیل کرده و خردورز مورد توجه قرار گرفته است.

نخبه‌گرایی می‌تواند به بسیاری از چالش‌های نظری و فقر تیوریک که در جامعه در فرایند حکومت‌داری حاکم است، غلبه حاصل کند. نکتۀ دیگر این است که متأسفانه در کشور ما تفکر و عمل سیاسی همواره یک پدیدۀ کوتاه مدت بوده است. هیچ‌گاه نگاه راهبردی بلند مدت و استراتژیک به فرایند حکومت‌داری، سیاست‌گذاری، تصمیم‌سازی و تصمیم‌گذاری مورد مطالعه و واکاوی قرار نگرفته است. بنابراین، ما با نگاه بلند تلاش خواهیم کرد که فرایند ایتلاف‌های نامتجانس با اهداف متعارض را  از متن به حاشیه سوق بدهیم و به همین خاطر است که جناب احمدولی مسعود، رهبر تکت انتخاباتی تیم وفاق ملی  تصریح کرد که تکت انتخاباتی تیم وفاق ملی یک تکت واحد و منسجم است.

جناب احمدولی مسعود ایتلاف‌ها را با همۀ کسرت‌هایی که دارند، بارها رد کردند. باورمند به پلورالیسم سیاسی، کثرت‌گرایی و جامعۀ چند صدایی می‌تواند صرفاً با نگاه راهبردی و بلند مدت و با تفکر و عمل سیاسی مورد پردازش قرار گیرد.

بن‌بست سیاسی‌یی که امروز در کشور ما به وجود آمده است تنها با شاخص‌های نگاه استراتژیک به تحولات سیاست و قدرت می‌تواند قابل تأمین و قابل ترمیم باشد. اصولاً نگاه بلند مدت به تفکر و عمل سیاسی نوع خویشتن‌داری و فهم متقابل ایجاد می‌کند. موردی که در جامعۀ ما، جامعه‌یی که هنوز سرشار از سامانه‌های نیرومند افراط‌گرایی است، مشاهده پذیر نیست. در جامعۀ ما گسست‌های هویتی و گسل‌های سیاسی به صورت گسترده وجود دارد. اگر با نگاه راهبردی و بلند مدت به این فرایند در واقع اتفاق نظر نداشته باشیم، هیچ نسخه‌یی نمی‌تواند به این مشکلات راه درمان پیدا کند چنانچه در ۱۷ سال دیدم که حتا کشور به طرف فروپاشی به پیش رفت.

بحث دیگری که باید در مورد آن صحبت شود، این است که درک درست از وقایع سیاسی در سطوح بین‌المللی می‌تواند در شرایط حاضر مهم و اساسی باشد. به همین دلیل رهبری تکت انتخاباتی تیم وفاق ملی در توازن سیاست خارجی تأکید دارد و آن را به عنوان یک نقطۀ مرکزی مورد دقت نظر قرار داده است.

ما در شرایطی زنده‌گی می‌کنیم که پیرامون ما غیر از این که گفتمان‌های افراطی که سنخیت جدی با رادیکالیسم و افراط‌گرایی دارد، به صورت پلورند مشاهدپذیر است. در حقیقت زیستن و تمایل به زیستن را در جامعه مدرن و عاری از ظلم را مشاهدپذیر نیست. بنابراین، اگر ما سیاست خارجی متوازن نداشته باشیم با اهداف متعارضی که کشورهای منطقه و فرامنطقه در افغانستان دارند، افغانستان را آبستن تحولات جدید خواهد کرد که این مورد می‌تواند حتا روند تحکیم سیاسی و وحدت ملی ما را خدشه‎دار سازد. فراموش نکنید که ما ملتی هستیم که هنوز در میان ما ملت‌سازی در حالت تعلیق قرار دارد و  همچنان بحران هویت ملی وجود دارد. پس ما در صورتی می‌توانیم بر این چالش‌های ساختاری غلبه پیدا کنیم که در عرصۀ داخلی و خارجی سیاست متوازن داشته باشیم.