طالبان پس از آتش بس، فقط با رهبران سیاسی  بیرون از حکومت که در گذشته با آنان درگیر جنگ بودند وارد گفت‌وگو می‌شوند.

یکی از اعضای پیشین حکومت طالبان می‌گوید که طالبان به هیچ وجه حاضر نیستند تا با حکومت افغانستان گفت‌وگو کنند.

وحید مژده عضو پیشین حکومت طالبان می‌گوید: «بیرون شدن نام رهبران طالب از لیست سیاه، رهایی زندانیان طالب که نزد امریکایی‌ها زندانی اند و

آزادی ۱۴ زن که به گفته طالبان نزد امریکایی‌ها گروگان اند و این زنان از بسته‌گان فرماندهان طالبان اند که به اتهام مسایل تروریستی دستگیر شدند از موارد مهم گفت‌وگو در قطر است».

بااین حال، شماری از تحلیل‌گران سیاسی به این باور اند که امریکا در تلاش است تا یک راه بیرون رفت برای خروج نیروهایش پیدا کند و بار افغانستان را از شانه‌های خود گُم کند و هیچ مهم نیست که چه اتفاقی خواهد افتاد.

به گفتۀ آنان: جستجوی صلح در بیرون از مرزهای افغانستان اشتباه است که سال‌هاست تکراراً انجام می‌دهیم.

چهارمین دور نشست طالبان و نماینده‌گان امریکا در قطر از شش روز پیش آغاز شده و تاکنون ادامه دارد.

براساس اعلام گروه طالبان دراین نشست ۸ تن از نماینده‌گان گروه طالبان به رهبری شیرمحمد عباس استانکزی شرکت دارند و از طرف امریکا نیز هیأت ۱۱ نفری در گفت‌وگو شرکت دارند.

طالبان گفته اند که موضوع اصلی مذاکره «پایان دادن به اشغال افغانستان» و اینکه کابل برای هیچ کشوری تهدید نباشد، است.

مقامات امریکایی تاکنون در مورد این دور نشست چیزی نگفته‌اند، اما چند روز پیش زلمی خلیل‌زاد گفته بود که اگر طالبان ادامه مذاکرات را نمی‌خواهند، امریکا با این گروه خواهد جنگید.

وحید مژده آگاه مسایل سیاسی در گفت‌وگو با روزنامه ماندگار می‌گوید: طالبان با حکومت افغانستان حاضر به گفت‌وگو نیست و تنها پذیرفت که با شخصیت‌های سیاسی که در سابق با آنان درگیر جنگ بودند، گفت‌وگو کند و مشکلات‌شان را به بررسی بگیرند.

آقای مژده تأکید کرد: بیرون شدن نام رهبران طالب از لیست سیاه، رهایی زندانیان طالب که نزد امریکایی‌ها زندانی اند و آزادی ۱۴ زن که به گفته طالبان نزد امریکایی‌ها گروگان اند و این زنان از بسته‌گان فرماندهان طالبان اند که به اتهام مسایل تروریستی دستگیر شدند از موارد مهم گفت‌وگو در قطر است.

به گفتۀ این عضو پیشین حکومت طالبان: مورد دیگر که سبب طولانی شدن مذاکرت شده مسألۀ آتش بس است. گفته شده که بعد از تعین زمان خروج نیروهای امریکایی آتش بس صورت می‌گیرد و بعد از آتش بس جریان‌های سیاسی و شخصیت‌های سیاسی با طالبان وارد گفت‌وگو خواهند شد.

این آگاه مسایل سیاسی همچنان گفت: طالبان خواهان تضمین بین‌المللی اند، زیرا طالبان تاکید دارند امریکایی‌ها به قول که می‌دهند وفادار نمی‌مانند.

آقای مژده، دلیل دیگر طولانی شدن مذاکرات را مشکلات زبانی عنوان کرده گفت: چون صحبت‌ها به زبان پشتو و انگلیسی است، ترجمه از یک زبان به زبان دیگر زمان‌گیر بوده و سبب طولانی شدن مذاکرات شده است.

آقای مژده همچنان گفت: «مذاکرات شش روز پیش آغاز شد و قرار بود دو روز ادامه پیدا کند، اما چون پیشرفت‌های صورت گرفت، مذاکرات طولانی شد».

آقای مژده افزود: زمانی‌که خلیل زاده مذاکرات را آغاز کرد به نظر نمی‌رسید مذاکرات به زودی نتیجه بدهد، اما ترامپ برای نتیجه گرفتن بسیار عجله داشت و به همین دلیل ده نفر از ارگان‌های مختلف امریکا را گماشت تا این مذاکرات به زودی نتیجه بدهد.

او تأکید کرد: نماینده‌گانی از پنتاگون، قصر سفید، سیا و چند ارگان دیگر باید مذاکرات را پیش می‌بردند و اما نخستین شرط طالبان برای پیش برد گفت‌وگوها تعین زمان خروج نیروهای امریکایی بود.

این آگاه سیاسی همچنان گفت: زمانی‌که این خواست طالبان پذیرفته شد، علاقه‌مندی به ادامه گفت‌وگو زیاد شد، اکنون گفته می‌شود امریکایی‌ها برای خروج نیروهای‌شان از افغانستان توافق کردند و طالبان هم وعده دادند که افغانستان مرکز گروه‌های تروریستی نخواهد شد.

او می‌گوید: قرار بود در پایان روز پنجشنبه یک اعلامیه صادر شود، اما مذاکرات به طول انجامید و امروز هم نمی‌توانیم بگویم که این مذاکرات پایان خواهد یافت و یا اینکه ممکن است که بازهم طول بکشد.

از سویی هم، محمد اکرام اندیشمند تحلیل‌گر مسایل سیاسی و نویسنده با انتقاد می‌گوید: در مذاکرات مردم افغانستان، رهبران سیاسی و حکومت افغانستان حضور ندارند. بدون این‌که مردم در جریان باشند، کشورهای بیرونی دراین مورد تصمیم می‌گیرند.

آقای اندیشمند در گفت‌وگو با روزنامه ماندگار گفت: امریکا در تلاش است تا یک راه بیرون رفت برای خروج نیروهایش پیدا کند و بار افغانستان را از شانه‌های خود گُم کند و هیچ مهم نیست که چه اتفاقی خواهد افتاد.

او تأکید کرد: امریکا می‌خواهد به طولانی‌ترین جنگش در دنیا، طوری نقطۀ پایان بگذارد که منافعش صدمه نبیند. هیچ مهم نیست که حکومت افغانستان و آقای غنی در قدت باقی بماند یا خیر و اگر منافعش ایجاب کند به راحتی غنی و ارگ ریاست‌جمهوری را قربانی می‌کند.

این نویسنده و تحلیل‌گر گفت: امریکا بدون کمک پاکستان نمی‌تواند از این گفت‌وگوها نتیجه بگیرد. بنابراین، مجبور است که به نحوۀ پاکستان را راضی نگهدارد، اما هنوز برای قضاوت زود است و باید منتظر شد که نتیجۀ گفت‌و‌گو با طالبان به کجا خواهد رسید.

نعیم ایوب‌زاده رییس تیفا می‌گوید: جستجوی صلح در بیرون از مرزهای افغانستان اشتباه است که سال‌هاست تکراراً انجام می‌دهیم.

به باور او: همیشه در جستجوی صلح در بیرون از مرزهای افغانستان در پاکستان و یا قطر هستیم که تا حال نتیجه‌ای نیز به دنبال نداشته است.

آقای ایوب‌زاده معتقد است: راه‌حل عملی برای تحقق صلح، حاکمیت قانون، رشد اقتصاد، سطح زنده‌گی مردم، پاسخگو بودن حکومت و نمایندگان، برگزاری انتخابات شفاف، نگهداری از سرحدات، تقویت نیروهای امنیتی، از بین بردن مرزهای قومی و مذهبی، تامین عدالت و تعریف روابط با کشورهای منطقه و جهان است.

رییس تیفا گفت: کسانی که در بیرون از کشور باعث ناامنی بدبختی و دهشت‎افگنی در افغانستان شده‌اند، هیچ‌گاه خواهان آوردن صلح در افغانستان نبوده و نیستند.

همزمان بااین، نصیر تیمور عضو دیدبان شفافیت افغانستان می‌گوید: از زمان سقوط طالبان، تلاش‌ها برای صلح هیچ‌گاه این‌قدر نزدیک به یک مصالحه و ختم جنگ نشده است.

به گفتۀ او: با بیرون شدن امریکا خواست طالبان و منافع کشورهای منطقه تامین می‌شود. با آتش بس و مذاکرات مستقیم با دولت افغانستان، خواست نخبه‌گان سیاسی افغانستان نیز تامین می‌شود. اما آن‌چه هنوز واضح نشده و ممکن است درد سرساز شود، حکومت موقت و ایجاد ساختارهای سیاسی پس از امریکا است.

آقای تیمور تأکید کرد: ادامه تلاش‌های صلح و موفقیت آن برمی‌گردد به دوراندیشی و تدبیر دولت افغانستان و نخبه‌گان سیاسی، و رهبری سیاسی طالبان و قومندانان نظامی‌شان.

گفتنی‌ست که پیش از این، گروه طالبان دوبار در قطر و یک بار در شهر ابوظبی با هیأت امریکایی دیدار کرده بودند. این چهارمین دیدار نماینده‌گان طالبان با نماینده‌گان امریکا است که در دوحه انجام می‌شود.