نویسنده: ایما گرهام هیرسن
منبع: گاردین
برگردان: ابوبکر صدیق – ماندگار

طالبان برای اجرایی کردن استدلال خود یکی از فرماندهان ارشد این گروه را به عنوان نمایندۀ مذاکره کنندۀ صلح گماشته‌اند.
پس از گماشته شدن یکی از فرماندهان ارشد گروه طالبان برای مذاکرات صلح، طالبان و امریکا روی برخی از ماده‌های‌ پیمان صلح، به توافق ‌نزدیک شده‌‌اند.

خبرها از پیشرفت گفت‌وگوهای صلح در قطر و گماشته شدن ملا برادر به عنوان نمایندۀ مذاکره کنندۀ صلح طالبان، برای اولین‌بار پس از دو دهه، افق ‌ضعیفی را در روند گفت‌وگوهای صلح افغانستان نمایان ساخته است. این قوتی ا‌ست به آغاز یک گفت‌وگوی صلح که به پایان یکی از طولانی‌ترین جنگ‌ها در جهان منجر می‌شود.
گرهام سمیت، یک تحلیل‌گر اوضاع افغانستان در گروه بین‌المللی بحران می‌گوید: این یک خبر تاریخی است، اما ما هنوز قدم‌های نخستین را برمی‌داریم، می‌دانیم که توافق‌نامه چهار بخش دارد: آتش‌بس، مبارزه با تروریسم، خروج نظامیان و وارد شدن به گفت‌وگوهای «بین‌الافغانی» است.
ملابرادر بنیان‌گذار جریان طالبان و از مشاوران نزدیک رهبر پیشین این گروه است. او یکی از روسای نظامی طالبان و در میان این گروه از احترام خاص برخوردار است. او یکی از کسانی است که مدت طولانی برای آغاز یک گفت‌وگو تقلا کرد، اما این تلاش‌ها با حکومت افغانستان و امریکا موفقیتی را در پی‌ نداشت.

ملا برادر در سال ۲۰۱۰ پس از آن ‌که شکننده‌گی در روند گفت‌گوهای صلح رونما گردید، توسط نیروهای پاکستانی بازداشت شد. نقش ملا برادر در روند گفت‌وگوهای صلح، خبر مسرت‌بخش برای پیشرفت گفته می‌شود.
محمدعمر داوودزی نمایندۀ ویژۀ غنی برای گفت‌وگوهای صلح به نیویارک تایمز گفته است: او یکی از دو رهبر بلند پایۀ طالبان است و اگر مسوولیت پیش‌برد روند گفت‌وگوهای صلح را به عهدۀ او بگذارند، تصمیم‌ها به زودی نتیجۀ می‌دهد.
او شناخت خوبی از دفتر سیاسی طالبان در قطر دارد که به عنوان یک سفارت غیر رسمی و فرماندهی بین‌المللی برای این گروه شناخته می‌شود، مکانی که میزبان نشست‌ اخیر گفت‌وگوهای صلح است.
زلمی خلیل‌زاد نمایندۀ ویژۀ امریکا برای صلح روز یکشنبۀ هفتۀ پیش به کشورهای خلیج فارس رسید. همچنان او پیش از این چند مرتبه با طالبان دیدارهای داشته است. دونالد ترامپ در پاییز سال گذشته از یک سفیر پیشین ایالات متحده در کابل خواست که برای جنگ طولانی مدت امریکا یک راه‌حل جستجو کند.
پس از چند روز گفت‌وگو، هر دو طرف [طالبان و امریکا] به خامه‌یی از یک توافق‌نامۀ صلح دست یافتند. این توافق برای هر دو طرف مورد بحت است، به ویژه تعیین جدول زمان‌بندی خروج نظامیان امریکایی در ۱۸ ماه که وجود نظامیان غربی یکی از بن‌بست‌های اصلی برای طالبان به ‌شمار می‌رود.
یکی از مهمترین پیشنهادهای واشنگتن این است که در برگشت تروریستان، کسانی که در حال حاضر به عنوان تهدید به کشور سومی شناخته می‌شوند، می‌توانند با گروه‌های تروریستی بین‌المللی به ویژه القاعده و داعش ارتباط داشته باشند و از خاک افغانستان بالای کشورهای بیرونی حملات را سازمان‌دهی کنند.
این روشن نیست که ایالات متحدۀ امریکا روی تمام این موضوعات توافق کرده است یا نه. گفته‌های وجود دارد که روی تمام این موضوعات در میز مذاکره بحث و توافق نشده است. گروه طالبان تأکید کرده‌اند که تا زمان ایجاد آتش‌بس با نماینده‌یی از حکومت کابل گفت‌وگو نمی‌‌کنند، آنان این نظام [حکومت کابل] را دست‌ نشانده می‌خوانند.
زلمی‌ خلیل‌زاد در حال حاضر در کابل به‌سرمی‌برد تا نتیجۀ گفت‌وگوهای خود را با اشرف غنی در میان بگذارد. در حالی که شک و تردید‌ها در ارگ ریاست‌جمهوری وجود دارد و شهروندان افغانستان نیز در رابطه به صلح در خلای معلوماتی قرار دارند. سال گذشته یک آتش کوتاه مدت میان طالبان و حکومت افغانستان و حامیان‌شان صورت گرفت، اما پس از آن خشونت‌ها دوباره اوج گرفت. غنی روز جمعه گفت که پس از اشغال کرسی ریاست‌جمهوری در سال ۲۰۱۴ بیش از ۴۵ هزار نیروی نظامی کشته شده‌اند و سازمان ملل نیز از افزایش تلفات ملکی ابراز نگرانی کرده است. برای سال‌ها روند گفت‌وگوهای صلح از سوی یک طرف قضیه رد گردیده است. در حالی که امریکا رهبری نیروهای بین‌المللی را در افغانستان به عهده داشت، حکومت و طالبان تلاش کردند تا به این دشمنی پایان دهند؛ اما برخی از ناتوانی‌های در این مسیر به چشم می‌خورد، به ویژه زمانی که یکی از دوکانداران آمد و خود را نمایندۀ ملا عمر برای گفت‌وگوهای صلح معرفی کرد تا این روند را رهبری کند در حالی که ملا عمر سال‌ها پیش مرده بود.