مسوولان در کمیسیون انتحابات اعلام کرده‌اند که تا روزهای پایانی همین هفته لیست ابتدایی نامزدان انتخابات ریاست‌جمهوری را همه‌گانی می‌کنند. این بخش پروندۀ انتخابات ریاست‌جمهوری در حالی نهایی خواهد شد که نتایج نهایی انتخابات پارلمانی ۳۲ ولایت تمام نشده و سرنوشت نتایج نهایی برخی ولایت پس از گذشت چهار ماه نامعلوم است؛ انتخاباتی که نمایانگر ضعف مدیریتی کمیسیون انتخابات را آفتابی و بی‌باوری‌ها را نسبت به اعضای کمیسیون بیشتر ساخت. شهروندان، نامزد نماینده‌گان، نهادهای ناظر، نامزدان انتخابات ریاست‌جمهوری و حتا مسوولان حکومت وحدت ملی به شدت از عملکرد کمیسیون ابراز نارضایتی کرده‌اند، چند روز پیش محمداشرف غنی گفت که کمیسیون‌های انتخاباتی اعتبار خود نزد شهروندان از دست داده و داکتر عبدالله با کنایه و طنز کارنامۀ کمیسیون را به باد انتقاد گرفت. این انتقادها و کنایه‌آفرینی‌ها در حالی به میدان می‌آیند که یکی از کارهای عمدۀ کمیسیون انتخابات و حکومت وحدت ملی دوباره‌سازی اعتماد مردم به انتخابات بود تا در فرایند آن این دریچۀ مردم‌سالاری در افغانستان مسدود نشود و انتخابات سرنوشت این کشور را رقم بزند، امیدی که عکس آن اتفاق افتاد و کارنامۀ ناکام کمیسیون انتخابات در برگزاری انتخابات پارلمانی و نتیجۀ نامعلوم آن، باردیگر حسرت شهروندان را به انتخابات بیشتر کرده است. قراین نشان می‌دهد که تاهنوز هم هیچ برنامه‌یی برای اعتمادسازی مردم وجود ندارد.
گذشته از این موارد، در روزهای پسین اما دو مشکل عمده فرا راه انتخابات سبز شده است، یکی نبود بودجه برای برگزاری انتخابات ریاست‌جمهوری و دوم، داغ شدن روند گفت‌وگوهای صلح با طالبان؛ کمیشنران کمیسیون گفته اند که برای برگزاری انتخابات‌های ۲۹ سرطانِ سال آینده و به ‌ویژه انتخابات ریاست‌جمهوری هیچ نوع بودجه‌یی ندارند، رهبری دولت و نهادهای حمایت‌گر مالی از پرداخت پول به این کمیسیون امنتاع ورزیده‌اند؛ این نهادها ادامۀ حمایت‌شان را آوردن اصلاحات در کمیسیون‌های انتخاباتی عنوان می‌کنند، موردی که علی‌رغم تعهدات مسوولان حکومت هیچ اقدامی پیرامون آن صورت نگرفته است.
زمان به سرعت در گذر است و تاهنوز از برنامۀ امنیتی این انتخابات‌ها نیز خبری نیست و معلوم نشده است که چه شمار از شهروندان افغانستان را وضعیت ناخوش امنیتی از اشتراک در این روند محروم خواهد ساخت. عملکرد نهاد برگزار کنندۀ انتخابات نشان می‌دهد که مسوولان آن امیدی به پرداخت بودجه ندارند، دست زیر الاشه نشسته اند که چه زمانی خانه‌نشین خواهند شد، برنامه‌های آنان همه در نشست‌های رسانه‌یی است و برنامۀ جدی برای برداشتن چالش‌ها ندارند از سویی هم خودشان نیز از جمع چالش‌های انتخاباتی اند!
در پهلوی این، با داغ‌تر شدن گفت‌وگوهای صلح قراین نشان می‌دهد که حتا شماری از تکت‌های انتخاباتی، جلسات انتخاباتی خود را متوقف کرده و سرگرم برنامه‌ریزی برای صلح شده‌اند. مسوولان حکومت نیز این روزها از برنامه‌ریزی‌های انتخابات چیزی نمی‌گویند و همه درگیر گفت‌وگوهایی شده‌اند که خبر ندارند در فرایند آن چه جریان دارد. صلح انتخابات را به حاشیه کشانده است. معلوم نیست مدیران حکومت افغانستان که در نامدیریتی ستایش‌نامه دارند چگونه این دو مورد را به پیش خواهند برد و یکی را قربانی دیگری نخواهند کرد.