«لاچپتنگر»، شهری است در قلب دهلی کشور هندوستان که بیشترین مهاجران افغانستانی را در خود جا داده است. در این شهر، شهروندان افغانستان مقیم هندوستان در کنار این‌که صاحبان فروشگاه‌های بزرگ اند، هُتل دارند و در داروخانه‌ها و صرافی‌ها به عنوان جذب کنندۀ مشتریان افغانستان، کار می‌کنند.
اما موردی که توجه مرا در سفر به هندوستان بهویژه در شهر «لاچپتنگر» جلب کرد، حضور گستردۀ زنان روسپی افغانستانی در این شهرِ کوچک بود. موردی که در سال‌های پیش کمتر و به ندرت دیده می‌شد. قیمت زنان روسپی افغانستانی در این شهرک از ۵۰۰ کلدار هندی شروع می‌شود و به ۲۰۰۰ کلدار و بالاتر می‌رسد.
به گفته مردم این شهرِ کوچک، یک بانوی افغانستانی -در این گزارش از ذکر نام این بانو جلوگیری می‌شود- یک دستۀ دختران روسپی را در این شهر در اداره می‌کند. اکثر افغانستانی‌های مقیم در این شهر با نام، چهره و آدرس این بانو آشنا هستند و حتا بانوانی که در دستۀ او شامل هستند، چهر‌ه‌های شناخته شده برای باشنده‌گان این شهر است.
به گفتۀ برخی از افغانستانی‌های مقیم این شهر، این بانو در آغاز با شش دختر خودش کار روسپی‌گری را آغاز کرد و اکنون بیش از ۵۰ بانو در گروه او شامل اند و مصروف روسپی‌گری در این شهر کوچک اند.
افغانستانی‌های ساکن در لاچپتنگر به این باور هستند که حلقه این گروه هر روز بزرگتر می‌شود و توانسته است ده‌ها تن را در این حلقه جمع کند. ساکنان افغانستانی مقیم لاچپتنگر می‌گویند، گروه‌هایی زیادی در این شهر فعالیت دارند و دختران زیادی را به بهانۀ کسب و کار از افغانستان به دهلی می‌آورند و بعداً وارد حلقۀ روسپی‌گری می‌سازند.
این گروه‌ها دختران جوان را به عنوان قاچاق‌برانِ طلا و مواد مخدر نیز استفاده می‌کنند. دختران جوان با بردن طلا و سیگار که در هندوستان قیمت بالایی دارد، سودهای کلانی در جیب قاچاق‌بران می‌ریزند.
فروش مواد مخدر، بیشترین سود را در لاچپتنگر نصیب قاچاق‌بران مواد مخدر کرده است. چرس، تریاک و… از جمله مواد مخدری اند که به گفتۀ برخی شهروندان افغانستان مقیم لاچپتنگر، در هندوستان کمتر پیدا می‌شود و افغانستانی‌های که اعتیاد به این موارد دارند و در هنگام سفر به هندوستان از آن استفاده می‌کنند. قاچاق‌بران مواد مخدر هم با فروش این مواد، سود سرشاری نصیب شده اند.
در کنار روسپی‌گری و فروش مواد مخدر، دزدی و درگیری میان افغانستانی‌ها، سوژۀ بحث دیگر در میان هندوستانی‌ها است. مسافرانی که از افغانستان به این شهر سفر می‌کنند باید به صورت جدی متوجه بیک و دستکول خود باشند؛ زیرا ممکن است هر لحظه یک موتر سایکل‌سوار از راه برسد و دستکول او را بقاپد.
دزدی و درگیری‌ میان افغانستانی‌ها از معمول‌ترین جرایمی است که به گفتۀ شهروندان افغانستان‌ مقیم این شهر، هر روز اتفاق می‌افتاد. اما مورد جالب دیگر که در این سفر توجه‌ام را جلب کرد، «ماساژ» و یا به اصطلاح رایج در افغانستان «چاپی‌خانه»‌های لاچپتنگر بود.
درست یادم است، دوسال پیش زمانی که به هندوستان رفته بودم، کلپ‌های رقصِ شبانه در دهلی، پذیرای مشتریانی از افغانستان بود، اما این بار قضیه طوری دیگری بود؛ تا جایی که دیدم، افغانستانی‌ها دیگر میلی به رفتن به میخانه‌های دهلی ندارند و فقط یک جمله در زبان شان جاری است: «چاپی‌خانه(ماساژ)».
قیمت رفتن به ماساژ در لاچپتنگر از ۲۰۰۰ کلدار هندی شروع می‌شود و نظر به ارایۀ خدمات به مشتریان، قیمت‌ها بالاتر می‌رود. برخی از شهروندان لاچپتنگر می‌گویند که در این مکان، دختران بسیار جوان از کشورهای مختلف به مشتریان شان در کنار ماساژ دادن، خدمات جنسی نیز ارایه می‌کنند و یکی از دلایل علاقه‌مند شدن افغانستانی‌ها به این مکان، همین مورد است.
با وجود تمام این موارد، این شهرک به طور قطع یکی از شهرهای پُر درآمد دهلی محسوب می‌شود. بازار، رستورانت‌ها، فروشگاه‌ها بزرگ، صرافی، داروخانه‌ها و بیمارستان‌های کوچک این شهرک معمول از مسافران و گردشگران افغانستان اند که به نیت سیاحت و یا هم مداوا آمده‌اند و به طور قطع، «بازار سنتر مارکیت» که در دل این شهرک واقع شده است تا ناوقت‌های شب پذیرایی مسافران افغانستان است. می‌توان گفت که بیشترین درآمد مغازه‌های این بازار از مشتریان افغانستان حاصل می‌شود.