بخش پنجاه‌ودوم /

۱- دستۀ سوم: افراد متلک‎گو و مسخره هستند که فکر می‎کنند هرجایی وظیفه دارند موجب شادی جمع شوند و آن‎ها را بخندانند. این دسته نیز دنبال فرصت می‎گردند تا از صحبت‎های شما نکته‎یی را پیدا کنند و آن‎را به چیزی خنده‌دار ربط دهند. در مقابلِ این دسته نیز صبور و خون‎سرد باشید. سعی کنید فرصت صحبت را از آن‎ها بگیرید و اگر دیدید که بدون هیچ مقدمه‎یی خود را وسط صحبت شما می‎اندازند و اختلال ایجاد می‎کنند، به آن‎ها تذکر جدی دهید.
  ۲- دستۀ چهارم: بی‌ادب‎ها هستند که البته تعدادشان خیلی کم است و باید از چنین موضوعی خیلی خوشحال بود چون که آن‎ها به‌شدت شما را عصبانی می‎کنند و به‌راحتی جمع را به هم می‎ریزند. اما در مقابل آن‎ها چه باید کرد؟… بازهم خون‎سرد باشید و سعی کنید که صحبت‎های چنین فردی شما را عصبانی نکند. زیرا این کار فکر شما را باز نگه می‎دارد و شما بهترین تصمیمِ ممکن را می‎گیرید. با خود مدام فکر نکنید که من دفعۀ اولم است و ممکن است اتفاقی رخ دهد. مطمین باشید هیچ چیز خاصی پیش نمی‎آید. شما می‎توانید بهترین وضعیت و بهترین سخنرانی خود را داشته باشید، اگرآماده باشید و به این موضوعات فکر نکنید. موضوع دیگر این است که بعضی فکر می‎کنند که اگر در سخنرانی اول‎شان ندرخشند چه می‎شود؛ آیا ممکن است موقعیتِ فعلی‎شان به خطر بیفتد و اتفاقاتِ ناگوار دیگری برای‎شان رُخ دهد؟
واقعیت این است که اگر شما آماده‌گی لازم خود را تأمین کنید، هیچ اتفاق ناگواری نمی‎افتد و اتفاقاً خیلی بهتر از چیزی می‎شود که شما انتظار آن ‎را داشتید. پس خود را برای یک حضور پُرانرژی آماده کنید. مانعی برای شما وجود ندارد و در بدترین شرایط (اگر همه چیز به ضرر شما باشد که اصلاً این‎طور نیست) نیز مخاطبان‎تان می‎گویند که آماده‌گی لازم را نداشته‎اید.
بگذارید با چند مثال از موقعیت‎های مختلف پیش برویم. فرض کنید شما یک دانشجو هستید که قرار است فردا یک کنفرانس یا جلسۀ دفاع از پایان‎نامه داشته باشید. با وجود این‌که اصلاً تجربه‎یی این مُدلی نداشته‎اید، سخت می‎ترسید که نکند سؤالی از شما شود که پاسخش را ندانید و ضایع شوید و یا داوران نمرۀ لازم را به شما ندهند. این تصویر ذهنی را اگر ‎باور کنید، حتماً اتفاق می‎افتد؛ پس در درجۀ اول باورتان نسبت به خود را تقویت کنید و بدانید که شما چیزی از بقیه کم ندارید. بعد از آن، آماده‌گی لازمِ علمی برای دفاع گرفته و کارهایی را انجام دهید که فکر می‎کنید به شما آرامش می‎دهند و فکر شما را از ترس منحرف می‎کنند. باور کنید که همین راهکارِ ساده شما را به میزان قابل توجهی از بقیه متمایز می‎کنند.

آدم‎های بدسلوک یا بهانه‎گیر
مطمیناً شما هم با انسان‎های بدمغز برخورد داشته‎اید. منظورم آدم‎هایی‌ست که خیلی سخت دلیل منطقیِ آدم را قبول می‎کنند و کلاً خیلی سخت فکر می‎کنند. اگر کارتان به تأیید آن‎ها گره خورده است، باید اولاً به شما تسلیت بگویم و به عرض‎تان برسانم که این آدم‎ها حتا می‎توانند همسر، برادر یا پدر و مادر شما باشند که چاره‎یی جز ارتباط با آن‎ها ندارید. کلید ارتباط با آن‎ها تعریف‎کردن از آن‌هاست، تا حدی که فکر نکنند شما چاپلوس هستید! البته همه از تعریف خوش‎شان می‎آیند؛ ولی در مورد انسان‎های بدقِلِق این موضوع کاملاً به شما کمک می‎کند که تا حد زیادی نظر آن‎ها را جلب کنید.