بازی با برگ تبارگراییِ لگام‌گسیخته در سیمای نو

گزارشگر:عزیز آریانفر - ۱۵ سرطان ۱۳۹۸

با گرایش روز افزون و لغزنده پاکستان به سوی چین، امریکا و انگلیس به کمک هند در برنامه دارند تا بار دیگر پشتونیسم افراطی و لگام گسیخته را در کشور دامن بزنند تا زمینۀ کار گیری از ابزار فشار بر پاکستان و در عین حال، ایران را فراهم نمایند. به نوبۀ خود روسیه هم که در بازی با کارت پشتون ید طولانی دارد، در پی بهره‌برداری ابزاری به سود خود است و دستگاه اطلاعاتی آن کشور از دیر باز در این راستا به پویایی و تکاپو افتاده است.
mandegarچین هم بیش از پیش می‌کوشد، سران قبایل و ملاهای گستره قبایل پشتون و در کل پاکستان را بخرد و در این کار بسیار موفق هم بوده است. از همین‌رو، هر از چند گاهی شاهد سخنرانی‌های آتشین ملاهای پاکستانی هستیم که لب به ستایش دولت کمونیستی چین می‌گشایند و آن کشور را بزرگترین حامی و ناجی جهان اسلام از شر کفر غرب می‌خوانند.
دولت پاکستان هم با کمک اعراب وهابی به دامنه‌یابی و گسترش افراط‌گرایی اسلامی در میان قبایل پشتون و بلوچ بیش از پیش در تکاپو است.
در نتیجه، بار دیگر شاهد گسترش جنگ‌های بی‌پایان فرسایشی و خون‌ریزی گسترده در گستره قبایل از یک‌سو و رشد تاجیکیسم، ازبیکیسم و هزاره‌ایسم افراطی در واکنش به پشتونیسم افراطی در درون کشور از سوی دیگر هستیم.
همه بازی‌های موش و گربه با طالبان در مسکو و دوحه و برگزاری نشست قبایل پشتون در دهلی و دامن زدن به افراطی‌گرایی لگام‌گسیختۀ تباری در کشور که در راستای بازآوری طالبان بر تخت‌گاه کابل می‌باشد؛ با کارگردانی واشنگتن در همین راستا سیر می‌کند.
حلقات و محافل معلوم‌الحالی هم در داخل کشور کماکان به این آتش فروزان هیمه می‌اندازند. کما این که مشی تبارگرایی افراطی پس از انتخابات ۲۰۰۴به مشی رسمی و ایدیولوژیکی ارگ مبدل شده که تا به امروز به گونه سامان‌مند ادامه دارد.
اما این تنها کل مشکل نیست. بازی با کارت بلوچ و کرد هم در منطقه به شدت روان است تا دیده شود، کار به کجا خواهد کشید؟
روشن نیست چه وقت از شر این تسلسل و دور باطل رهایی خواهیم یافت. تاریخ باز هم به گونۀ تراژیک و در عین حال به شکل مضحکه تکرار می‌شود. اما با دریغ و درد که باز هم رودباری از خون در گستره بودوباش قبایل مرزی روان خواهد شد و در داخل نیز تنش‌های تباری و زبانی به مرز بحرانی خواهد رسید که می‌تواند پیامدهای بس زیانباری برای کشور داشته باشد و شیرازه بی‌آن هم از هم گسیخته وحدت ملی ما را بیش از پیش بدرد و از هم بگسلد و کشور را به سوی فروپاشی بلغزاند.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.