ازدواج گاهی وقت‌ها شما را بر سرِ یک دوراهیِ بزرگ قرار می‌دهد: به احساس‌تان توجه کنید یا خواستۀ خانوادۀتان؟

مخالفتِ خانواده در ازدواج
بسیار پیش می‌آید که دختر و پسری قصد ازدواج با یکدیگر را دارند اما یکی از خانواده‌ها یا هر دویِ آن‌ها مخالفت می‌کنند. دلیل مخالفت، گاهی نپسندیدن فرد و گاهی هم‌کفو نبودنِ خانواده‌هاست. به عبارت دیگر، خانواده‌ها فکر می‌کنند برای هم مناسب نیستند و قواعد و چهارچوب‌های‌شان با هم جور درنمی‌آید. در چنین شرایطی شما هر انتخابی داشته باشید، تبعاتی دارد.
اگر با خانوادۀتان مخالفت کنید و به خواستِ خودتان عمل کنید، یک عمر تنش و نارضایتیِ خانواده‌ها را در پی خواهد داشت و اگر از عشق‌تان بگذرید، ممکن است علاوه بر آن‌که شانس تجربۀ یک زنده‌گی خوب را از دست بدهید، همیشه با خاطرۀ این عشق و نارضایتی از خانوادۀتان زانویِ غم بغل کنید.

بعد از ازدواج تغییر می‌کنیم؟
شاید فکر کنید که از او می‌خواهید بعد از ازدواج تغییر کند و شبیه خانوادۀ شما شود. اما واقعیت این است که بسیاری از اوقات ناکامی در ازدواج به علت وجود تفاوت‌ها یا تضادها و مقرراتِ رفتاریِ کاملاً متفاوتِ افراد و خانواده‌ها اتفاق می‌افتد. یعنی قواعد خانواده‌گیِ شما و همسرتان به حدی با هم متفاوت است که تحملِ آن برای طرفِ مقابل امکان‌پذیر نیست.
در هر ازدواجی هریک از زوجین متعلق به خانواده‌یی هستند که فرهنگ، باور، نظام اخلاقی و تعاریفِ مخصوص به خود را دارند. بنابراین این تفاوت‌ها تا حد زیادی طبیعی است. در کنار این تضادها درجۀ انعطاف‌پذیری و سازگاری زوجین ممکن است بسیار متفاوت باشد. اگر به گونه‌یی باشد که در برابر تغییراتی که لازم است پس از ازدواج اعمال کنند بسیار خشک و مقاوم باشند، می‌توان انتظار داشت که زنده‌گی مشترک‎شان بیشتر به سمتِ ناکامی پیش رود تا حل اختلافات و رسیدن به نقطۀ مشترک. بنابراین، می‌توان مشاهده کرد که به هم نزدیک بودنِ دو خانواده از نظر ویژه‌گی‌های مختلف تا چه حد می‌تواند در موفقیت زنده‌گی مشترک فرزندان تأثیرگذار باشد.

قطع رابطه جواب نمی‌دهد
خانواده یک سیستم عاطفی است و بخش مهمی از تعامل در آن متمرکز بر مسایل عاطفی‌ست. اگر زوجین به این مسأله توجه لازم را نشان ندهند و زنده‌گی‌شان را به‌واسطۀ روابط عاطفی بنا نکنند، این امر موجب ازخودبیگانه‌گی آن‌ها و در نتیجه همدلی‌های غیرصادقانه در روابط بین آن‌ها می‌شود که در آخر یا به بروز طلاقِ عاطفی و یا ازهم‌پاشیده‌گی بنیان خانوادۀ تازه شکل گرفتۀشان منجر می‌شود.

بی‌خیالِ دوست داشتن شویم؟
از سوی دیگر مسألۀ دوست داشتن و عشق و علاقه میان همسران را نیز نباید کم‌اهمیت پنداشت، با توجه به این‌که اولین نشانه‌های این علاقه از همان جلسات ابتدایی خواستگاری دیده می‌شود. لازم است به هر دوی این نکات به دقت توجه کنید. لازم است فردی را که با او ازدواج می‌کنید، یک بار از نظر منطقی و یک بار دیگر از لحاظ احساسی و عاطفی بررسی کنید. گاهی ممکن است آنچه احساس‌تان به شما می‌گوید با آنچه عقل‌تان می‌گوید متفاوت باشد. ولی در نهایت اعتماد به هر دوی آن‌ها لازم است.
احساس‌تان را تا جایی دنبال کنید که عقل و منطق‌تان آن را تأیید می‌کند. فراموش نکنید که ازدواج، تنها پیوند دو نفر نیست، بلکه پیوند دو خانواده است و اگر خانوادۀ شما همسر آیندۀتان را نپذیرد، به‌طور قطع حتا در صورت ازدواج با آن فرد روابط شما با خانوادۀتان دچار مشکلات اساسی خواهد شد.
منبع: خـراسان