بخش سی‌وپنجـم/

خبرنگار: اما امریکایی‎ها شما را انتقاد کردند، آنان فکر می‎کنند که همۀ پولِ کمک‌ها و سربازانِ امریکایی که به افغانستان فرستاده‌اند، در این خاک ضایع شده است و برخی‌ها می‎پرسند که شما چگونه همکار امریکا هستید؟
رییس‎جمهـور: مـا از مالیـه‎دهـنده‎گانِ امریکا و مساعدت مالیِ آنان کاملاً ممنون هستیم و به زحمتی که آنان در کشورشان متقبل می‎شوند، ارج می‌گزاریم. می‎دانم که پولِ امریکا بدون زحمت و با سهولت به‌دست نمی‎آید، می‌دانیم شما در بدل دریافت آن در امریکا کار کرده‌اید، آن پول را به وجه ‌احسن حاصل کرده‎اید. بنابرین به آن ارج می‌گزاریم. در هر جایی از افغانستان که بخشی از این پول به مصرف رسیده است، ما آن را بی‌نهایت باارزش می‎دانیم. انتقاد ما نه متوجه مردم امریکاست و نه هم متوجه مساعدت مالیه‎دهنده‎گان امریکا؛ ما به آن‌ها احترام داریم و آن را باارزش می‌پنداریم. ولی انتقاد ما متوجه پالیسی‌ها و طرز برخورد آنانی است که از ایالات متحدۀ امریکا نماینده‎گی می‎کنند، به نوعی ما خواستار تغییر و اصلاح این رفتار و سیاست‌ها استیم. بهبود زیادی در زمینه رونما گردیده، بمباردمان اهداف ملکی کاملاً کاهش یافته است و برای تحقق این امر، جنرال جان آلن بسیار زیاد تلاش کرد. حملات شبانه در نتیجۀ کار چندین‌ساله‌یی که ما مشترکاً انجام دادیم، کاهش یافته است. بالاخره موفق شدیم امریکا و برخی از متحدینش را وادار سازیم که از حمایت شرکت‎های امنیتی دست بردارند.
خبرنگار: شرکت‎های خصوصی امنیتی؟
رییس‎جمهور: شرکت‎های خصوصی امنیتی که اکنون تا حدودی مدیریت شده‏اند، اما هنوز هم از وضعیتِ موجود در زمینه راضی نیستیم. بنا بر این دلایلی بودند که سبب تیره‌گی روابط ما با امریکا و تخریش ذهنیتِ افغان‎ها در قبال امریکا شدند. با وجودی‌که به آن خیلی احترام دارند لازم است از آن یادآوری کنیم؛ چهار سال به گونۀ فردی تلاش کردم تا این معضله را با امریکا حل کنم ولی کار به جایی نرسید که می‎خواستم، سپس صدایم را به گونۀ اعتراض بلند کردم و آن‌هم بنا بر ضرورتی بود.
خبرنگار: آیا تا حال متحدین‌تان در راه از بین بردن فساد به شما تعهد سپرده‎اند؟
رییس‎جمهور: بلی این تعهد را به ما سپرده‎اند، ولی در گفتار اندکی بهبود در زمینه به وجود آمده، هنوز هم منتظر استم که فهرست شرکت‎های قراردادی‌یی را دریافت کنم که حکومت امریکا برای آنان پروژه‌ها را در حکومت افغانستان سپرده؛ در بین وکلای پارلمان، در داخل حکومت، در حلقات سیاسی و برخی دیگر.
خبرنگار: چنین به نظر می‎رسد که به گـفتۀ شــما امریکا و جامــعۀ بین‌المللی مسؤول بخش اعظم فساد در افغانستان‌اند؟
رییس‎جمهور: بلی بسیار زیاد، ما می‌دانیم که بخشی از این فساد از بیرون به هدف تضعیف نهادهای افغانستان قصداً به‌خاطر آلوده ساختن و استفاده از این نهادها سازمان‌دهی می‌شد.
خبرنگار: اما این امر افغان‎ها را از مسؤولیت‌شان رهایی نمی‎بخشد.
رییس‎جمهور: بلی، این امر ابداً ما را از این مسؤولیت تبرئه نمی‎کند، این امر ما را ابداً از هــیچ مسؤولیتی رهایی نمی‎بخشد. ما کاملاً مسوول آنچه هستیم که در افغانستان اتفاق می‎افتد و مشکل همین است؛ ما بدون آن‎که صلاحیت متوقف ساختن چیزی را داشته باشیم مسوول پنداشته می‌شویم، مسؤولیتِ ما رفع نمی‎شود و ما درک می‎کنیم که جامعۀ ما به یک حکومت عاری از فساد نیاز دارد و مردم افغانستان این را می‌خواهند. در افغانستانی که من می‌خواهم اطفالم در آن‎جا زنده‎گی کنند، به مکتب رفته و در آن‎جا پرورش یابند، نباید افغانستانی باشد که در آن فساد بیداد کند و یا از قدرت سوءاستفاده صورت گیرد، به همین دلیل است و این امر ما را به سوالی می‎برد که همواره از راه‎های مختلف روی آن بحث کرده ایم، به خاطر این دلیل است که همکاری استراتژیک ما با ایالات متحدۀ امریکا باید به هدف ایجاد یک دولت عاری از فساد، کارا و دموکراتیک در افغانستان باشد.
خبرنگار: ما شنیدیم که امریکا از روند مصالحه با مخالفین مسلحِ دولت افغانستان دست کشیده‌اند و حتا دیگر تــلاش نمــی‎کنند که با طالبان مذاکره نمایند، آیا حقیقت دارد؟
رییس‎جمهور: ما معلــومـات نـداریم. برای مـدت زیادی، روند مصالحه صرف یک جریانِ افغانی بود و متحدین ما در این راستا کمک نمی‎کردند و سپس پروسۀ قطر که ما اصلاً تا که اعتراض نکردیم در آن دخیل نبودیم و بعداً اجازه دادیم که این رونـد ادامه یابد، این جریان تقریباً از بین رفت. بناءً ما هنوز هم انتظار داریم که یک روند معتبر مصالحه با حمایت همه جوانبِ مسوول تحقق یابد.
خبرنگار: چیزی که اخیراً سروصداهای زیادی را در قبال داشت و توجه زیادی را نیز به خود جـلب کرد، همانا افـزایش در حملاتِ خودی بر نیروهای خارجی از سوی دشمنان در لباس نیروهای امنیتی افغان بود که قابل نگرانی جدیِ همه بوده است. آیا این نظرِ امریکا را می‌پذیرید که طالبان تنـها مــسؤول بیســت‌وپــنج درصــد این حملات‌اند؟ آیا شما هم به این نظر هستید؟
رییس‎جمهور: خوب این پدیده‎یی است بسیار تأثربرانگیز. حملات بر سربازانی که اردوی افغان را آموزش می‎دهند، حمله بر عساکری که پولیس افغانستان را آموزش می‎دهند، نیروهای امنیتی افغان را مشـوره می‎دهنـد، این حمـلات غم‌انگـیز است. این حملات تأسف‎بار بوده و خلاف روحیۀ مهمان‌نوازی افغان‎هاست.
خبرنگار: این حملات در ایجاد بی‌اعتمادی میان افغان‎ها و نیرو‎های امریکایی نیز موثر بوده‌اند؟
رییس‎جمهور: یقیناً این حملات مشکل استراتیژیک است؛ مشکلـی که رسیده‌گی به آن را جداً مسؤولیتِ خود و افغان‎ها می‌دانم که باید به این مشکل رسیده‌گی کنند. تقسیم‎بندی این حملات با تفکیک فیصدی مسؤولیتی که به طالبان و یا دیگران نسبت داده می‎شود، کاری است دشوار، اما می‏توانم برای‌تان بگویم که این حملات به دو دسته تقسیم می‎شوند.
این حملات به هدف بازداشتن متحدین افغانستان از آموزش اردو و پولیس ملی افغانستان طرح‌ریزی شده‏اند، چون بعضی از کشور‎های همسایۀ ما، افغانستانی با نهاد‎های نیرومند پولیس و اردو را به سود خود نمی‎دانند، بدبختانه این حملات به هدف برهم زدن روند ایجاد اردوی ملی افغانستان و باز داشتن متحدین افغانستان، دوستان بین‌المللی و به خصوص ایالات متحده از سهم‌گیری در زمینه‌ها طرح‌ریزی شده‏اند.
خبرنگار: برداشت در امریکا این است که گویا افغانستان متشکل از قدرت‎های قبیله‌یی و قومی اســت تــا یک کـشور یک‌پارچه، آیا می‏توان آن را امتیازی برای افغانستان شمرد؟
رییس‎جمهور: هرگز نه، کاملاً نادرست است، این مشکلی است که رسانه‎های غربی و مراکز تحقیقاتی آن‎ها در خصوص افغانستان دارند. افغانستان در این گوشه‌ از جهان از جمله کهن‎ترین دولت‌ها به شمار می‌رود. افغانستان زمانی یک دولت بود که بسیاری از کشور‎های امروزی اصلاً وجود نداشت. کشور ما آشوب‌ها، تجاوزات، جنگ‌ها و فراز و نشیب‎های زیادی را پشت سر گذاشته است که شاید ملل محدودی در جهان بتوانند از آن زنده برآیند. پس این‌همه بیان‎گر ملتی است با سابقۀ نهادینه و دیدگاهی که عمیقاً در تاریخ ریشه دارد.