بسم‌الله الرحمن الرحیم
پیروان جهاد، مجاهدین عزیز، برادران، جوانان و خواهران، السلام علیکم و رحمته‌الله و برکاته. سپاسگزار هستیم که امروز از ولایت‌های دوردست افغانستان به این‌جا تشریف آوردید و به صدای ما لبیک گفتید. امیدوار هستیم که امروز، روز تعهد و پیمان، یک روز قول و قرار و یک روز تاریخی در تاریخ افغانستان باشد.
با فرارسیدن هفتۀ شهید یکبار دیگر به روح شهدای افغانستان درود می‌فرستیم و به خانواده‌های داغ‌دار تسلیت عرض می‌کنیم. امروز روزی‌ست که همدردی، غم‌شریکی، همدلی، همزبانی و هم‌صدایی خود را با خانواده‌های شهدا اعلام کنیم و بگوییم که اگر کمی و کاستیِ داشتیم، ان‌شاالله با احمد مسعود جوان می‌توانیم این کاستی‌ها را تکمیل کنیم. امروز در محور نماد جهاد و مقاومت، نماد عدالت و وفاق و نماد وحدت ملی مردم افغانستان، آمرصاحب شهید قهرمان ملی افغانستان یکجا شده‌ایم تا یک‌بار دیگر تعهد بسپاریم و پیمان ببندیم و بگوییم که از احمد مسعود به عنوان مشعل و پیرو خط آمرصاحب شهید پیروی می‌کنیم و کاروانی را که سال‌هاست در انتظار قرار دارد، به سرمنزل مقصود می‌رسانیم.
خوب به یاد دارم، پیش از آنکه آمرصاحب شهید به پنجشیر بیاید، به من یک خط فرستاد و گفت که خانواده را به پنجشیر بیاور که کار ما شروع می‌شود. زمانی که آمد و سال‌هایی نخستی که در پنجشیر بود و آن‌زمان جوان هم بود، شماری فکر می‌کردند که آیا ممکن است همین جوان بتواند ما را رهبری کند؟ شما و بسیاری از ریش‌سفیدان شاهد هستند که بسیاری از مردم مطمین نبودند که همین جوان به اسم احمدشاه مسعود بتواند مردم را رهبری کند. شماری از بزرگان شک داشتند و می‌گفتند باید یک سر سفید بیاید. شک و تردیدشان همچنان باقی بود، اما به‌زودی دیدند که آمرصاحب بر قضایا غالب شد و در نوجوانی توانست مردم و جهاد را رهبری کرد. در فاصلۀ دو دهه یا در فاصلۀ دو قرنِ بیست و بیست‌ویک توانست هم در مقابل تجاوز روس ایستاده‌گی کند و هم در مقابل تجاوز تروریسم. همان جوان توانست بیش از بیست سال عمر خود را در راه جهاد و مقاومت صرف کند و بالاخره به‌نام نیک به شهادت رسیدند و امروز با نام او جمع می‌شویم و پسرش را مشعل‌دار راه او انتخاب می‌کنیم.
من از طرف تمام خانوادۀ آمرصاحب شهید یک‌بار دیگر تأکید می‌کنم که احمد مسعود به عنوان بزرگ ما هستند و همه تعهد می‌سپاریم که بتوانیم کمک و حمایت کنیم و بتوانیم آرمان‌های آمرصاحب شهید را به سرمنزل مقصود برسانیم و بین مردم افغانستان برادری، وحدت و عدالت را تأمین کنیم. احمد مسعود مانند پسرم است. در استعداد، لیاقت، هشیاری و درایت و نیز ماهیت ذاتی‌اش در رهبری هیچ شک ندارم. خداوند حضورش را مبارک داشته باشد تا به یک‌جایی پیش برویم. خداوند بخواهد با تعهد و پیمان امروز، به سرمنزل مقصود برسیم.
نکتۀ دیگری که می‌خواهیم خدمات‌تان عرض کنم در ارتباط به صلح و انتخابات است. همان‌گونه که دوستان گفتند، این محفل، محفل کمپاین نیست. اگر انتخاباتی صورت گرفت و اگر این انتخابات شفاف بود، مردم افغانستان خودشان می‌دانند و رأی دادن‌شان. مردم خداوند و وجدان‌شان را حاضر و شاهد بگیرند، گذشته را در نظر داشته باشند و به هر کسی که می‌خواستند، رأی بدهند. این انتخاب و اختیار خودشان است. اما آنچه که مهم است، سرنوشت مردم است. در آینده مسأله صلح و جنگ در میان است. ما باید چه کار کنیم؟ چطور می‌توانیم در مورد صلح صدای خود را واحد بسازیم. خدای نخواسته اگر صلح نشد و حالت دیگری به میان آمد، چطور می‌توانیم مقاومت واحد بسازیم. چنان که قانونی صاحب گفتند، اکثر رهبران محترم و تمام مردم افغانستان در این قسمت آماده‌گی کامل دارند.
یک نکتۀ دیگری که می‌خواهم اضافه کنم این‌که دیروز اگر مقاومت محدود به ما و شما بود، دیروز اگر مقاومت در یک گوشۀ افغانستان تمثیل ارادۀ ملی را می‌کرد، امروز مقاومت، تمام مردم و اقشار مختلف افغانستان را احتوا می‌کند و به همه‌گی ارتباط دارد. مردم افغانستان دیدند که طالب چه می‌کند؟ جوانانی که در هجده سال گذشته به آگاهی رسیدند خوب می‌دانند که تعریف صلح چیست و تعریف مقاومت چیست؟ جوانان می‌دانند که طالب کیست؟ انتخابات را چه کسی انجام می‌دهد؟ انتخاب ما صلح است، اما اگر شرایطی بیاید که مقاومت ضرورت باشد، بدانید که تنها نیستند. تمام مردم افغانستان در مقاومت با شما شریک هستند.
در اخیر می‌خواهم یک‌بار دیگر به روح تمام شهدای خود درود بفرستیم و اعلام کنیم که در کنار همۀ ما و شما، کسی که مشعلِ راه آمرصاحب شهید را به دست گرفته است، احمد مسعود جوان است. من او را به عنوان پسرم می‌خواهم در آغوش بگیرم تا این تعهد بتواند تاریخی باشد.

تشکر از حوصله‌مندی همۀتان.