انتخابات ششم میزان، فارغ از همۀ ادعاهایی که طرف‌های ذی‌دخل و ذی‌نغع نسبت به آن دارند، ابداً نمی‌تواند خالی از جنجال و دشواری باشد. در این انتخابات، اولاً میزان مشارکتِ مردم بسیار پایین بوده و ثانیاً چند طرفِ عمده در آن ادعایِ پیـروزی دارند و پیشاپیش از باختِ رقبایِ خود خبر می‌دهند. یک چنین حالتی، دشواری امرِ انتخابات در افغانستان را به‌روشنی توضیح می‌دهد. اما در این میان، برای مقابله با تمامِ دشواری‌های انتخابات، نهادی مرجع و قانونی به نام «کمیسیون انتخابات» تعریف و تشکیل شده که می‌باید با تصامیمِ درستش از وقوعِ بحران جلوگیری کند.
سطحِ بسیار پایینِ مشارکتِ مردم در انتخاباتِ ششم میزان، امری ماضی و سپری‌شده محسوب می‌شود که دیگر هیچ کاری نمی‌توان برای آن انجام داد. اساسِ مشارکتِ مردم به عنوان رای‌دهنده در انتخابات، صرفاً علاقه و اشتیاقِ خودشان به این پروسه و نامزدانِ انتخاباتی می‌تواند باشد که صدالبته این علاقه و اشتیاق می‌باید در یک رابطۀ دوسویه شکل بگیرد؛ رابطه‌یی که در آن جبر و اکراه جای ندارد و «قدرت اقناع» حرفِ اول و شاید هم آخر را می‌زند.
از این امرِ ماضی که بگذریم، مسالۀ حال و حساسِ انتخابات ششم میزان، شمارشِ آرا به گونۀ شفاف و قانونی است که در این زمینه کمیسیون انتخابات نهـادِ مسوول شمرده می‌شود. بحث شمارشِ آرا از آن‌جا حساس است که تجاربِ گذشته نشان داده که برخی تیم‌های انتخاباتی، قویاً در صددِ نفوذ در کمیسیون انتخابات، تحمیلِ ترجیحاتِ خود در روند شمارشِ آرا و حتا صحه‌گذاری بر تقلباتِ عامدانۀشان اند. چنان‌که در انتخابات ششم میزان نیز این مسأله قابل رؤیت است.
کمیسیون انتخابات اعلام کرده؛ آرایی که بدون استفاده از سیستم بایومتریک به صندوق‌هایِ رای ریخته شده‌اند را شمارش نخواهد کرد. چنین تصمیمی نه‌تنها از منطق و وجاهت برخوردار است، بلکه مبتنی بر اصول و قوانینِ انتخاباتی می‌باشد. این‌همه بحث و جدل و انرژی‌یی که برای انتخابات ریاست‌جمهوری ۱۳۹۸ هزینه شد و آن‌همه تأکیدی که بر کاربرد سیستم بایومتریک صورت گرفت، همه به‌خاطر تأمین شفافیت و از بین بردنِ زمینه‌های تقلب بود. در انتخابات‌های گذشته، تقلبات گوسفندی به دلیلِ عدم استفاده از سیستم بایومتریک صورت گرفت و مردم را از نتایج انتخابات مأیوس ساخت. اما تیم و شاید تیم‌هایِ انتخاباتی‌یی هستند که برای رساندنِ خود به کرسی قدرت، می‌خواهند این تصمیمِ درستِ کمیسیون را بشکنند و آرایِ بایومتریک‌نشده، مغشوش و به احتمالِ قوی جعلی‌شان را در روند شمارشِ آرا داخل و آن‌ها را بر آرای پاکِ مردم غالب سازند. این تلاش از روزِ انتخابات آغاز شده، ولی از روزِ گذشته شدت یافته و در روزهای آینده شدتِ بیشتری خواهد یافت و همراه با تهـدید و تطمیع، کمیسیون انتخابات را آماج قرار خواهد داد!
بر اساس اعلام کمیسیون انتخابات و نهادهای ناظر، سطح مشارکت در انتخاباتِ ششم میزان دو و نیم میلیون نفر بوده است؛ اما زورگویان و متقلبانی هستند که می‌خواهند این آمار را دوبرابر بسازند و بعدتر از پیروزی سیلابیِ خود سیراب شوند. چنین زورگویانی هم در داخلِ دولت و هم در بیرون از دولت وجود دارند و مرجعِ قانونیِ انتخابات یعنی کمیسیون انتخابات را گماشتۀ خود می‌پندارند و به این اُمیـدند که تصامیم و فعالیت‌های این کمیسیون را مطابق منافعِ تیمیِ خود مهندسی و هدایت کنند.
اکنون به‌اصطلاح عام، توپ در زمینِ کمیسیون انتخابات است که باید استقلالیت و سلامتِ خود را در واکنش به این زورگویی‌ها به نمایش بگذارد. در این انتخابات، سطحِ مشارکت بسیارپایین بوده و به همین نسبت هیچ پیـروزیِ سیلاب‌گونی برای هیچ طرفی مقدر و مقدور نیست؛ اِلا این‌که کمیسیون‌ انتخابات به زورگویان و متقلبان لبیک گوید! ‌