بخش شصـتم و پایانی/

تغییر موضع‎گیری
بسا اتفاق افتاده که در فاصلۀ چند ساعت، در موضع‎گیری‎هایِ حکومت یا یک سازمان یا نهاد تغییر وارد می‎شود. تغییر در موضع‌گیری‎های سیاسی، امری عادی است و همه‌روزه اتفاق می‎افتد، در حالی که مصاحبه‎کننده ساعاتی قبل با یکی از مقامات دربارۀ موضع‎گیری‌شان مصاحبه نموده و آن را آمادۀ نشر ساخته است.
اگر مصاحبه به نشراتِ چاپی خصوصاً مجلات و ماه‌نامه‌ها باشد، این مسأله زیادتر اتفاق می‎افتد. به هـمین تـرتــیب‌، اگر مصاحبه‎شونده بعد از انجام مصاحبه متهم به انجام یک عملِ غیرقانونی یا اخلاقی شناخته شود، مصاحبه‌اش غیرقابل نشر می‎گردد. علاوه بر موانع قانونی، اگر مصاحبه‎شونده با خطرات امنیتی روبه‎رو شود، نباید با نشر مصاحبۀ او به مشکلات امنیتی دامن ‌زد و خطرِ بیشتری را متوجهِ او ساخت.
روبه‎رو شدن با مشکلات خانواده‌گی، بروز مشکلات سیاسی، پشیمان شدنِ مصاحبه‎شونده از گفته‎هایش و توبیخِ او از طرف مقامات بلندرتبۀ اداره یا حکومت، امرِ معمولی است که در جهان اتفاق می‎افتد. همۀ این‎ها سبب می‎شود که مصاحبه‌اش از نشر باز ماند و زحماتِ یک‌روزه و یا بیشتر مصاحبه‎کننده به هدر برود.

انتقاد بر نشر قسمتی از مصاحبه
تمام مصاحبه‎ها را نمی‏توان کلمه به کلمه یا جمله به جمله نشر نمود، خصوصاً اگر مصاحبه در قالبِ یک خبر بیاید و یا هم در برنامۀ خبری نشر شود؛ اما در کنار این مسأله انتقاد همه‌گانی بر نشر قسمتی از مصاحبه همواره وجود دارد، چون همه آرزو دارند که تمام مصاحبۀشان بدون کم‌وکاست نشر شود.
کمتر کارشناسان و مصاحبه‎شونده‎گان دیده شده که محدودیتِ زمان و جای برای نشر مصاحبه را در نظر گیرند و به نظرشان، هر قسمت مصاحبه برای آن‎ها اهمیتِ خاص دارد و باید به نشر برسد؛ در حالی که هــیچ رســانه‌یی خــصوصاً رسـانه‎های تصویری و صوتی نمی‏توانند یک مصاحبۀ نیم‌ساعته را تماماً نشر نمایند.
کارشناسان و مصاحبه‎شونده‎گان خصوصاً کسانی که به جریان‎ها و احزاب سیاسی وابسته‎گی دارند، نسبت به هنرمندان و تحلیل‎گران در مقابلِ نشر مصاحبۀشان حساس‎ترند. آن‎ها علاقه دارند که مصاحبۀشان ویراستاری نگردد و ویراستار یا مصاحبه‎کننده را به بسیار آسانی متهم به دست‌کاری می‎نمایند یا بدتر از آن که ویراستاری را نوعی انتقامِ سیاسی یا عقیدتی تعبیر می‎کنند.
عدۀ زیادی از کارشناسان زمانی که مصاحبه‎های‌شان را می‎شنوند یا می‎بینند، به خلاهایِ آن مـتوجه شده اصرار بر نشر دوبارۀ مصاحبه می‎نمایند و یا از مصاحبه‎کننده و رسانه می‎خواهند که بارِ دیگر با آن‎ها مصاحبه کنند؛ درحالی که رسانه‎ها کمتر حاضر می‎شوند که در یک بازۀ زمانی کوتاه، با یک شخص در یک موضوع دوبار مصاحبه نمایند. این مسأله نیز به عنوانِ یکی از چالش‌ها فراراهِ مصاحبه‎کننده و در کُل رسانه‎ها قرار دارد.

خلاصۀ فصل
• یک طیف از اشخاص از مصاحبه هراس دارند.
• کارشناسان و اشخاصِ مجرب مصروف‌اند و همیشه حاضر به مصاحبه نمی‎باشند.
• عدم نشر مصاحبه رابطۀ میان مصاحبه‎کننده و مصاحبه‎شونده را برهم می‎زند.
• تغییر موضع‎گیری یک چالش فراراهِ مصاحبه به شمار می‎رود.
• اکثراً انتقاد می‎کنند که چرا مصاحبۀشان به‌طور کامل نشر نمی‎گردد.