تأخیر در اعلام نتایج اولیۀ انتخابات حتا اگر زیر نامِ شفافیت و جداسازی آرای پاک از ناپاک انجام شود، باز غیرموجه و در مغایرت با قانون انتخابات صورت می‌گیرد؛ زیرا رعایت تقویم انتخاباتی، یک اصل اساسی است که نمی‌توان آن را به دل‌خواه تغییر داد و یا دچار دگرگونی کرد. با آن‌که تا به حال قانونِ انتخابات بارها و بارها از سوی حکومت‌گرانِ کشور نقض شده ولی با آن‌هم باید در رعایت تقویم انتخاباتی، کمیسیون انتخابات از تمامِ امکانات و ظرفیت‌های موجود بهره‎برداری می‌کرد.
هر تقویمی که برای انتخابات ساخته می‌شود، باید پاسخ‌گوی شرایط و نیازهای کشور باشد. سازنده‌گان و طراحانِ تقویم انتخاباتی باید شرایط استثنایی و مشکلاتی را که ممکن است بر سر راهِ اجرایی شدنِ تقویم انتخاباتی قرار گیرند، بسـنجند و بعد تقویمی را ارایه کنند که یا هیچ تغییری در آن رونما نشود و اگر هم تغییری رونما می‌شود، تغییرِ بسیار جزیی و چندساعته باشد.
نتایج اولیۀ انتخابات ششم میزان مطابق به تقویم انتخاباتی باید در بیست و هفتمِ میزان اعلام می‌شد، ولی تا همین لحظه مشخص نیست که چه زمانی ممکن است نتایج اولیه اعلام شود. از کجا معلوم که تغییر تقویم انتخاباتی یک بهانه باشد و کسانی بخواهند زمان بخرند و در نتایج انتخابات دستبرد بزنند؟ آیا چنین احتمالی وجود ندارد؟
با توجه به انتخابات‌های گذشته، می‌توان با قاطعیت گفت که هر چیزی ممکن است که در انتخابات افغانستان اتفاق بیفتد به‌ویژه این‌که یک تیم با تمام نیـرو و امکاناتِ دولتی و غیردولتی در تلاشِ آن است که نتایج انتخابات را دچار تغییر کند. مگر در سال ۲۰۱۴ چنین اتفاقی نیفتاد و نتایج انتخابات مورد دستبردِ یک تیمِ مشخص قرار نگرفت؟ مگر تا امروز مـردم افغانستان تقاصِ رای‌هایِ گوسفندی را پس نمی‌دهند؟
نگرانی شورای نامزدانِ ریاست جمهوری که روز پنجشنبه در کنفرانس این شورا مطرح شد، کاملاً به‌جا و دقیق است. وقتی نامزدان ریاست جمهوری نسبت به آنچه که اتفاق می‌افتـد این‌قدر بی‌اطلاع گذاشته می‌شوند، باید نسبت به نتایج انتخابات نگران بود. یکی از نگرانی‌های عمده که در کنفرانس خبریِ شورای نامزدان ریاست جمهوری به صراحت به آن اشاره شد، شکسته شدنِ قفل دروازۀ مرکز اطلاعاتی کمیسیون انتخابات است، آن‌هم به این بهانه که چند محافظ احساسِ سردی می‌کردند و با شکستاندن قفلِ مرکز اطلاعاتی کمیسیون، وارد آن شدند تا خود را گرم بسـازند.
کی این سخن را می‌تواند باور کند؟ دروازه‌های زرهیِ مرکز اطلاعات چنان نفوذناپذیر اند که به هیچ صورت نمی‌توان وارد آن شد. چند محافظ چگونه به خود جرأت داده اند که قفلِ یک دروازۀ زرهیِ مهم‌ترین بخش کمیسیون انتخابات را بشکنند و از محیط گرمِ آن استفاده کنند؟ آیا کودکان را بازی می‌دهند؟
این توجیه آن‌قدر مسخره و پیشِ پا افتاده است که بیش از آن‌که موضوع را ماست‌مالی کند، باعث تعمیق و توسعۀ بی‌اعتمادی‌ها می‌شود.
شکستاندن قفل مرکز اطلاعات کمیسیون، فعلاً به یک فکاهی شباهت دارد که از سوی مسوولان مطرح می‌شود که حتا خودشان نیز ممکن است در خفـا به آن بخندند. کسانی که چنین توجیهی را دست‌وپا کرده اند، حتا سواد و استعدادِ ساختنِ یک دروغِ راست‌نما را هم نداشته اند که حداقل می‌شد در همان برخوردِ نخست صحت و سقمِ آن را تشخیص نکرد.
یکی از نامزدان انتخابات بر اساسِ گزارش‌هایی که به دست آورده، می‌گوید ده‌ها هزار رای تقلبی وارد سیستم شده است. این حرف اگر صحت داشته باشد، که دور از واقعیت هم نیست، می‌تواند اثرهای ناگواری در نتایج انتخابات به جا بگذارد.
فراموش نکنیم که اعلام نتایج توام با تقلب، به پایان کارِ انتخابات منجر نمی‌شود؛ بل آغازگر یک بحرانِ فراگیر و ویران‌گر در کشور خواهد بود. باید از حالا متوجه وضعیت بود و با استفاده از امکاناتِ دست داشته، فشـارهای لازم را بر کمیسیون‌های انتخاباتی وارد کرد تا در اعلام نتیجۀ انتخابات، شفافیت و عدالت را از نظر دور نکننـد؛ زیرا تصمیمی که از سوی این نهـادها اعلام می‌شود، به سرنوشتِ جمعیِ مردم افغانستان بسته‌گی دارد و اگر کمیسیون های انتخاباتی زیر نفوذ یک تیمِ خاص عمل کننـد، خیانت بزرگی را در حقِ مردم افغانستان انجام داده اند؛ مردمی که پنج سال است در سایۀ یک حکومتِ تقریباً مستبد و غیرپاسخ‌گو زنده‌گیِ سختی را می‌گذرانند؛ حکومتی که دیگر نه مشـروعیت دارد و نه توانِ آن را دارد که افغانستان را از بحرانی که به آن گرفتار شده، نجات بخشد. به همین دلیل، نتیجۀ انتخاباتِ شفاف که مورد حمایتِ مردم قرار گیرد، در مرحلۀ حساسِ کنونی، یکی از مهم‌ترین رویدادهایی است که دوباره می‌تواند نفسِ تازه به شریان‌های جامعه تزریق کند. نباید گذاشت که یک عده طماعِ قدرت و ثروت، بار دیگر بر سرنوشتِ کشور حاکم شوند و این بار با تمام نیـرو و امکانات، افغانستان را از رسیدن به فـرداهای روشن باز دارند.