منابعی می‌گویند که گفت‌‌وگوها صلح میان گروه طالبان و امریکا در قطر سر گرفته شده‌است و خلیل‌زاد با سران طالب در دوحه قطر دیدار کرده‌است. دیدار خلیل‌زاد با طالبان واکنش‌های گوناگونی در پی داشته است.
آگاهان به این باور اند که این دیدار در پی آجندای شخصی است و پیامد مثبتی برای روند صلح افغانستان ندارد.
عزیز رفیعی رییس مجتمع جامعه مدنی به این باور است که هدف از دیدار خلیل‌زاد با سران طالب در قطر آجندای شخصی است.
او در گفت‌وگو با روزنامۀ ماندگار می‌گوید: هر برنامه و اجندای که بتواند برای افغانستان صلح به ارمغان بیاورد یک فرصت طلایی محسوب می‌شود؛ اما رفتن به طرف مذاکره بدون آجندای ملی و آجندای شخصی را دنبال کردن، ممکن است که نتیجه مطلوب به دست نیاید.
آقای رفیعی تاکید کرد: اگر محور جلسات قبلی تبادله‌یی بوده‌است که صورت گرفت، این مورد می‌تواند برای افغانستان بسیار خطرناک باشد و اما اگر مساله افغانستان به عنوان آجندای اصلی مطرح شود دراین صورت می‌توانیم امیدوار باشیم.
او همچنان گفت: «امیدوار هستیم که هیچ جلسۀ به‌خاطر آجنداهای شخصی در برابر صلح افغانستان نباشد چون ما به عنوان یک ملت متضرر جنگ و خواهان صلح هستیم و نباید یک ملت گروگان دو یا چند نفر باشد».
محمداکرام اندیشمند آگاه مسایل سیاسی دیگر نیز می‌گوید: نه، گفت‌وگوی دوحه شخصی نیست. زیرا ترامپ دو روز قبل گفته بود که ما در پی توافق جدید با طالبان هستیم.
آقای اندیشمند افزود: این گفته به این معناست که ترامپ اجازۀ مذاکره را به خلیل‌زاد داده است. البته معلوم است که طالبان از این مذاکرات می خواهند بهره‌گیری حداکثری در جهت مطالبات و اهداف خود را داشته باشند.
این آگاه سیاسی همچنان گفت: رهایی هزاران زندانیان طالب یکی از اهداف گروه طالبان است که هدف اصلی طالبان در این دیدار را تشکیل می دهد.
این درحالی ا‌ست که حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین کشور می‌گوید که مردم افغانستان خواستار صلحی‌اند که در آن تمامی دست‌آوردهای ۱۸ سال گذشته حفظ شود.
آقای کرزی که دیروز در یک نشست خبری در کابل صحبت می‌کرد، گفت: در روند صلحی که احکام دین اسلام، آزادی بیان، آزادی تشکیل اجتماعات و حق رأی برای تمثیل دموکراسی و مردم‌سالاری حفظ شود، مورد قبول مردم افغانستان خواهد بود.
به گفتۀ او، در صورتی ‌که از این حقوق مردم افغانستان در روند صلح حفظ نشود، به این معناست که آنان از تمامی دست‌آوردهای ۱۸ سال گذشته محروم می‌شوند.
کرزی گفت: «صلح می‌خواهیم، ولی نه به قیمت دست‌آوردهای ۱۸ سال. منظور ما از دست‌آورد ۱۸ سال، جمهوری اسلامی است که بنابر دو اصل؛ احکام دین مبین اسلام و آزادی بیان و آزادی تشکیل اجتماعات و حق رأی برای دموکراسی و مردم‌سالاری افغانستان است».
حامد کرزی از کشورهایی که کمک‌های‌شان به افغانستان را به حفظ حقوق و آزادی‌های مردم افغانستان مشروط کرده‌اند، نیز خواست که صدای‌شان را بلند کرده و از حقوق مردم افغانستان در روند صلح دفاع کنند.
این واکنش‌ها در حالی ابراز می‌شود که چند پیش سه عضو گروه طالبان در بدل رهایی دو استاد دانشگاه امریکایی در افغانستان، به گروه طالبان سپرده شد.
محمداشرف ‌غنی پس از آزادی این سه زندانی گفته بود که برای زمینه سازی گفت‌وگوهای مستقیم صلح با طالبان، سه زندانی این گروه (انس حقانی، مالی خان و حافظ رشید) را به طور مشروط و در بدل آزادی دو استاد دانشگاه امریکایی از زندان دولت افغانستان آزاد می‌کند.
اما طالبان تا امروز هرگونه پیشنهاد مذاکره با مقامات افغانستان را رد کرده‌است زیرا این مقامات را غیرمشروع و غیرقانونی عنوان کرده‌اند.
انس حقانی پسر جلال‌الدین حقانی، بنیان‌گذار شبکه حقانی است. این شبکه یکی از شاخه‌های مهم طالبان محسوب می‌شود و تا امروز حملات زیادی علیه کابل و هم پیمانان آن در ناتو را انجام داده‌است.
خونین‌ترین حمله گروه حقانی انفجار تانکر مملو از مواد انفجاری در منطقه چهار راه زنبق در مرکز کابل بود که حدود ۱۵۰ نفر کشته و دست‌کم ۴۰۰ زخمی داشت. حمله به هوتل اینترکنتیننتال کابل، در سال ۲۰۱۱ حمله به سفارت امریکا در کابل در ماه سپتامبر ۲۰۱۱ و همچنین حمله همزمان به چند هدف مهم در شهر کابل در سال ۲۰۱۲ از اقداماتی است که گروه حقانی مسوولیت آنها را به عهده گرفته بود.