با آمدن جوبایدن، به عنوان رییس جمهوری امریکا، سیاست آن کشور در قبال گفت‌وگوهای صلح افغانستان دچار نوسان شده‌است. زیرا همزمان با تحلیف بایدن، کاخ سفید گفت که توافق امریکا با طالبان قابل بازنگری است. اما در ادامه زلمی خلیلزاد بار دیگر به عنوان نمایندۀ امریکا در امور صلح افغانستان مقرر شده است. با این حال روزپنج شنبه، وزارت دفاع امریکا از عملی نشدن توافق صلح طالبان و امریکا توسط طالبان خبر داده‌است و در عین زمان وزیر خارجۀ امریکا در یک صحبت تلفنی با رییس جمهور غنی، از آیندۀ دیموکراتیک افغانستان به او اطمینان داد.

این برخوردهای اخیر امریکا نشان می‌دهد که احتمال این نیز وجود دارد که دور دوم مذاکره با طالبان دارد به بنبست می‌خورد. حفظ رابطۀ القاده با طالبان، افزایش حملات و ترورهای هدفمند و ادامۀ حملات طالبان در کشور، از جانب امریکا به عنوان اصلی‌ترین دلایل عدم پابندی طالبان به توافق‌نامۀ امریکا و طالبان که سال پیش به امضا رسیده بود خوانده شده‌است.

پیش از آن، با روی کار آمدن دولت جدید امریکا، آن کشور گفته است که توافق‌نامۀ امریکا با طالبان را بررسی می‌کند. همچنان اکنون از تماس‌هایی که میان دولت کابل و واشنگتن برقرار شده، نوع ناامیدی امریکا درورند مذاکرات خوانده می‌شود و این نوید ادامۀ حکومت غنی را به او مژده میدهد.

خبر از نا امیدی امریکا از توافق با طالبان، در حالی مطرح است که اخیراً داکتر عبدالله عبدالله، رییس شورای عالی مصالحۀ ملی، هفتۀ گذشته گفته بود که از روند مذاکرات ناامید نشده است. در همین حال او روز پنجشنبه در یک نشست ویدیویی با تیم مذاکره‌کننده در دوحه، یک‌بار دیگر از تلاش‌های آنان در روند مذاکرات حمایت کرده و این پیام را به به تیم مذاکر‌ه‌کننده رسانده‌است که در مواضع شان مستحکم باشند.

در بیانیه وزارت خارجه امریکا آمده است که آقای بلینکن وزیر خارجه امریکا، در این تماس بر “حمایت قاطعانه دیپلماتیک امریکا از فرآیند صلح با تمرکز بر دست یافتن به یک راه حل سیاسی با دوام و عادلانه و آتش بسی دایمی و جامع که به نفع همه مردم افغانستان تاکید کرد.”

بیانیه تاکید کرده است که امریکا در حال بررسی توافق سال پیش دولت قبلی امریکا و طالبان است.

به گفته ارگ آقای بلیکن در این تماس ابراز امیدواری کرد همه رهبران افغانستان از این “فرصت تاریخی” برای صلح حمایت کنند و همزمان پیشرفت‌های به دست آمده در ۲۰ سال اخیر در زمینه حقوق بشر، آزادی های مدنی، و نقش زنان در جامعه افغانستان را حفظ کنند.

او متعهد شد برای تعیین یک استراتژی گروهی در حمایت از آینده با ثبات، مستقل، دمکراتیک و امن افغانستان با دولت افغانستان، متحدان ناتو و شرکای بین المللی رایزنی کند.

به گفته ارگ “در این مکالمۀ تیلفونی، هر دو جانب در مورد روابط میان دو کشور و انکشافات اخیر در پروسه صلح افغانستان، بحث و تبادل نظر نمودند.”

براساس این بیانیه آقای بلینکن “نگرانی عمیق خویش را از افزایش خشونت ها و ترورهای هدفمند در افغانستان ابراز کرد و آنرا محکوم نمود.”

به گفته ارگ آقای بلینکن همچنین گفت که “از برقراری صلح معنادار و پایدار که هدف اساسی و همه جانبه ماست، حمایت می کنیم و تلاش داریم که آتش بس دایمی برقرار گردد.”

بر بنیاد گزارش‌ها، جان کِربی، سخنگوی پنتاگون، بعد از ظهر پنجشنبه به خبرانگاران گفت: “ما هنوز سعی داریم به راه حلی مبتنی بر مذاکره برسیم. زیرا طالبان به تعهدات خود عمل نکرده‌اند.” او گفت که دولت تازۀ جو بایدن، رییس جمهور امریکا، همچنان به توافق صلح ۲۰۲۰ که میان امریکا و این گروه شورشی امضا شد متعهد‌است.”

در عین حال او گفت تا زمانی که شرایط چنین است “کار برای حاضران در میز مذاکره دشوار خواهد بود” و افزود: ” در واقع (مذاکره) کار عاقلانه‌ای نخواهد بود.”

براساس توافق دوحه، طالبان باید حملات به نیروهای امریکایی را متوقف کند، سطح خشونت‌ها در افغانستان را به شدت کاهش‌دهد و گفت‌وگوهای صلح با دولت افغانستان را پیش ببرد.

طالبان تاکنون حملات شان را بر امریکایی‌ها متوقف کرده‌اند؛ اما به دریگر بخش‌های این اعلامیه اعتنایی نداشته‌اند. امریکا در مقابل قول داد که به تدریج از شمار نیروهای خود در افغانستان بکاهد و تا مه ۲۰۲۱ آنها را کاملا خارج کند. امریکا اکنون این حضور را به ۲۵۰۰ تن  رسانده‌است.

این اظهارات پنتاگون، و سخنان وزیر خارجه امریکا با غنی، نشاندهندۀ بی میلی امریکا به ادامه توافق با طالبان در صورتی است که طالبان به آن توافق برنگرند و چنین احتمالی ممکن است که بر کل توافقات طالبان و امریکا سایه افگند و احتمال سبک و سنگین ساختن آن را از جانب امریکا بیشتر سازد.

این در حالی است که طالبان از امریکا خواسته به توافق با طالبان پایبند باشد. اما دولت افغانستان از قصد واشنگتن بر بازنگری احتمالی در این سند استقبال کرده است.

با این وجود تجربه یک سال از گفت‌وگوهای طالبان با امریکا، نشان می‌دهد که ایالات متحده امریکا درقبال جنگ و صلح افغانستان یک دست عمل نمی‌کنند و همواره صداهای متفاوت و مخالف در روند صلح افغانستان و نیز جنگ این کشور در امریکا و در دستگاه تصمیم گیری بلند بوده است.

اما در این شکی نیست که امریکا در سیاست جدیدش در قبال افغانستان که از عصر ترامپ آغاز شده است، همچنان به شکل کج دار و مریز به پیش می رود اما هنوز ثابت نیست که فرجام صلحی با این وضعیت چه خواهد بود. اما روشن است که امریکا با آمدن بایدن تغییراتی را در برخی روش های تکتیکی توافق نامه با طالبان و در کل مذاکره با طالبان و دولتی با حضور طالبان در افغانستان تغییراتی را ایجاد خواهد کرد.

زیرا هنوز در امریکا گذینه صفر کردن قوت‌های امریکایی از افغانستان طرفدار ندارد. زیرا آنان هنوز به این قناعت نرسیده‌اند که با خروج کامل امریکا از افغانستان این کشور دوباره کانون تروریزم نمی‌گردد و امنیت غرب به خصوص امریکا از آن تهدید نمی‌شود و این خود چالشی برای مذاکرات صلح است.