نیروهای نظامی ایالات متحدۀ امریکا در اخیر سال ۲۰۱۴ میلادی عملیات‌های جنگی خویش را در افغانستان پایان بخشیده و بر اساس اظهارات باراک اوباما، رییس‌جمهور ایالات متحده در مرحلۀ واپسین این نیروها نقش حمایه‌یی را بازی خواهند کرد.
اما سوال عمده حضور دوامدار ایالات متحده در افغانستان برای سالیان متمادی است. این نکته در بین حلقات سیاسی و نظامیان امریکایی وجود دارد و برخی با دلایل خاص خواستار خروج کامل نیروهای نظامی ایالات متحده از افغانستان شده اند.
فردریک کیگین، پژوهشگر در انستیتوت امریکن انترپرایز و یکی از طرفداران حضور نظامی ایالات متحده در افغانستان استدلال می‌کند که القاعده و طالبان در پی فرصت اند تا دوباره بر اریکۀ قدرت در افغانستان تکیه بزندند.
کیگین می‌گوید که هنوز هم تهدید دهشت‌افگنی از جانب افغانستان متوجه ایالات متحده می‌باشد. او ادامه می‌دهد که تا زمان بر آورده نشدن اهداف ایالات متحده برای نابودی کامل القاعده، نباید از افغانستان خارج شد.
این تحلیلگر با اشاره به اختلافات موجود سیاسی و اجتماعی در افغانستان هشدار می‌دهد که اگر افغان‌ها بار دیگر به حال خود رها شوند، فصل جدید جنگ‌های داخلی در آن کشور گشوده خواهد شد.
کاهش پشتیبانی عامه از جنگ
اما ست جونز، تحلیلگر ارشد در موسسه رند می‌گوید که حضور نیروهای امریکایی در افغانستان، محبوبیت خود را در میان اذهان عامۀ امریکایی و افغان از دست داده است. او به این باور است که تنها تقویت استخبارات و حضور نیروهای ویژۀ امریکایی برای کمک به نیروهای افغان در نبرد برضد شورشگری کافی است.
با آن‌هم این پژوهشگر امریکایی تاکید می‌کند که ایالات متحده باید از سقوط حکومت کنونی افغانستان یا جانشین آن پس از سال ۲۰۱۴ و به قدرت رسیدن دوباره طالبان جلوگیری کند. او می‌گوید که با موجودیت رهبری طالبان در پاکستان، پیروزی در این جنگ مشکل به نظر می‌رسد.
ستیف کلمونز، سردبیر روزنامۀ اتلانتیک می‌گوید که حضور گسترده در افغانستان از نظر اکمالات و تدارکات، ایالات متحده را مقید ساخته و اتکای آن را بر پاکستان بیشتر می‌سازد.
کلمونز ابراز عقیده می‌کند که «پاکستان یکی از خطرناکترین کشورهای جهان تهدید بزرگتری برای ایالات متحده» است. او ادامه می‌دهد که حضور هرچه عمیق و گستردۀ ایالات متحده در افغانستان، آن کشور را بیشتر درگیر بازی میان هند و پاکستان خواهد ساخت.
نگرانی از وضعیت حقوق بشر
کن روت رییس دیدبان حقوق بشر پیشرفت‌های به دست آمده در راستای حقوق زنان، شگوفایی جامعۀ مدنی و مطبوعات افغانستان را شکننده توصیف می‌کند. او حضور سیاسی و سیاستگذاری‌های روشن امریکا را تضمین کنندۀ بقای این دستآورد‌ها عنوان کرد.
رییس دیدبان حقوق بشر به این باور است که حتا عملیه صلح و این‌که طالبان برای قطع روابط‌شان با القاعده و احترام به حقوق بشر به ویژه حقوق زنان راضی خواهند شد، واقع‌بینانه نیست.
اشتراک‌کننده‌گان این بحث در نهایت تایید کردند که ملت‌سازی از طریق نظامی یک روش ناکام خواهد بود و ایالات متحده برای نیل به اهداف خود که عمده ترین آن ریشه‌کن ساختن القاعده و ایجاد یک افغانستان مرفه، با ثبات و صلح آمیز است، باید سیاستگذاری‌های روشن و جدی را اتخاذ کند.
اما نکته‌یی که با حضور و عدم حضور گستردۀ نظامی ایالات متحده در افغانستان گره خورده است، روند آموزش نیروهای امنیتی ملی افغان است، روندی که با حضور کم رنگ قوای امریکایی در افغانستان بسیار زیاد متاثر خواهد شد.