در نسبتِ نسبت‌ها (دانایی، معنا و حقیـقت)
بخش ششم و پایانی/ مردن به عنوان واقعیت سرِ جایش باشد. در این جستار، مناسبت و درگیری ما درگیری با مرگ به عنوان معنا و دانایی است؛ دانایی‌یی که در بازی و زبان اتفاق می‌افتد، با دانایی‌ها مناسبت دارد، حتا بر...
ادامه مطلب...
در نسبتِ نسبت‌ها (دانایی، معنا و حقیـقت)
بخش پنجم/ غیبت؛ نسبتِ نسبت‌ها تا این‌جا چشم‌انداز به معنا، نسبت معنا و زبان و جهان بود؛ اما معناورزی در زبان فراتر از این نسبت می‌رود که این نسبت، بازی زبان، متن و معناست. در نسبت زبان و جهان اگر زبان...
ادامه مطلب...
در نسبتِ نسبت‌ها (دانایی، معنا و حقیـقت)
بخش چهارم/ از دانایی تا سوگواری برای معنا پرسش این‌جاست که از زبان و متن، معنا می‌خواهیم؛ اما من از شما می‌پرسم «معنا چرا؟/ چرا معنا؟» همین که درگیر بازی‌‌ها استید، خود این درگیری مناسباتِ معنایی ایجاد می‌کند. از نگرانی دربارۀ...
ادامه مطلب...
در نسبتِ نسبت‌ها (دانایی، معنا و حقیـقت)
بخش سوم/ یک حجره را در نظر بگیرید؛ این حجره در مناسبتی با جهان و شرایط جهانی ایجاد شد. از هنگام ایجادش تا هنوز دچار جهت‌گیری‌هایِ گوناگون شده است. جهت‌هایش را به گیاه پیوند داده می‌توانید؛ اگر خاص‌تر به جهت‌یابی‌های این...
ادامه مطلب...
در نسبتِ نسبت‌ها (دانایی، معنا و حقیـقت)
بخش دوم/ بازی؛ روایت‌های دانایی دانایی‌ها همه روایت و نرم‌ابزارهای ذهنی برای خوانش و معنای جهان استند. مادرم به من روایت کرده است که زمین روی شاخ گاو است؛ گاهی که گاو خسته می‌شود، زمین را از یک شاخ به شاخ دیگر...
ادامه مطلب...
