کسب مدال برنز توسط روح‌الله نیکپا ورزشکار پرافتخار افغانستان در مسابقات المپیک لندن شادی و سرور بی‌پیشینه‌یی را در میان مردم افغانستان به وجود آورده است.
صدهاتن در صفحات اجتماعی فیسبوک به دنبال پیروزی نیکپا و بهاوی به شادی پرداختند و آن‌ها را قهرمانان و مرهم دردهای دیرینۀ مردم خواندند.
روح الله نیکپا در وزن ۶۸ کیلوگرام بازی خوبی از خود به نمایش گذاشت. او توانست با شکست مارتین ستامپر بریتانیایی با ۵ در مقابل ۳ امتیاز، مدال برونز را از آن خود کند. نیکپا پیش از این که با حریف بریتانیایی وارد میدان شود، با ۱۴ در مقابل ۲ امتیاز، حریف‌اش از جمهوری افریقای مرکزی را شکست داد. پیشتر او در بازی برتر خود حریف پولندی خود را از پا در آورده بود.
همچنان نثار احمد بهاوی ورزشگار پر افتخار دیگر افغانستان در بازی نخست خود حریف مراکشی‌اش را شکست داد؛ اما در بازی دوم خود به دلیل مصدومیتی که داشت نتوانست از صد حریف ارجنتاینی خود بگذرد.
رییس‌جمهور کرزی به دنبال پیروزی نیکپا، روز گذشته با او تلیفونی صحبت کرده و پیروزی‌اش را در مسابقات المپیک لندن به وی تبریک گفته است.
محمد کریم خلیلی، معاون دوم رییس‌جمهور نیز پیروزی روح الله نیکپا و نثاراحمد بهاوی را در رقابت‌های تکواندوی المپیک لندن، به ملت افغانستان تبریک گفت.
آقای خلیلی قهرمانی و پشتکار ورزشکاران افغانستان را عاملی مهم در تقویت وحدت ملی بین اقشار جامعه افغانستان برشمرده گفت: حال این وظیفه حکومت افغانستان است که تاحد ممکن ورزش و ورزشکاران افغانستان را مورد حمایت قرار دهد.
شهروندان افغانستان از تمامی اقوام و ملیت‌ها در فیسبوک یکپارچه بهاوی و نیکپا را تشویق می‌کردند و شادی‌شان را ابراز می‌داشتند.
سمیع مهدی روزنامه نگار و یک‌ کاربر فیسبوک در صفحه‌اش نوشت: ورزش می‌تواند این پاره‌گی‌ها را به هم بدوزد!
امشب همه خانوادۀ ما جریان رقابت نیکپا با باقری از ایران را با دقت و اضطراب وصف‌ناپذیر تماشا می‌کردیم. احساس عمیق داشتیم. باور دارم که هزاران خانوادۀ دیگر نیز همین احساس را داشتند. زمانی‌که از «ما» نماینده‌گی شود، قوم، زبان، محل، مذهب، هیچکدام ارزشی ندارند.
حشمت رادفر دیگر کاربر فیسبوک احساساتش را چنین بیان کرده است: نمی‌دانم چرا هنگامی روح الله نیکپا در مصاف با حریف پولندی‌اش وارد میدان می‌شد بی‌اختیار در چشم‌هایم اشک جاری شد، بدنم به لرزه افتاد و حس غریببی برایم دست داد. شاید برای نخستین بار بود که از ته دل یک چیزی از خداوند می‌خواستم و آن پیروزی نیکپا بود… خداوند دعای هۀ ما را قبول کرد… .
روح‌الامین امینی یکی دیگر از شهروندان کشور در صفحۀ فیسبوکش گفت: فکر می‌کنم در این سال‌های اخیر برای اولین بار است که این شعر عاصی شهید مصداق عینی پیدا می‌کند: این ملت من است که دستان خویش را بر گرد آفتاب کمربند کرده…        ادامه صفحه ۶
نیکپا اشک‌های…
است.
پیروزی روح الله نیکپا به اندازه لبخندی ارزش دارد که هم اکنون بر لب‌های مادرش نشسته است مادری که مادر این سرزمین است مادر مردمی که امروز خوشحال اند اما ممکن است فردا هدف گلوله‌یی قرار بگیرند که از تفنگ مردی دیو سیرت با صورتی کریه شلیک می‌شود. مردی که پدر این سرزمین نیست! پیروزی نیکپا پیروزی آن مردمی‌ست در این سرزمین که نمی‌خواهند نام شان با انتحار و کشتار سرخط اخبار رسانه‌های جهان باشد.
همچنان پرویز کاوه از کاربران افغانستانی فیسبوک به دنبال پیروزی بهاوی و نیکپا گفت: وقتی تهمینه دوید، گریستم. همپای روح الله هم پس از پیروزی‌اش گریستم. وقتی نثار پیروزی‌اش را لنگ لنگان راه رفت، گریستم. همه جا شور است. کسی نمی‌گوید روح الله هزاره است یا تهمینه و نثار تاجیک. رییس‌جمهور هم خوشحال می‌شود و طالب هم. بالاخره یافتیم راه رسیدن به ملت شدن را. ما ملت واحدیم و این را المپیک برای مان یاد داد. افغانستان مشترک، افتخار مشترک و درد مشترک…