احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





وقتی «حاکمیت ملی» به «زندان بگرام» خلاصه می‌شود…

گزارشگر:ناجیه نوری - ۲۷ حمل ۱۳۹۲

ضعف مدیریت سیاسی و نظامی دولت‌مردان افغانستان، سبب شده تا پاکستان از مسالۀ خط دیورند نهایت استفاده را ببرد.

شماری از آگاهان با بیان این مطلب می‎گویند که چون دولت‌مردان ما دهان پر آب پاکستان هستند، بنابراین ناگزیر اند تا در برابر تجاوز پاکستانی‌ها سکوت کنند.
گفته می‌شود که نیروهای پاکستانی اخیراً علاوه بر این‌که وارد قلمرو افغانستان شده‌اند و در داخل افغانستان «دروازه مرزی» تأسیس کرده‌اند، به انتقال و جابه‌جایی سلاح و نیرو در امتداد مرز نیز پرداخته‌اند.
وزارت دفاع ملی گفته است که از تمام گزینه‌ها برای برداشتن دروازۀ مرزی پاکستان استفاده خواهند کرد.
این اقدام پاکستان ضمن این‌که واکنش وزارت دفاع را در پی داشته، با انتقادهای تند شماری از نماینده‌گان مجلس و سیاست‌مداران نیز رو به رو شده است.
شماری از نماینده‌گان مجلس با انتقاد از حکومت می‌گویند، عدم سیاست روشن حکومت افغانستان در برابر پاکستان، سبب شده تا این کشور وارد قلمرو افغانستان شده و در داخل خاک افغانستان، دروازه مرزی تأسیس کند.
شورای امنیت ملی افغانستان نیز در جلسۀ روز دوشنبه ۲۵ حمل سال جاری به ریاست حامد کرزی، موضوع ایجاد تأسیسات پاکستان در اطراف خط دیورند را به بحث گرفته و گفته است که پاکستان در ماه حمل امسال، در اطراف خط دیورند در خاک افغانستان دروازۀ مرزی ایجاد کرده است.
جنرال نورالحق علومی آگاه نظامی می‌گوید، حکومت همواره در اختیار داشتن زندان بگرام را حاکمیت ملی می‌داند، در حالی‌که بیش از ده سال می‌شود که پاکستانی‌ها شماری از مناطق مرزی ما را اشغال کرده و حاکمیت ملی ما را زیر سوال برده اند، اما حکومت همچنان خاموش است.
وی تأکید کرد، غفلت دولت‌مردان ما سبب شده تا پاکستان برای به دست آوردن مناطق بیشتر افغانستان از طریق خط دیورند اقدام کند.
به گفتهْ او، پاکستان بیش از ده سال است که دست به چنین اقدماتی می‌زند، اما تا اکنون، دولت افغانستان و نیروهای خارجی که ادعای‌شان حفظ از تمامیت ارضی و استقلال افغانستان است، هیچ اقدام علیه تجاوزات پاکستان نکرده اند.
به باور او، سال‌هاست که خارجی‌ها خط دیورند را به رسمیت می‌شناسند، اما اگر این نیروها حتا در همان نقطۀ صفر مرزی دیورند هم تمرکز می‌کردند، پاکستانی‌ها نمی‌توانستند وارد خاک ما شوند و تأسیسات خود را در آن جا ایجاد کنند.
جنرال علومی اضافه کرد، در کنار اینکه نیروهای خارجی هیچ اقدامی در برابر این عمل پاکستان انجام نداده اند، حکومت ما نیز خاموشی اختیار کرده، پس مقصر اصلی در این مسأله حکومت افغانستان است.
این آگاه نظامی افزود، چون دولت مردان ما دهان پر آب پاکستان هستند، بنابراین ناگزیر اند تا در برابر چنین اقدمات پاکستانی‌ها سکوت کند.
در همین حال، عزیز رفیعی رییس جامعۀ مدنی می‌گوید، ضعف مدیریت، مشکلات اقتصادی، سیاسی، نظامی و ده‌‎ها مشکل دیگر سبب شده تا پاکستان در سال‌های اخیر نهایت استفاده را از مسالۀ خط دیورند ببرد.
وی گفت، با آن که بحث خط دیورند یک بحث سیاسی است و در یک مرحلۀ سیاسی افغانستان رشد کرده و تا اکنون ادامه دارد، اما ما برای قبول نکردن آن دلایل قوی را ارایه کرده نتوانستیم و این مسأله سبب شده تا پاکستان از این پراگنده‌گی داخلی افغانستان، نیز به نفع خود استفاده کند.
آقای رفیعی تأکید کرد، اما دلیل سکوت جامعۀ جهانی و امریکا در خصوص سرحدات بین‌المللی افغانستان یعنی خط دیورند واضح است، زیرا آنان خط دیورند را به رسمیت می‌شناسد، بنابراین هیچ اقدامی نمی‌کنند.
او همچنان گفت، ما در این مساله از نقطه نظر بین‌المللی هم در انزوا قرار داریم، چرا که هم انگلستان و هم امریکا این مرز را به رسمیت می‌شناسند، پس ما باید برای این مساله اجندای ملی داشته باشیم.
رییس جامعه مدنی اضافه کرد، چون ما به دلیل ضعف مدیریتی، سیاسی، نظامی، اقتصادی و صدها مسایل دیگر این توانایی را نداریم که طرف مقابل و جامعه جهانی را در خصوص این که خط دیورند را قبول نداریم، قناعت بدهیم، بنابراین پاکستان هم نهایت استفاده را می برد.
خط دیورند که افغانستان را در جنوب و شرق با پاکستان وصل می‌کند، از مرزهای جنجالی میان دو کشور به شمار می‌رود.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.