بخش دوم و پایانی

بهترین روش‌های آموزش زبان به کودک
برای آموزش زبان دوم به کودک، ۳ روش اصلی وجود دارد که اغلب موسسات و سیستم‌های آموزش از یکی از این سه روش استفاده می‌کنند. به کارگیری هرکدام از این روش‌ها به سن کودک، سیستم تربیتی کودک و نگاه والدین به مسالۀ یادگیری زبان بسته‌گی دارد.
روش غرقه‌سازی: در این مُدل از یادگیری، کودک کاملاً در محیطی با زبان دیگر قرار می‌گیرد. در کودکستان‌های دوزبانه مربی‌ها با زبان دوم که هدف یادگیری است، صحبت می‌کنند و در مکتب هم کودکان حداقل نیمی از اوقات خود را در طول روز به یادگیری زبان دوم می‌پردازند. در روش غرقه‌سازی کامل که البته در مکاتب معدودی اجرا می‌شود، کودک همۀ مواد را به زبان دوم فرا می‌گیرد. در این روش یادگیری زبان دوم، کودک ناخودآگاه مجبور به یادگیری این زبان می‌شود. کودکانی که با این روش زبان یاد می‌گیرند، در صحبت کردن زبان دوم با لهجۀ صحیح موفق‌تر اند و به سطوح بالاتری از یادگیری زبان می‌رسند. اگرچه ممکن است در ابتدای یادگیری در بعضی از مواد درسی، به اندازه‌یی که آن درس‌ها را به زبان مادری خود یاد می‌گیرند موفق نباشند، اما به تدریج و با پیشرفت‌شان در یادگیری زبان دوم، این مشکل نیز برطرف می‌شود.
روش آموزش زبان خارجی در مکاتب ابتدایی: در این روش زبان دوم در همان سال‌های ابتدایی و همراه با دیگر درس‌ها به طور مقدماتی به کودک یاد داده می‌شود. در این روش زبان دوم به عنوان یک سوژۀ یادگیری به کودک معرفی می‌شود و به طور معمول ۳ تا ۵ جلسه در هفته، کودک زمان صرف یادگیری این زبان می‌کند. میزان موفقیت این روش کمی کم‌تر از روش قبلی است، اما کودکانی که در این سن یادگیری زبان را شروع می‌کنند، نسبت به کودکانی که در سال‌های بعد برای اولین‌بار زبان دوم را یاد می‌گیرند، پیشرفت بیش‌تری خواهند داشت.
روش اکتشاف در زبان دوم: در این روش سن کودک کمی بالاتر است و این روش بیش‌تر از آن‌که آموزش زبان باشد، در واقع نوعی تقویت شناخت کودک است. در این روش، فرهنگ و زبان دوم به عنوان یک مفهوم به کودک ارایه می‌شود. برای کودک در مورد فرهنگ و زبان‌های مختلف صحبت می‌شود و ممکن است بیش از یک زبان به کودک ارایه شود تا کودک در یادگیری زبان دوم حق انتخاب داشته باشد. در مراحل بالاتر این روش، ساختارهای زبان دوم هم به کودک آموزش داده می‌شود، اما بیش‌تر از آن‌که تاکید بر فصیح صحبت کردن این زبان باشد، هدف آشنایی و ارایۀ اطلاعات در مورد فرهنگ جامعه‌یی است که به آن زبان سخن می‌گویند. اگر جلسات آموزش بیش‌تر از ۲ یا ۳ بار در هفته باشد، ممکن است توانایی کودک در صحبت به زبان دوم هم بیش‌تر شود. اما والدین نباید انتظار داشته باشند کودک در این روش یادگیری بتواند بعدها به طور فصیح و با لهجۀ مناسب به زبان دوم حرف بزند. این روش یادگیری، بیش‌تر مورد علاقۀ والدینی است که فکر می‌کنند آموزش زبان دوم ممکن است باعث فشار بر کودک شود.