- ۱۵ ثور ۱۳۹۲
بخش دوم
بدون توجه به اینکه از کجا آمدهایم… دوران خُردسالیمان چهگونه سپری شده،…. و چه دشواریهایی پشت سر داشتهایم،… و باورهای اولیۀمان چهگونه بوده… و فرهنگ حاکم جامعۀمان چهگونه و چه اثرات مثبت و یا منفی بر باورهایمان داشتهاند، میتوانیم با رعایت اصولی، از خود انسانی موفق، آرام، شاد، تندرست، جذاب، دانا و توانا…. مثبتاندیش و سرشار از شور و شوق ساخته و انسانی جدید با شخصیت کاملاً متفاوت با گذشته باشیم.
روانپزشکان معتقد هستند که: اندیشهها و باورهای ماست که کیفیت زندهگی ما را میسازند. اندیشهها و پندارها، به وسیلۀ «پیامهای کیمیایی» (Neuropeptides) در سراسر بدن جریان پیدا میکنند، به طوری که هر فکری که از ذهن ما میگذرد، در یک چشم بر هم زدن، بر ترکیبات کیمیایی بدن تأثیر میگذارد و بعد از هر اندیشهیی، احساسی در بدن تولید میشود. اندیشههای مثبت و شادیبخش و مهرآمیز، باعث ترشح هورمونهایی میشوند که جسم و ذهن ما را سالم، پرنشاط و سیستم ایمنی و دفاعی بدنمان را فعالتر میسازند! اندیشههای مثبت: راه پیشرفتها، سازندهگیها و چهگونهگی رسیدن به پیروزی را به ما نشان میدهند. اینکه چه تواناییها، چه نیروی خلاقه و چه ابتکاراتی میتوانیم داشته باشیم، اعتماد به نفس زیاد، خودباوری فراوان و بزرگاندیشی را به ما میبخشد.
روانپزشکان توصیه میکنند که همیشه به پیروزیها بیاندیشیم، همیشه خود را لایق و شایسته بدانیم و هرگز خود را دستکم نگیریم. زیرا اندیشههای منفی و مخرب، فعل و انفعالات کیمیایی بدن را به صورت منفی تغییر داده و با ترشح هورمونهای مضر و سمی، باعث بسیاری از امراض روحی و جسمی میگردند. افکار منفی: ناتواناییها، نارساییها، احساس حقارت و خودکمبینیها را تشدید کرده، از سوی دیگر، اعتماد به نفس و خودباوری را در ما به شدت کاهش میدهند و در مواجه با هر کاری، با شعار «نمیتوانی، عرضهاش را نداری، شکست میخوری» علیه منافع خود شخص به کار افتاده و عملاً سد راه پیشرفت میگردند.
انسان دایماً و لحظه به لحظه، افکار منفی یا مثبتی را انتخاب کرده و آگاهانه یا نا آگاهانه خواسته یا نخواسته حتا، بعضاً لجوجانه به تکرار آنها میپردازد. احساسهای منفی بیآنکه دخالتی داشته باشیم، در فکر ما جای میگیرند، اما جنبههای مثبت را میبایست با تلقین به افکار تزریق کرد. چون هر کسی در هر روز بیش از ۶۰ هزار فکر میتواند داشته باشد، بنابرین وقتی افکار مثبت یا منفی در ذهن تکرار شوند – با توجه به ارتباط دایمی میان ذهن و جسم – اثرات مثبت (ایمن) یا منفی (ناایمن) آن بر جسم، به صورت دایمی ادامه پیدا میکند. وقتی اندیشههای منفی را در سر داریم، آنها را خواسته یا ناخواسته – در هر روز – چندهزار مرتبه تکرار میکنیم، در نتیجه: ۱- افکار منفی قویتر میشوند، ۲- جای بیشتری در ذهن به خود اختصاص میدهند، در نهایت، تمام بخش تولید فکر را زیر نظارت خود میدهند و به مجموعۀ افکارمان، ماهیتی منفی میدهند. با این روند، بخش عظیمی از تواناییهای (بالفعل و بالقوه) خود را ناتوان ساخته و بیهوده هدر میدهیم. در نتیجه؛ بیحوصله، کماشتها، پریشانحال، بدخواب و افسرده و… گشته، زخم معده گرفته، همچنین به ناراحتی قلبی، عروق، فشار خون و هزاران دردهای دیگر دچار میشویم.
Comments are closed.