بخش نخست
سوزش معده مساویِ زخم معده نیست
سوءهاضمه عبارتی کلی است و می‌تواند شامل درد معده، سوزش معده، تهوع، استفراغ و ریفلاکس باشد. سوءهاضمه علل مختلفی دارد که شایع‌ترین علت آن، سوءهاضمه بدون زخم (یا به‌اصطلاح Non-Ulcer dyspepsia یا Functional dyspepsia) است که ۶۰ درصد از موارد سوء‌هاضمه را شامل می‌شود. افراد مبتلا به این وضعیت، به ۲گروه تقسیم می‌شوند؛ یک عده افرادی هستند که به‌دلیل بالا بودن اسید معده، دچار درد و سوزش می‌شوند که برای درمان آن‌ها داروهای پایین آورنده اسید تجویز می‌شود. گروه دیگر افرادی هستند که به‌دلیل حساسیت بیش از حد گیرنده‌های معده و اختلالات حرکتی، هنگام صبح با حالت تهوع، استفراغ و نفخ بیدار می‌شوند که خانم‌های جوان بیشتر دچار این حالت می‌شوند. نتیجه آندوسکوپی این افراد، معمولاً طبیعی است و می‌توان با استفاده از داروهای پروکینتیک (داروهایی که اختلالات حرکتی معده را بهبود می‌بخشند)، این وضعیت را درمان کرد.

داروهایی که با معده سرِ سازگاری ندارند
مصرف برخی از داروها می‌تواند در ایجاد یا تشدید سوءهاضمه تأثیرگذار باشد. در درجه اول می‌توان به آنتی بیوتیک‌ها اشاره کرد. برای مثال مصرف اریترومایسین معمولاً با درد معده همراه است. علاوه بر این، داروهای مسکن، قرص‌های ضد‌بارداری، برخی از داروهای قلبی و مصرف قرص‌های آهن یا کلسیم با شکم خالی می‌تواند بدون ایجاد زخم، باعث سوءهاضمه شود. هم‌چنین بارداری یکی از مواردی است که سوزش یا ریفلاکس معده را تشدید می‌کند. از یک سو، افزایش فشار شکم در بارداری باعث باز ماندن دریچه بین مری و معده می‌شود و از سوی دیگر، افزایش ترشح هورمون پروژسترون هم باعث شُل شدنِ این دریچه می‌شود.
این درد ریفلاکس است نه سکته قلبی!
یکی از دلایل شایع سوزش معده، ریفلاکس است. ریفلاکس بر اثر شُل شدن دریچه بین معده و مری ایجاد می‌شود که این شل شدن دریچه، باعث ورود اسید معده از معده به داخل مری می‌شود. این اسید باعث می‌شود فرد دایماً احساس سوزش کند. حتا ممکن است ریفلاکس با درد قلبی اشتباه گرفته شود. بسیاری از مواقع بیمارانی که ریفلاکس دارند، به‌علت درد شدید پشت جناغ سینه در ICU بستری می‌شوند و زمانی که پزشک قلب، تست ورزش انجام می‌دهد یا از آنژیوگرافی و اسکن قلبی استفاده می‌کند، متوجه می‌شود که فرد مشکل قلبی ندارد.