آقای حنفی سپاس از این‌که حاضر به یک گفت‎وگوی ویژه با روزنامه ماندگار شدید. نخست این که سفر حامد کرزی به قطر چه اهمیتی داشت؟
هرچند سفر حامد کرزی به قطر به منظور گفت‌وگو با نماینده‌گانی که خود را طالب قلمداد می‌کنند، انجام شد؛ اما تمامی گفت‌وگو‌هایی که تا کنون صورت گرفته، مورد انتقاد بوده است.
عملکرد روزهای اخیر طالبان نشان داد که مسالۀ مصالحه و مذاکره یک طرفه است و در حقیقت ترفندی است از جانب رییس‌جمهور کشور.
چنین نشست‌ها و برنامه‌ها هیچ نتیجه‌یی در پی نخواهد داشت، بنابراین به جای چنین برنامه‌های بدون نتیجه نه تنها با طالبان بل با پاکستان نیز باید با قاطعیت رفتار کرد.
چه فکر می‌کنید، چنین مذاکره‌های بدون نتیجه تا چه زمانی ادامه خواهد یافت و هدف از چنین مذاکرات بدون نتیجه چه می‌تواند باشد؟
خواست غربی‌ها این است که رییس‌جمهور کرزی باید سیاست خارجی خود را با خواست پاکستانی‌ها عیار بسازد و این‌که مرتکبین حملات انتحاری آزاد می‌شوند و مرزبانان ما اجازه جنگ با نظامیان متجاوز پاکستان را پیدا نمی‌کنند، گواهی تن‌دادن رییس‌جمهور به این خواست‌ها است، بنابراین چنین گفت‌وگوها هیچ نتیجۀ نخواهد داشت.
در حقیقت هدف اصلی چنین گفت‌وگوها برچیدن چهره‌ها و شخصیت‌های جهادی است، یعنی مسالۀ مذاکره شعار روی پرده، اما در پشت پرده، هدف از بین بردن افراد و شخصیت‌های قوی و مردمی می‌باشد. پس می‌توان گفت که مذاکرۀ طالبان آن طور که ما فکر می‌کنیم، برای طالبان بدون نتیجه نیست.
چه فکر می‌کنید آیا حامد کرزی در این مسایل به نحوی می‌تواند دخیل باشد؟
در بارۀ این‌که آیا رییس‌جمهور در این قضایا شریک است یا خیر، باید گفت که فرد اول نیست، اما می‌توان گفت که به نحوی همکار است.
اخیراً رییس‌جمهور از اجماع ملی صحبت کرده است، این اجماع ملی در شرایط کنونی چه مفهومی می‎‌تواند داشته باشد؟
اجماع ملی و نشستی که در قندهار صورت گرفته بود، به منظور عدم برگزاری انتخابات و تغییر قانون اساسی انجام شده و هدف اصلی آن پادشاه‌سازی مادام‌العمر حضرت کرزی صاحب است؛ در غیر آن این اجماع مفهومی دیگری ندارد.
حتا گفته می‌شود که رییس‌جمهور در قندهار برای طالبان سلاح توزیع کرده و موتر رینجر فرستاده است.
با توجه به مسایلی که شما مطرح کردید، افغانستان امروز و پس از ۲۰۱۴ را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
خارجی‌ها گفته‌اند که تاسیسات نظامی خود را ویران و سلاح‌های باقی مانده خود را به پاکستانی‌ها می‌دهند و از سوی دیگر، سلاح‌هایی را که ما از روس‌ها به غنیمت گرفته بودیم، نیز از بین بردند و حتا تانگ‌های ما را منهدم کردند، تا مملکت خالیِ خالی شود، بنابراین هدف این است که ما یک مستعمره و یا یک بخشی از پاکستان باشیم، پس وضعیت را نمی‌توان خوب ارزیابی کرد.
به نظر شما راهی برای برگزاری انتخابات وجود دارد؟
آنانی که در ارگ هستند، می‌خواهند مردم را به مرگ برسانند و در صددِ خراب کردن راه انتخابات هستند، در حالی که برای برگزاری انتخابات راه قانونی وجود دارد، پس باید همۀ آنانی که در قضایایی افغانستان به نحوی دخیل هستند، باهم بنشینند، به نتیجه برسند و بار را به منزل مقصود برسانند.
برخی از آگاهان مدعی اند که افغانستان در شرایط فعلی به یک اجندای ملی نیاز دارد، به نظر شما این اجندای ملی را کی‌‎ها و چگونه تنظیم کنند که یک نتیجۀ مثبت و قناعت بخش برای عبور از بن بست کنونی بدهد؟
اجندای ملی این است که جریان‎های سیاسی، گروه‎ها، افراد و اقشار مختلف گردهم آمده و پیرامون مسایل کلان کشوری به تفاهم برسند و به نتیجه دست یابند.
جریان‎ها، گروه‌ها و افرادی که شما از آن نام بردید، می‎توانند پیش از سال ۲۰۱۴ به تفاهم برسند؟
اگر این شخصیت‌ها به خود بیایند، تاثیر بسیار زیادی بر افغانستان و حتا منطقه خواهند داشت، اما رجال‌های سیاسی، فرهنگی و اقتصادی را آرام آرام از میان بردند. یعنی اشخاصی را که صاحب نفوذ بودند، از بین بردند. به طور مثال: چندی پیش یک شخص صاحب‌نفوذ در ولایت هلمند را که حالا اسمش در ذهنم نیست، خلع سلاح کردند و پس از آن طالبان موفق شدند ده ولسوالی این ولایت را تصرف کنند.
اسماعیل خان را به پست وزارت آب و برق گماشتند که پس از او هم وضعیت اقتصادی هرات خراب شد و هم وضعیت امنیتی این ولایت؛ جنگ شیندند را خود ارگ تنظیم کرده بود. بنابراین تمام مشکلات ناشی از حکومت است و نیاز است که رجال واقعی روی کار بیایند تا به مشکلات مردم رسیده‌گی شود.
اخیراً طرح اجندای ملی مطرح شده است، نظر تان در مورد طرح اجندای ملی چیست؟
هرچند ما چندی پیش مجالسی درخصوص این چنین طرح‌‌ها داشتیم، اما به طور خاص من طرح اجندای ملی را مطاله نکرده‌ام؛ ولی می‌توان گفت که هر نوعی طرحی که بتواند اکثریت مردم را گردهم آورده و به خیر و صلاح کشور و مردم باشد، از هر برادر، خواهر یا هر مسلمانی که باشد و از هر زبانی و هر قلمی که باشد، نه تنها قابل تقدیر است، بل آن را باید تعویذ کرد و با خود داشت؛ چرا، کسانی‌که برای بهبودی کشور کار می‌کنند، بدون شک تلاش آنان نتیجه خواهد داشت.

سپاس فراوان از شما
از شما هم تشکر