محمد اسماعیل خان وزیر انرژی و آب می‌گوید برای تأمین برقِ مورد نیاز کشور میلیاردها افغانی سرمایه‌گذاری می‌کنند.
این درحالی است که هم اکنون بسیاری از ولایت‌های افغانستان هنوز هم با کمبود انرژی برق مواجه اند و برخی از فابریکه‌ها به دلیل عدم دسترسی به برق، بسته شده‌اند.
وزیر انرژی و آب افغانستان روز شنبه ضمن بازدید از یک بند برق در شرق کشور گفت که بلندبردن ظرفیت تولید برق دو بند عمدۀ کشور، درونته و نغلو، شامل طرح جدید است. این دو بند برق تا حدی نیازمندی ولایت‌های کابل و ننگرهار را تأمین می‌کنند.
از چهار توربین بند برق درونته، تنها یکی از آن فعال است و کار ترمیم دو توربین دیگر جریان دارد. هر دو بند برق نام برده جمعاً تقریباً چهار میگاوات برق تولید می‌کنند که بر طبق پلان جدید این ظرفیت باید بلند برده شود.
اسماعیل خان می‌گوید: «برق عمومی هم از نغلو به این‌جا وصل می‌شود؛ و ما انشاءالله وعده می‌دهیم که ظرفیت فعلی تولید شانزده میگاوات برق به ۳۲ میگاوات بلند برده خواهد شد».
به گفتۀ حکومت، بر اساس طرح جدید با سرمایه‌گذاری در عرصۀ تولید برق، امسال شمار زیادی از فابریکه‌ها و تأسیسات شخصی و عامه از نعمت برق برخوردار خواهند شد. گفته می‌شود که عصری ساختن بندهای برق درونته و نغلو، و فعال ساختن کامل آن‌ها در اولویت برنامه‌های کاری حکومت قرار دارد.
وزارت انرژی و آب گفته است که برق تولیدی بند درونته تنها به شهر جلال آباد و نواحی اطراف آن رسانده می‌شود؛ اما مقامات ولایت ننگرهار اندازۀ موجود را ناکافی می‌خوانند. حنیف گردیوال، معاون والی ننگرهار می‌گوید که نه و نیم میگاوات برق، که در حال حاضر از بند درونته به ننگرهار رسانده می‌شود، برای رفع نیازمندی آن ولایت بسیار کم است. گردیوال می‌افزاید: «تقاضای ما از وزیر آب و برق این بود که با گسترش بند برق درونته و افزایش ظرفیت تولید برق این بند، نیازمندی مردم ننگرهار به برق نیز مد نظر گرفته شده و رفع گردد».
در افغانستان شمار زیادی از شبکه‌های تأمین برق در جریان جنگ‌های طولانی تخریب شدند و دولت هم توانایی مالی آن را ندارد که در این راستا بسیار سرمایه گذاری کند. با درنظرداشت این مشکل، بسیاری از ولایت های شمالی و همچنان کابل پایتخت کشور از برق وارداتی مستفید می شوند.
تنها مؤسسات خیریه، به ویژه اداره‌های انکشافی جهانی ایالات متحدۀ امریکا و همچنان بانک جهانی، در چند سال اخیر برای تأمین برق در افغانستان کماکان سرمایه‌گذاری کرده اند. انتظار برده می‌شود که با بلندرفتن ظرفیت تولید برق در بندهای درونته و نغلو، از جمله نیازمندی شمار زیادی از کارخانه های صنعتی در ننگرهار و کابل نیز مرفوع گردد.
افزون بر تأمین برق مورد نیاز مردم، با آب بند برق درونته می تواند هزاران جریب زمین زراعتی در ننگرهار را نیز آبیاری کرد، که در نتیجه زندگی دهقانان بسیاری بهتر خواهد شد.