احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
- ۱۳ اسد ۱۳۹۲
مقامهای ادارۀ یونیسیف در افغانستان روز در مراسم گرامیداشت از هفتۀ شیر مادر اعلام کردند که پنجاه درصد کودکان افغانستان از شیر مادر تغذیه نمی شوند.
خانم ویندا دامنش نماینده اداره یونیسیف در افغانستان میگوید که تغذیه با شیر مادر برای کودکان و مادران ضرورتی حیاتی میباشد که در پرورش نوزاد و صحت مندی کودک در آینده از اهمیت خاصی برخوردار است.
خانم دامنش گفت که تجربه جهانی نشان میدهد که تغذیۀ کودک از شیر مادر، در ساعتهای اول ولادت، مرگ و میر کودکان را تا چهارده درصد کاهش میدهد.
او تأکید کرد، اگر کودک در ساعتهای اول تولدش از شیر مادر تغذیه نکند، احتمال مرگ و میر آن تا ۴۵ درصد افزایش مییابد.
شیر مادر به دلیل دارابودن ویتامینهای مورد نیاز بدن کودک از اهمیت خاصی برخوردار بوده و داکتران همواره مادران را به تغذیه کودک با شیر خودشان توصیه میکنند.
تغذیه کودک از شیر مادر، از نظر فرهنگی، اقتصادی و صحی به نفع جامعه است و از بیماریهای شایع جلوگیری میکند.
همچنان، تغذیه با شیر مادر در کاهش خطر ابتلا به دیابت و بیماریهای قلبی و عروقی مؤثر است و سلامتی آینده کودک را تضمن می کند.
با این حال، داکتر ثریا دلیل وزیر صحت عامه نیز تغذیه کودک با شیر مادردر ساعتهای اولیه تولد تا شش ماه بعد از تولد را برای کودکان و مادران یک امر ضروری و حیاتی عنوان کرد.
خانم دلیل گفت که تغذیه کودکان با شیر مادر، علاوه بر صحتمندی آنان، در رشد و توسعه اقتصادی جامعه نیز تاثر بسزایی دارد.
او از سکتورهای خصوصی خواست تا با تبلیغات نادرست در مورد شیرهای پودری در صحتمندی کودکان، ازجایگزینی آن به جای شیر مادر خودداری کنند.
از سوی هم، اجمل سباوون نماینده موسسه حمایت کودکان گفت که سالانه، در جهان نزدیک به پنج میلیون کودک به دلایل مختلف جانهای شان را از دست می دهند.
آقای سباوون خاطرنشان ساخت که با وجود پیشرفتهای چشمگیر در راستای جلوگیری از مرگ و میر کودکان، هنوز هم مرگ و میر آنان در رقم بالایی قرار دارد.
با وجود تمام پیشرفتها در راستای جلوگیری از مرگ و میر کودکان در جهان، افغانستان هنوز هم یکی از کشورهایی است که میزان بلند مرگ و میر کودکان و مادران را دارا است.
صحت در جامعه بشری حق است نه امتیاز. انسان حق دارد؛ تا از ابتدایی ترین حقوق مدنی و آزادی هایی چون تحصیل، کار، سفر، صحت، محل بودوباش، اندیشه و ایجاد سازمان های اجتماعی و سیاسی برخوردار باشد.
Comments are closed.