یک سرباز امریکایی که سال گذشته در نیمۀ شب ۱۶ غیرنظامی افغان را در ولایت قندهار کشته بود، از این عمل‌اش معذرت خواهی کرده و این کشتار را «عملی بزدلانه» خوانده است.
رابرت بیلز اعتراف کرده است که در ماه مارچ ۲۰۱۲ نیمه شب دوبار از پایگاه‌اش در ولسوالی پنجوایی قندهار بیرون شده و ۱۶ غیرنظامی را در یک روستا به قتل رسانده است. بسیاری قربانیان این جنایت بیلز را کودکان و زنان تشکیل می‌دادند.
بیلز در یک دادگاه نظامی در ایالت واشنگتن به هیأت منصفه گفت: «من، حقیقتاً در نزد همه آنهایی که فامیل شان را از آنها گرفته‌ام متاسف می‌باشم. من خانواده آنها را به قتل رسانده ام». او افزود کاری را که انجام داده یک «عمل بزدلانه» ناشی از ترس و شجاعت دروغین بوده است.
بیلز در ماه جون براساس توافقی به جرم‌اش اعتراف کرد تا از مجازات اعدام جلوگیری کند. حالا یک هیأت شش نفره قاضیان در مورد مجازات او تصمیم می‌گیرند که آیا باید به حبس ابد با امکان آزادی به قول شرق بعد از ۲۰ سال محکوم شود.
وکلای مدافع بیلز تلاش کرده‌اند نشان دهند که بیلز زیر فشارهای روانی ناشی از ماموریت جنگی قبلی اش در افغانستان دست به این کشتار زده است. به گفتۀ این وکلا، بیلز از اختلالات روانی ناشی از رویدادهای جنگی و یک زخم مغزی رنج می برده است.
رابرت بیلز که در حضور هیات منصفه به آهستگی و تأمل صحبت می‌کرد، گفت که در گذشته خشمگین می شده است و بعد از سومین ماموریت جنگی اش این مشکل برایش بیشتر شده بود. اما او همواره تلاش کرد بود که این مشکل را پوشیده نگهدارد و چنان وانمود کند که او یک فرد عادی است.
این سرباز امریکایی گفت که مسایل جزئی مانند ظرف‌های ناشسته در آشپزخانه او را عصبانی می‌ساخت. او بین دوره سوم و چهارم ماموریت اش خود را معالجه کرد، اما احساس کرد که این معالجه نتیجه نمی دهد و آن را متوقف ساخت.
الیسون اگویلر، سخنگوی ارتش ایالات متحده امریکا گفت که به شاهدان این کشتار فرصت داده شده است تا در جلسه محکمه حضور یابند، اما آنها در هنگام ارایه این اظهارات بیلز در آنجا حضور نداشتند.
بیلز گفت: «من امیدوارم که این سخنانم برای آنهایی که به اینجا مسافرت کرده اند ترجمه شود تا به آنها بگویم که من متاسفم. اگر من می‌توانستم اعضای فامیل آن‌ها را برگردانم، فوراً این کار را انجام می‌دادم…. من هر باری که به کودکان نگاه می‌کنم، به این قضیه نیز فکر می‌کنم».
بیلز که دو فرزند دارد، از همکاران اش در اردوی ایالات متحده امریکا نیز معذرت خواهی کرد: «من عاشق اردو هستم. من با بچه‌های واقعاً خوب بودم که برخی‌شان قهرمان واقعی هستند».