سه روز از انتخابات می‌گذرد و هنوز نتایج اولیه به صورت رسمی اعلام نشده است. البته که مطابق قانون، هنوز وقت اعلام نتایج آرا نرسیده است اما این تعلل باعث شده که نامزدان پیشتاز از طریق رسانه‌های مربوط به خودشان و نیز از راه شبکه‌های اجتماعی خودشان را برندۀ درصد بیشتر آرا اعلام کنند. البته این وضع، ویژۀ هر جامعۀ می‌تواند باشد. به گونه‌یی که طرفداران هر نامزد بنابر ملحوظاتی که دارند، نامزد مورد نظرشان را برنده می‌پندارند و بوق برنده شدن آنان را سر می‌دهند اما اکثراً این پیش داوری‌ها باعث بروز مشکلات بسیار می‌شود. از جمله این که ذهنیت مردم تحت تاثیر تبلیغات طرفداران نامزد مشخصی شکل می‌گیرد و موقعی که نتایج اصلی روشن می‌شود، در برابر آن واکنش نشان می‌دهند که گاهی باعث بروز خشونت‌های خونینی نیز می‌شود. بنابراین، دست‌کم یک توقع وجود دارد که نامزدان محترم و طرفداران‌شان از پیش داوری‌ها دربارۀ انتخابات بپرهیزند تا مبادا باعث ایجاد دردسری برای مردم گردد.
اما پرسش این است که منشای چنین پیش‌داوری‌هایی در کجاست؟ به نظر می‌رسد که دلیل اصلی در تحلیل‌های پیشا انتخاباتی بوده است. آن‌جا که گمان زده می‌شد، آرا میان نامزدان پیشتاز تقسیم می‌شود و کسی نمی‌تواند رای ۵۰+۱ را به دست بیاورد. از این رو، ممکن است که در چنین شرایطی انتخابات به دور دوم برود. بنابراین، به نظر می‌رسد که برخی از نامزدان با اتکا به این تحلیل سعی دارند که در هر شرایطی خود را پیروز بپندارند، تا باشد در بدترین شرایط یکی از چند پیروز انتخابات تلقی شوند. حال آن‌که ممکن است انتخابات هیچ به دور دوم نرود و یکی از نامزدان در همین دور اول ۵۰+۱ را پوره کند و رییس‌جمهور مملکت شود که در آن صورت، چنین پیش داوری‌هایی از سوی برخی از نامزدان وضعیت را خراب‌تر می‌سازد. در حالی‌که واضح است که فقط یک نامزد بیشترین رای را از آن خود کرده است و نامزدان دیگر به ناحق ادعای داشتن رای بیشتر و حتا بالاتر از پنجاه درصد را دارند. با این وجود هنوز به‌گونه قطعی مشخص نیست که نامزد پیشتاز چند درصد آرا را به دست آورده است.
در این میان دو نکتۀ مهم و قابل توجه وجود دارد. یکی این که اگر مقامات و مسوولان برگزاری انتخابات و نیز متولیان حکومت سعی بر آن داشته باشند که آرای مردم را به سمت دلخواه خود بکشانند، به یقین که کار سخت تر از آن چه خواهد شد که تصورش می‌رود. زیرا هم اکنون این گمانه زنی‌ها وجود دارد که ممکن است در شمارش آرا دست برد زده شود. اما مردم افغانستان از کمیسیون های انتخاباتی انتظار دارند که در شمارش آرا و بررسی نتایج آن از صداقت لازم کار بگیرند. زیرا یکی از دعدغه‌های اصلی این است که کمیسیون شکایت‌های انتخاباتی باید در مورد شکایت‌هایی که به این نهاد رسیده است برخورد جدی و عادلانه داشته باشد و نباید نگرش‌های کور قومی و گروهی سبب شود که ارزش‌های جامعه و سرنوشت کشور فدای سلیقه‌های غلط و جامعه‌برنداز شود. زیرا این کمیسیون از تجربه لازم در رسیده‌گی به شکایت‌ها برخوردار نیست و این می‌تواند سبب مشکلاتی در کار این کمیسیون گردد. به هرصورت انتظار ما از کمیسیون‌های انتخاباتی این است که به رای مردم افغانستان احترام بگذارند و تلاش ورزند که نتیجۀ انتخابات زیر شعاع سیاست گذاری سیاست ‌گذاران در ارگ قرار نگیرد و این گونه به هویت خودشان و هویت این نهادها نیز احترام قایل شوند و باعث ایجاد اعتماد در کشور گردند.