بخش نخست

بسیاری از زنده‌گی‌های خانواده‌گی بر پایۀ روابط عاشقانه شروع می‌شود. زن و شوهر روزهای خوشی را با هم می‌گذرانند اما از عقاید و مشخصات روحیِ هم اطلاعِ کافی ندارند و در حقیقت یکدیگر را کاملاً نمی‌شناسند. پس از مدتی اختلاف ظاهر می‌شود و ممکن است موجب به هم خوردنِ زنده‌گی آن‌ها شود. بنابراین کسانی که با شناخت لازم از همسر خود با او ازدواج می‌کنند، پایه‌یی محکم برای زنده‌گی خود می‌گذارند

تمایلات و روابط عاشقانه به‌تدریج کاهش می‌یابد و اگر این کاهش به وسیلۀ روابط عاطفی و صمیمیت جبران نشود، به استحکام زنده‌گیِ خانواده‌گی لطمه وارد می‌کند.
همۀ زن و شوهرها میل دارند که زنده‌گی خوبی داشته باشند و خوشبخت باشند. روابط عاشقانه لازمۀ آن است. اما عشق بدون یک دوستی و رفاقتِ صمیمانه کافی نیست. کمبود یا نبودن روابط صمیمانه، موجب ایجاد سوءتفاهم‌ها و بدبینی‌هایی می‌شود که نتیجۀ آن عدم اعتماد است.
روابط زن و شوهر باید مخلوطی از عشق و صمیمیت و دوستی باشد. مسایل زیر، دوستی و رفاقت بین همسران را کاهش می‌دهد:

طرز تفکرِ نادرست
بعضی از شوهرها دربارۀ همسر خود به عنوان شوهر احساس مسوولیت می‌کنند. احساسات محبت‌آمیز به او دارند و مسایل مربوط به زنده‌گی داخلی و فرزندان‌شان را با او در میان می گذارند. اما نسبت به دوستانِ خود احساس دیگری دارند، مشکلات و گرفتاری های خود از جمله مسایل مالی را با آن‌ها مطرح می کنند و آن‌ها را محرم اسرار خود می دانند. یا این‌که همسر خود را برای رفع احتیاجات و تأمین آسایشِ خود و فرزندان‌شان می‌خواهند و دوستان‌شان را برای امور کسبی و خصوصی خود ضروری می‌دانند. گاهی نسبت به آن‌ها بیش از همسرشان گذشت و بخشش دارند.
بعضی خانم‌ها نیز به جای این که احساسات و خواسته‌های خود را با شوهر خود در میان بگذارند، با دوستان خود درد دل می‌کنند و در حالی که شوهر را ستون خانواده می‌دانند، نمی‌توانند با او رفاقت و صمیمیت داشته باشند.

کم حرف زدن و عدم شناخت
بسیاری از زنده‌گی‌های خانواده‌گی بر پایۀ روابط عاشقانه شروع می‌شود. زن و شوهر روزهای خوشی را با هم می‌گذرانند اما از عقاید و مشخصات روحیِ هم اطلاعِ کافی ندارند و در حقیقت یکدیگر را کاملاً نمی شناسند. پس از مدتی اختلاف ظاهر می شود و ممکن است موجب به هم خوردنِ زنده‌گی آن‌ها شود. بنابراین کسانی که با شناخت لازم از همسر خود با او ازدواج می کنند، پایه‌یی محکم برای زنده‌گی خود می گذارند. در هر حال، گفت‌وگو دربارۀ مسایل و مشکلات زنده‌گی می‌تواند زن و شوهر را به یکدیگر نزدیک‌تر کند. اختلافات را تا حد لازم برطرف کند و روابطی صمیمانه بین آن‌ها برقرار سازد.

منبع: تبیان