گزارشگر:2 قوس 1393 - ۰۱ قوس ۱۳۹۳
بخش سوم و پایانی
بیماریهای پوستی و ایجاد چین و چملک:
ابتلا به بیماریهای پوستی بهخصوص بیماریهای مزمن پوستی نیز میتواند باعث ایجاد چین و چملکهای پوستی و پیری زودرس شود. بسیاری از این بیماریها مانند لوپوس پوستی، مورفه، رماتیسم پوستی، بیماریهای پوستی خودایمن، بیماریهای ویروسی و… باعث آتروفی و نازک شدن پوست میشوند و در آن چین و چملک ایجاد میکنند.
ژنتیک و چملکی پوست پس از ۴۰سالهگی:
به جز عواملی که ذکر شد، ژنتیک فرد نیز در بروز چین و چملکی پوست بسیار مهم است. ممکن است فردی در سن ۳۰ تا ۴۰ سالهگی چین و چملکهای ریز زیادی در پوست داشته باشد و فرد دیگری در ۶۰ سالهگی چملکی چندانی نداشته باشد. به همین دلیل دنیا در حال پیشرفت به سمت ژندرمانی است تا بتواند بسیاری از بیماریها از جمله بیماریهای پوستی و چین و چملک را محدود کند.
پوست انسان از سه لایۀ بسیار نازک اپیدرم، درم و هیپودرم تشکیل شده است. اپیدرم سطحیترین لایۀ پوست است و محصولات آرایشی و بهداشتی مانند کریمهای لایهبردار، مرطوبکننده، ضدآفتاب و… بر آن تأثیر میگذارند. معمولا آب زیادی در اپیدرم وجود دارد که باعث شادابی و نشاط آن میشود؛ بنابراین اگر آب موجود در این لایه کاهش پیدا کند، پوست خشک میشود و چملک میخورد. لایۀ زیرین درم نام دارد. این لایه ضخیمتر از اپیدرم است و علاوه بر اینکه حاوی مویرگهای خونی و لنفی، رشتههای عصبی، فولیکولهای مو، غدههای چربی و عرق است، کلاژن و فیبرهای پروتئینی الاستینی را نیز در خود جای داده است. به همین دلیل این لایه باعث استحکام و ارتجاع پوست میشود، زیرا الاستین خاصیت الاستیسیته یا کشسانی به پوست میدهد و کلاژن وظیفۀ نگهدارندهگی و سفتکنندهگی پوست را برعهده دارد و به آن قوام میدهد.
هیپودرم آخرین لایۀ پوست است که به دلیل داشتن سلولهای چربی زیاد، خاصیت ارتجاعی بالایی دارد.
مبارزۀ ضد آفتاب با چملکی
استفاده از ضدآفتاب و مرطوبکننده، دو داروی موثر در پیشگیری از بروز چملکی هستند. مصرف سایر فراوردهها و کریمهای ضدچملکی پوست، در اولویت بعدی پیشگیری و درمان قرار دارند. هر چهقدر بتوانید پوستتان را مرطوب و نرم نگه دارید و آن را مقابل اشعۀ UVB حفظ کنید، چملکیها دیرتر سراغتان میآیند. کریمهای ضد چملکی، آثار جانبی دارند و متخصصان پوست تأکید زیادی بر مصرف آنها ندارند.
درمان چملکی پوست به نوع آن بستهگی دارد
دو نوع چملکی در پوست بروز میکند؛ چملکیهای ریز سطحی که همیشه وجود دارند و هنگام استراحت پوست بهخوبی دیده میشوند، و چملکیهای عضلانی که با حرکت عضلات صورت ایجاد میشوند مانند خط اخم، خط خنده و خط پیشانی. درمان این دو نوع چملکی با هم متفاوت است.
چملکیهای سطحی معمولاً با مصرف کریمهای ضدآفتاب، مرطوبکننده، کریمهای ضدچملکی یا کریمهای لایهبردار و انجام پیلینگ برطرف میشوند؛ ولی چملکیهای عمیق و عضلانی به تزریق بوتاکس نیاز دارند و هرگز با کریمهای معمولی از بین نمیروند. بوتاکس عضله را فلج میکند تا حرکت نداشته باشد، در نتیجه چملکی هم ایجاد نمیشود. یکی دیگر از روشهای درمان چملکیهای عضلانی، لیزر عمقی پرتوان است که پوست را از عمق تحریک میکند و باعث ساخته شدن کلاژن میشود. وقتی کلاژن افزایش پیدا میکند، حجم زیر پوست بیشتر و چملکهای سطحی کمتر میشوند؛ اما لیزر سطحیتری هم وجود دارد که در آن لایۀ رویی پوست را برمیدارند و پوست جدید جوانتر است. علاوه بر این، برای درمان چملکیهای عمیق میتوان از ژل یا جراحی پلاستیک نیز کمک گرفت که در درجۀ اول به درمان چملکیهای عمقی و بعد به چملکیهای سطحی کمک میکند.
منبع: پرشینپرشیا
Comments are closed.