هنگامی که از دیگران سوال می‌پرسید، تله‌های متعددی در سر راهِ شماست که ممکن است شما را از حقیقت دور کند. برخی از این تله‌ها عبارت اند از:
تعصب
این خیلی محتمل است که هنگام طرح پرسش، ارزش‌ها، استنتاج‌ها و تعصب‌های خود را در آن وارد کنید. این ممکن است به پیامدهای بدی منجر شود. اگر در این باره شک دارید یا این‌که امکانش را دارید، پرسش‌های تان را قبل از طرح با مخاطب، به فرد سومی بدهید تا آن را بازنگری کند:
ـ نظرت دربارۀ مشکلاتی که افراد معلول باعث آن می‌شوند، چیست؟

پرسش‌های سوق‌دهنده
پرسش‌های سوق دهنده، باعث می شود که شنونده به پاسخِ خاصی سوق داده شود. پرسش‌های کوتاه نیز ممکن است به این منظور بیان شود:
ـ به نظر تو، شرکت با مشکلاتی روبه‌رو است؟ / پاسخ در پرسش آمده است
ـ نمی توانستی بگویی که این محصول با استقبال خوبی روبه‌رو شده است؟ / مخاطب مجبور به پاسخِ بله است.

بازپرسی
گاهی پرسش‌ها تبدیل به تفتیش عقیده می شود که اگر طرف مجبور نباشد، گفت‌وگو را ترک خواهد کرد.

آیا برای انجامِ این کار آماده هستی؟ چرا نه؟ چرا این‌قدر ضعیف عمل می کنی؟
به پرسش‌های خود و پاسخ‌های مخاطب گوش دهید. اگر شما سریع صحبت می کنید و یا پاسخ‌ها کوتاه‌تر می شود، عقب نشینی کنید و گفت‌وگو را با سرعت کمتری جلو ببرید.

منفی بودن
گاهی طرح پرسش های منفی، مخاطب را به انفعال می کشاند. حتا طرح تصادفی کلمات منفی می تواند تأثیر بدی بر احساس مخاطب بگذارد که نتیجۀ آن بی‌علاقه شدن به پاسخ‌گویی است.
مثلاً در پرسش «اخیراً چه مشکلی داشته ای؟» به جای واژۀ مشکل که بار منفی دارد، می توان از واژه‌هایی مانند چالش و مسأله استفاده کنید تا به مخاطب کمک کنید که صادقانه پاسخ دهد. مثلاً: چه عاملی باعث شد دیشب بیدار بمانی؟

انحراف
یک گفت‌وگو ممکن است از مسیر اصلی به حاشیه‌هایی کشیده شود که مورد علاقۀ یکی از طرفین است. این موضوع ممکن است باعث از دست دادن اشتیاق، زمان و اطلاعات شود.

حریم خصوصی
یکی از باتلاق‌هایی که در مسیر گفت‌وگو ممکن است رخ دهد، ورود به حوزه‌های شخصیِ دیگران است. کسی نیست که از ورود ناخواستۀ دیگران به حریم خصوصی‌اش ناراحت نشود.

منبع:
http://changingminds.org/techniques/questioning/questioning_traps.htm