بخش دوم و پایانی

۵ـ من برای انجام این کار و … کارِ بالاتر از این ساخته شده‌ام.

اگر تمام روز را به این فکر کنید که برای انجام آن کاری که مسوولیتش را گرفته اید ساخته نشده اید، کارایی‌تان به‌شدت پایین خواهد آمد. ممکن است کارتان به طور کامل با شما سازگار نباشد، اما کارمندانِ موفق طوری رفتار می‌کنند که انگار کارِ رویاهای خود را دارند، مهم نیست که کارشان چه باشد.

۶ـ این‌که چه می‌دانم کافی نیست، این‌که چه کسانی را می‌شناسم هم مهم است.

کارمندان موفق از اهمیتِ ارتباطات چه داخل و چه خارج از شرکت باخبرند. باید بتوانید فعالانه ارتباطاتی تخصصی برای خود فراهم کنید. همکارتان را برای خوردنِ غذا بیرون دعوت کنید. بعد از کار با چند نفر از همکاران‌تان به رستورانت یا کافه بروید. عضو انجمن تخصصی‌تان شوید. برای آیندۀتان ارتباط‌سازی کنید.

۷ـ چه کار دیگری می‌توانم انجام دهم؟

از آن‌جا که سرنوشت‌تان دست خودتان است، برای پیدا کردن راه‌های ارتقا و پیشرفت در کارتان، باید به خودِ کارتان توجه کنید. برای گرفتن یک پروژه اضافی داوطلب شوید. یک مهارتِ تازه یاد بگیرید که توجه بالادستی‌ها را به شما بیشتر کند. برای کمک به همکاران‌تان تا دیروقت سر کار بمانید. کارمندان موفق کسانی نیستند که فقط کارشان را انجام دهند و بعد محل کار را ترک کنند. آن‌ها دنبال راه‌های دیگری برای جلب توجه دیگران هستند.

۸ـ شکست راه را برای موفقیت باز می‌کنـد.

به نظر می‌رسد که بعضی‌ها اصلاً در هیچ کاری با شکست مواجه نشده باشـند، واقعیت این است که شکست برای همه اتفاق می‌افتد. تفاوت بین افراد موفق و ناموفق در طریقۀ برخورد آن‌ها با شکست‌های‌شان است. آن‌ها که به موفقیت می‌رسند، کسانی هستند که از اشتباهات‌شان درس گرفته و جلو می‌روند.

۹ـ من بزرگ‌ترین طرف‌دار خودم هستم.

منتظر این هستید که یک نفر در شرکت استعدادها و تلاش‌های شما را کشف کند؟ شاید دیگر وقتش رسیده باشد که شیپور تشویق‌تان را خودتان بزنید. در مورد دستاوردهای‌تان و کارهایی که برای شرکت کرده اید، حرف بزنید. کارمندان موفق می‌دانند چه‌طور دستاوردها و موفقیت‌های‌شان را بدون این‌که پُرادعا به نظر برسند، به گوش همه برسانند.

۱۰ـ دستگاه فرصت‌سنجِ من هیچ‌وقت خاموش نمی‌شود.

شاید فقط بخواهید با وضعیتِ موجود شاد باشید، اما یادتان باشد که کارمندانِ موفق همیشه دنبال فرصت‌های پیشرفت هستند. همیشه چشم‌ها، گوش‌ها و ذهن‌تان را برای یافتنِ فرصت‌های خوب باز نگه دارید، چون نمی‌دانید که چه وقت فرصتی پیش می‌آید که روند کارتان را تغییر دهید.