هر مسأله و رویدادی که در گوشه‌یی از دنیای امروز خلق می‌شود، گوشه‌های دیگرِ عالم را متأثر می‌سازد. هفتۀ گذشته بود که گروهی از افراد مسلح به دفترِ یکی از نشریه‌های طنزی در پاریس حمله کردند و دوازده روزنامه‌نگار و طراحِ آن اداره را کشتند و پا به فرار گذاشتند. پس از آن رویداد، راست‌های فرانسه نیز آرام ننشستند و به برخی مساجد و مراکز دینیِ مسلمانان حمله کردند.
گروگان‌گیری‌هایی هم از جانب حمله‌کننده‌گان به دفتر نشریۀ فرانسه‌یی «شارلی ابدو»، در گوشه‌وکنارِ فرانسه صورت گرفته است و در مجموع، هفتۀ گذشته و آغاز این هفته برای فرانسه روزهای بدی بود که هنوز هم تبعات آن، امنیت روانی مردمِ آن جامعه را مختل کرده است.
اگرچه معلوم نیست حمله به دفتر یک نشریه در پاریس توسط کدام جریان صورت گرفته است، اما تا کنون سخن از حملۀ گروهیِ داعش به این مرکز است که توسط کسانی صورت گرفته که سال‌ها در فرانسه زیسته و پیشینۀ ارتباطی هم با القاعده داشته‌اند.
جدا از این‌که چرا این حمله سامان یافت و چه کسانی در پشتِ آن قرار دارند، واکنشِ برخی از گروه‌های افراطیِ فرانسه در پیوند به این حمله نیز قابل تأمل و تأسف‌ است.
هجومِ فرانسه‌یی‌های افراطی و راستی‌های بنیادگرا به مساجد و نمازخانه‌های مسلمانان به قصد انتقام از حمله‌کننده‌گان به دفترِ یک مجله در آن کشور، اقدامی‌ست که تبعاتِ آن می‌تواند اروپا و کلِ دنیا را به آتش بکشاند؛ زیرا حساسیت حملۀ این افراطیون به عبادت‌خانه‌های مسلمانان، می‌تواند به گونۀ مستقیم به نفعِ داعش و هر گروه افراطی یا سازمان‌هایی که طراحِ ایجاد جنگ‌های کلان و رور در رو قرار دادنِ آیین‌هااند، تمام شود.
وقوع هر حادثه در خاورمیانه، شمال افریقا، غرب و شرق اروپا و جنوب و شرقِ آسیا و یا هرجای دیگر از دنیا، مادامی که اسم داعش یا طالبان بر آن گذاشته شود، چندان مهم جلوه‌گر نمی‌شود و حساسیت تولید نمی‌کند، زیرا عالم اسلام و غیراسلام همه می‌دانند که این گروه‌ها ارتباطی با اسلامِ واقعی ندارند و فقط برای بدنام کردنِ اسلام خلق شده‌اند. هم‌اکنون بیشترین دردِ اقداماتِ این گروه‌ها را دنیای اسلام حس می‌کند، چنان‌که بیشترین صدمات را بر پیکر اسلام همین گروه‌ها وارد می‌سازند. هیچ‌گاه حملۀ داعش و طالب و دیگر جریان‌های افراطی به هر نقطۀ دنیا، نشانۀ رویارویی اسلام با هیچ تمدن و فرهنگِ غربی نیست؛ اما زمانی که انتقامِ اقداماتِ تروریستی و ویران‌گرانۀ این گروه‌ها و یا هر گروه مشابه دیگر، با حمله به مساجد و مکان‌های مقدسِ مسلمانان گرفته شود، وضعیت ناخواسته به همان سویی کشیده می‌شود که گروه‌های افراطی آرزویش را دارند؛ جنگِ واقعی مسلمانان با پیروان سایر ادیان! از نظر ما، حمله‌کننده‌گان به دفتر مجلۀ فرانسه‌یی و نیز حمله‌کننده‌گان راستِ فرانسه به مساجد و مکان‌های دینی مسلمانان، هر دو به یک هدف حرکت کرده‌اند و هیچ تمایزی میانِ آن‌ها وجود ندارد. حمله به دفتر مجلۀ طنز فرانسوی «شارلی ابدو» در کشوری صورت گرفته است که شش میلیون مسلمان (ده درصد نفوس فرانسه) در آن زنده‌گی می‌کنند. هم‌چنین بیش از ۴۸ میلیون مسلمان در قارۀ اروپا زنده‌گی می‌کنند. این حملۀ وحشت‌ناک و بعدتر واکنشِ نادرستِ راستی‌های فرانسه، می‌تواند به هدفِ ایجاد موجی از خصومت‌ها میان مسلمانان و غیرمسلمانان در قارۀ اروپا صورت گرفته باشد. حالا اگر دولت فرانسه و نهادهای مدنی آن کشور آگاهی‌دهی نکنند و افکار عامه را به سمتی درست سوق ندهند، بیمِ آن می‌رود که موج خصومت میان مسلمانان و غیرمسلمانان، این قارۀ آباد و امن را درنوردد و به چالش‌های جدیِ امنیتی بکشاند.
دولت، مردم و نهادهای فرانسه و اروپا و جهان باید درک کنند که تروریستانِ داعش و القاعده و طالبان حتا به منافع هم‌کیشان و هم‌میهنانِ خود رحم و التفات ندارند و برخلاف آموزه‌های اسلامی، برای آن‌ها هیچ توفیری ندارد که بشریت از اعمال وحشت‌بارِ آن‌ها چه تاوان و خسارتی را متحمل می‌شود. بنابراین، حالا فرصتِ آن است که جهان حسابِ تروریست‌هایی را که به نام اسلام و فهم ناقص‌شان از آن جنایت می‌کنند، از حسابِ مسلمانان و دنیای اسلام جدا سازد و در عین حال، جلوِ آن حرکت‌ها و واکنش‌هایی را بگیرد که بهانه‌های بیشتری به تروریستان برای انجامِ جنایت و دهشت‌افکنی می‌دهد. باید به یاد داشته باشیم که نشر کاریکاتورهای موهن به پیامبر گرامی اسلام؛ آنهم به گونۀ تکراری در این نشریه فرانسه‌یی، دل و جان مسلمانان را در جهان آزرده بود و ریشۀ حمله به دفتر این نشریه از یک جهت به آن حرکت بیخردانه بسته است و بایستی با توجه به این تجربه، جهان غرب متوجه این نکته باشد که آزادی بیان به معنای توهین و مسخره کردن هیج دینی و آیینی نیست و باید جلو چنین اقداماتی کوکورانۀ افراطیون و رادیکال‌های جنگ افروز ضد اسلام را بگیرند تا بهانه‌یی به دست کسی ندهد.