احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکردهاند.
گزارشگر:یک شنبه 19 دلو 1393 - ۱۸ دلو ۱۳۹۳
گزارشها میرسانند که وزارت دفاع کشور، شماری از افسرانِ خود را برای آموزش به پاکستان فرستاده است و این افسران در منطقۀ نظامی پاکستان به نام «ابیتآباد» آموزش میبینند. نشر این خبر نگرانیهای زیادی را برانگیخته است. نگرانیهایی که پیرامونِ این قضیه ابراز میشود، ناشی از دو نکته است: نکتۀ اول، فرستادن نیروهای نظامی بهخاطر آموزش به پاکستان، اعتبار آنان را زیر سوال میبرد و مردم نمیپذیرند که نیروهای امنیتیشان در جایی آموزش ببینند که اعتماد و اعتبار لازم را ندارد؛ اما نکتۀ دوم، مکان آموزشِ این نیروها در ابیتآباد اسلامآباد است. ابیتآباد مکانیست نظامی، و به قلعۀ نظامی و استخباراتیِ پاکستان مشهور است. مرکز استخبارات نظامی پاکستان هم در همین منطقه استقرار دارد و نیز شهرک نظامیان پاکستانی که عمدتاً جنرالان ارتشاند، در همین منطقه ساخته شده است. ولی آنچه که شاید بیش از همه سبب مشهور شدنِ این منطقه شده، این است که اسامه بنلادن رهبر القاعده سالها در همین منطقه زندهگی کرده و در همین منطقه نیز به دامِ نیروهای ویژۀ امریکایی افتاده است.
پس از کشته شدن اسامه بنلادن، راز این منطقه افشا شد و حالا حضور نیروهای نظامیِ افغانستان در واقع در مخفیگاه اسامه بنلادن برای آموزش، میتواند مسببِ انتقادها و بدبینیهای زیادی نسبت به سیاستهای دولت وحدتِ ملی باشد. اما از طرف دیگر، دولت افغانستان به این باور است که آموزش افسران ارتش افغانستان در پاکستان، نشاندهندۀ گسترش روابط اسلامآباد و کابل است. چنانکه وزارت خارجه میگوید، آموزش دانشجویان افسری در پاکستان، نخستین گام برای همکاریهای بیشتر با پاکستان در تمام زمینهها بهویژه همکاریهای دفاعی و نظامی میباشد. حال آنکه نفسِ این نوع همکاریها، حکایت از برد پاکستان در تعیین سیاست خارجی افغانستان هم میداشته باشد. اکنون و با فرستادن این گروه از افسرانِ کشور یا دانشجویانِ افسری به پاکستان، افغانستان نمیتواند توازن را در مناسبات خارجیاش حداقل بین هند و پاکستان نگه دارد و این میتواند نارضایتیِ هندیها را در قبال داشته باشد. از سوی دیگر، هیچ تضمینی وجود ندارد که این افراد آموزشیافتۀ پاکستان در آیندهها به عنوان ابزار دستِ پاکستان وارد عمل نشوند.
با توجه به اینکه در طول بیست سال گذشته، به گونۀ واضح، ما با تجاوز و مداخلۀ پاکستان روبهرو بوده و هنوز هم هستیم، هیچ نوع همکاری دفاعی و نظامی میان دو کشور نمیتواند اعتماد مردمِ افغانستان را به خود جلب کند. البته برخلافِ آنچه منابع رسمی میگویند، این نخستینبار نیست که دولت افغانستان افسران نظامی را برای آموزش به پاکستان فرستاده باشد، بلکه در طول ده سال اخیر بارها گروههایی از افسرانِ جوان دورههایی را در پاکستان گذراندهاند و آموزشهایی را دیدهاند. اما اینبار این افسران در یک دانشگاه نظامی در منطقۀ ابیتآباد، جایی که زمانی مخفیگاه اسامه بنلادن بوده است، آموزش میبینند و این امر، سوءظن در مورد همکاریهای تازۀ نظامی پاکستان را دوچندان کرده است. از این رو، ما نباید به امید تأمین رابطۀ حسنه میان افغانستان و پاکستان، اینگونه هزینه بگذاریم و نباید همواره به اوامر پاکستان، بلی قربان بگوییم.
تأکید میکنیم که فرستادن نیروهای امنیتی برای آموزش به پاکستان، یک اقدامِ نادرست است و باید دولت در این زمینه تجدید نظر کند. زمانی نیروهای امنیتیِ ما میتوانند در پاکستان آموزش ببینند که این کشور بتواند با تثبیتِ حسنِ نیتِ خود، اعتمادِ کاملِ مردم افغانستان را به خود جلب کندـ که مسلماً چنین چیزی سالها زمان در بر میگیرد. بنابراین تا آن زمان، مردم افغانستان آموزش سربازانِ ارتش یا پولیس ملی در پاکستان را کموبیش بهسانِ آموزش سربازان طالبان و داعش در این کشور میبینند. تجربه ثابت کرده است که بیشترِ آنانی که در گذشته در پاکستان آموزش دیدهاند و یا با پاکستانیها مراوده داشتهاند، بهنحوی از انحا در چنگالِ استخباراتِ نظامیِ آن کشور قرار گرفتهاند.
Comments are closed.