شنبه ۱۶ جوزا ۱۳۹۴

عتیق الله آریامهر
جزوه‌های درسی کهنه، نداشتن لابراتوارهای مجهز و استندرد، نبود کتاب‌خانۀ معیاریبرای تحقیق کتاب‌خانه‌یی وعدم دسترسی به انترنت، از عمده‎ترین مشکلات دانشجویان دانشگاه کابل است.
دانشجویان اکثریت دانشکده‎های دانشگاه کابل می‎گویند که در کنار سیستم تدریسی کهنه و قدیمی، اکثریت استادان جزوه‎های درسی را از کتاب‎های ایرانی و یا هم از انترنت کاپی نموده و برای آن‎‏ها توزیع می‎نمایند.
آنان می‎گویند که سیستم تدریسی دانشگاه کابل نیازمند بازنگری جدی می‎باشد و دولت وحدت ملی باید در این خصوص توجه نماید.
این درحالی است که دانشگاه کابل، معتبرترین دانشگاه افغانستان محسوب می‎شود.
در سال‎های پسین، سیستم آموزشی کلاسیک در این دانشگاه به سیستم جدیدِ»کریدت»عوض شده است؛ اما هنوز هم درروش تدریساستادان و مواد درسی آن‌ها تغییرات چندانی به وجود نیامده است وسیستم جدید در این دانشگاه به درستی تطبیق نشده است.
فاطمه دانشجوی سال چهارم دانشکدۀروانشناسی از کریکولم درسی ناراض است و می‌گوید جزوه‌های (چپترها)ی درسی اصلاً موثر نیست وکتاب‌های تازه‎یی هم در داخل کتاب‌خانه دانشگاه وجود ندارد.
او گفت: «از این‌که سیستم درسی استادان به شکل لکچر است واین باعث می‌شود که انگیزۀ درس‌خوانی از بین برود.»
سید قاسم مهران دانشجوی دانشکدۀ ادبیات هم از جزوه‎های درسی کهنه وسیستم فرسودۀ تدریسیچند دهه پیش این دانشکده شکاکیاست. اوگفت که در کتاب‌خانۀ دانشگاه کابل هم کتاب‌های جدید، موثر وقابل استفاده وجود ندارد.
همچنان، ریحانه حکیمی دانشجوی سال سوم دانشکده اقتصاد از تطبیق‌نشدن سیستم کریدت و کریکولم درسی تازه در این دانشکده شکایت کرده و می‌گوید چپترهای درسی به طور میخانیک است و مجبور هستیم به خاطر امتحان آنرا حفظ کنیم.او گفت: «در سیستم کریدت، شاگرد محوری است؛ اما در این‌جا استاد «محوری حاکم است.»
صادق سالکدانشجوی سال دوم دانشکدۀ زراعت نیز از کریکولم درسی این دانشکدهراضی نیست. او گفت: «چپترهای استادان جدید نیست؛ لابراتوار مجهزنیز وجود ندارد؛ در لابراتوارهایی‎که وجود دارند، از مواد بی‎کیفیت و تاریخ گذشته استفاده می‎شود.»
این دانشجوی دانشکدۀ زراعت،میخانیک کردن چپتر را یک اذیت‌کننده و بی‌هوده می‌خواند.
فیض محمد دانشجوی دانشکدۀ اداره عامه از جزوه‌های درسی این دانشکده رضایت ندارد ومی‌گوید: «چپرهای (جزوه‎ها)ی درسی از انترنت وکتاب‌های ایرانی «کاپی پیست» می‌شود که قابل فهم ودرک برای آن‎ها نیست.»
او گفت: «دسترسی به انترنت هم در این‌جا (دانشگاه) آسان نیست؛ باید حد اقل بیشتر از یک ساعت انتظار بکشی، تا نیم ساعت وقت برایت بدهند.»
اما برخی از دانشجویان از وضعیت تدریسی و کریکولم درسی دانشگاه کابل رضایت دارند.
صدف عثمانی،دانشجوی سال سوم دانشکدۀ ژورنالیزم یکی از این دانشجویان است.
او می‎گوید که کارهای عملی ما زیاد است و ما زیاد مقید به چپترهای درسی نیستیم؛ چون آن را به شکل عملی یاد می‌گریم.
دانشگاه کابل در سال‎های پسین شاهد تغییراتی بوده است. اکنون اکثریت دانشکده‎های هفده‎گانۀ این دانشگاه تعمیر و ساختمان دارند؛ اما چناچه دانشجویان این دانشگاه می‎گویند: وضعیت تدریسی و علمی همچنان در این دانشگاه دست‌ناخورده باقی مانده است.
اکثریت استادان دانشگاه کابل، همزمان در چندین دانشگاه خصوصی درس می‏دهند و مصروفیت بیش از حد آنها از یک‎سو و خسته‏گی زیادشان از سوی دیگر، سبب شده که این استادان نتوانند به درستی به مسوولیت‏های‌شان در دانشگاه دولتی بپردازند.