چهارشنبۀ هفتۀ گذشته، افغانستان از چهاردهمین سالگشتِ شهادت اسوۀ پایمردی و آزادی، احمدشاه مسعود، و هفتۀ شهید یادبود به عمل آورد. در مراسمِ ویژه‌یی که به این مناسبت در خیمۀ لویه جرگه با حضور هزاران تن از هواداران و حامیانِ قهرمان ملی برگزار شده بود، سخنرانان ضمن یادآوری از خاطرات ارزشمندِ قهرمان ملی، به مسایل جاری کشور عطف توجه نشان دادند. محور بیشتر سخنان، اوضاع و احوالِ امروزِ کشور بود و این‌که قهرمان ملی در چنین لحظاتِ سرنوشت‌ساز و حساس، چه پیامی برای ما دارد.
در این‌که بخشی از مشکلاتِ جامعۀ ما ربط وثیق و تنگاتنگ به نبودِ شخصیت‌های تأثیرگذارِ ملی دارد، نمی‌توان تردید کرد. سیمای افغانستانِ امروز به‌رغمِ همۀ چالش‌ها و مشکلات آن، با حضورِ شخصیت‌های ملی، می‌توانست شفاف‌تر و روشن‌تر شود. قهرمان ملی از آن شخصیت‌های تأثیرگذاری بود که پس از چهارده سال، هنوز می‌توان نبود او را در صحنۀ سیاسی حس کرد و نسبت به آن متأثر شد. اما در کنار این ضایعۀ جبران‌ناپذیر برای تاریخ کشور، سخنان و عملِ قهرمانِ ملی به عنوان میراث گران‌ارج و فناناپذیر برای نسل‌های امروز و فردایِ کشور باقی است و باید از این میراثِ درخشان برای حلِ مشکلات، همدیگرپذیری و وحدت ملی استفاده کرد.
این‌ از برکاتِ قهرمانِ ملی است که در هر محفل و مجلسِ او، سخن به مسایلِ امروز کشیده می‌شود. دلیلِ آن‌هم این است که قهرمان ملی به غیر از افغانستان، دغدغه‌یی دیگر نداشت. او زیست، مبارزه کرد و سرانجام جامِ شهادت نوشید برای افغانستان. نگرانی قهرمان ملی، پیوسته برای سرنوشت و آیندۀ کشورش بود. او می‌دانست که در نبود یک نظامِ پاسخ‌گو و رهبری مسوولیت‌پذیر، افغانستان دچار انقطابِ سیاسی می‌شود. او بافتار سیاسی و فرهنگیِ کشور را چنان به‌خوبی درک می‌کرد که کمتر سیاست‌مداری را می‌توان به او نزدیک یافت. سخنرانان در روز شهادتِ او این حس را منتقل کردند که چه‌گونه قهرمان ملی معضلاتِ کشور را در اولویتِ برنامه‌های خود قرار می‌داد.
بحث اصلی در روز چهارشنبه، وضعیتِ امروزِ افغانستان بود. رییس‌جمهوری در پیـامِ خود به این مناسبت، کارنامۀ قهرمان ملی را به عنوان رهنمود حلِ مشکلاتِ جامعه توصیف کرد و گفت که در پرتو این کارنامه، می‌توان به حلِ مشکلاتِ امروز کشور نایل شد. داکتر عبدالله عبدالله رییس اجرایی دولت وحدت ملی در پرتو اندیشه‌های قهرمان ملی، به وضعیت امروزِ افغانستان اشاره کرد و تروریسمِ صادر شده را روی دیگرِ سکۀ تجاوز و تمامیت‌خواهیِ استخباراتِ بیگانه خواند. حامد کرزی رییس جمهوری پیشین نیز نسبت به عدمِ درکِ غربی‌ها از وضعیت کشور، ابراز نگرانی کرد و اعلام داشت که هنوز سخنِ قهرمان ملی در مورد خطر تروریسم به وسیلۀ کشورهای غربی به‌خوبی درک نشده است. عبد رب الرسول سیاف از رهبران مجاهدین، بر بسیج همه‌گانی در برابر گروه‌های دهشت‌افکن و حامیان منطقه‌یی‌شان تأکید ورزید و هشدار داد که افغانستان را نمی‌توان با خدعه و زور، به کشوری مطیع و فرمان‌بردار تبدیل کرد.
سخنرانانِ گردهماییِ روز چهارشنبه در مجموع، گروه طالبان و استخباراتِ منطقه را از اصلی‌ترین دشمنانِ افغانستان دانستند که تنها در پی غصب قدرت سیاسی نیستند، بل تلاش می‌کنند که افغانستان را از وجود نخبه‌گان و شخصیت‌های تأثیرگذارِ سیاسی خالی کنند. این برنامه با شهادت قهرمان ملی کشور آغاز شد و تا هنوز به عنوان اصلی‌ترین استراتژی استخباراتِ منطقه دنبال می‌شود. قتل‌های زنجیره‌یی چند سال اخیر، دقیقاً با این دیدگاه پیوند دارد و استخباراتِ منطقه دریافته که برای نفوذ به افغانستان، نخست این کشور را باید از وجود نخبه‌گان خالی کرد.
نشست روزِ چهارشنبه نشان داد که قهرمان ملیِ کشور، چه‌قدر حضورِ پُررنگ و بلامنازع در سیاست‌های امروزِ کشور دارد و چه‌قدر می‌شود در روشنیِ کارنامه‌های بی‌بدیلِ او، بر مشکلاتِ امروزِ کشور فایق آمد. شایسته است که سران دولت وحدت ملی پس از گذشت چهارده سال از شهادتِ مسعود بزرگ، صادقانه به تثبیتِ امتیازهای مادی و معنویِ او همت گمارند و به پیشنهادهایی توجه کنند که احمدولی مسعود، در پایان آن مراسم به گونۀ فشرده به آن اشاره کرده بود.
باید دانست که قهرمانان ملی در هر کشوری مظهرِ آرمان‌ها و آرزوهای یک ملت اند و دولت‌ها برای ادامۀ راهِ آن‌ها و تشویق مردم به مبارزه در راه آزاده‌گی، امتیازهای مادی و معنوی‌یی را برای آنان در قانون مسجل می‌کنند.