بدیهی است زمانی که حرف هند به میان می‌آید، دولت پاکستان فقط به نظرات رییس ستاد ارتش این کشور اهمیت می‌دهد. تا حدی که جنرال راحیل شریف رییس ستاد ارتش پاکستان یا به طور نظامی به دولت مستقیم دستور می‌دهد و یا اینکه از نفوذ و قدرت خود برای اعمال نظریاتش استفاده می‌کند.
رییس ستاد ارتش پاکستان به قدرت بلامنازع و دیکتاتور فعلی این کشور تبدیل شده است. همچنین بر کسی پوشیده نیست که وی کنترل حکومت را به طور آشکار مانند معضلی می‌پندارد زیرا فساد در پاکستان، مسئله تروریسم‌، مشکلات اقتصادی و نهادهای اجرای قانون همچنان در این کشور ادامه دارد.
قدرت مطلق جنرال در نتیجه موفقیت‌های وی در سرکوبی شبه‌نظامیان افراطی در کشورش می‌باشد.
هرچند که جنگ علیه شبه‌نظامیان و افراطی‌ها تمام نشدنی است اما به ظاهر گروه‌های مسلح متحمل شکستی سخت شده‌اند.
اگرچه همه چیز بر وفق مراد ارتش پاکستان است اما دستکم پنج سال دیگر زمان لازم است تا تهدید شبه‌نظامیان بطور کامل ریشه‌کن شود در نتیجه، پاکستانی‌های میانه‌رو انتقال ناامیدی به امیدواری را حس خواهند کرد.
دومین موضوعی که راحیل شریف به طور مستقیم در آن نقش دارد، سیاست پاکستان در مقابل دولت اشرف غنی رییس جمهور افغانستان است.
قدرت رییس ستاد ارتش پاکستان در حدی است که در کمتر از پنج نشست با مقامات افغانستان، توانست مجوز دیدار با رییس جمهور افغانستان در کابل را کسب کند.
همچنین هنوز ۴۸ ساعت از منصوب شدن جنرال رضوان اختر به عنوان رییس سازمان اطلاعات پاکستان (آی.اس.آی) نگذشته بود که موفق به دیدار اشرف غنی شد.
در واقع اشرف غنی متقاعد شد تا از مرکز فرماندهی رییس ستاد ارتش پاکستان در راولپندی نیز در سفرش به پاکستان دیدار کند و اداره امنیت ملی افغانستان نیز موافقت کرد تا به سازمان اطلاعات ارتش پاکستان اجازه دسترسی به اطلاعات بدهد.
از سوی دیگر، راحیل شریف برنامه سرمایه‌گذاری ۴۶ میلیارد دالری راهروی اقتصادی چین و پاکستان که افغانستان نیز ممکن است از آن سود ببرد را به جریان انداخت.
رایزنی‌های رییس ستاد ارتش پاکستان در مقابل افغانستان نتایج مختلفی در پی داشت که دستور آموزش نیروهای امنیتی افغانستان در پاکستان یکی از این موارد بود.
همچنین سازمان اطلاعات ارتش پاکستان(آی‌.اس‌.آی) و اداره امنیت ملی افغانستان تفاهم‌نامه‌یی را برای همکاری اطلاعاتی امضاء کردند.
اشرف غنی ثابت کرده است که بیشتر از کرزی رییس جمهور سابق افغانستان در رویارویی با اسلام‌آباد برخورد دیپلماتیک دارد اما تاکنون غنی و عبدالله عبدالله رییس اجرایی حکومت وحدت ملی تحت تاثیر حیله‌های جنرال شریف قرار نگرفته‌اند که کابل را منطقه آزاد جنگی و کرزی و اداره امنیت ملی را مخالف و اخلا‌گران روابط افغانستان و پاکستان اعلام کنند.
راحیل شریف همچنین در دیدار با جان کری از سازمان اطلاعات هند به دلیل تخریب روند نزدیکی پاکستان و افغانستان شکایت کرد و حاضر شد برای این ادعا سند هم فراهم می‌کند.
رییس ستاد ارتش پاکستان به خوبی درک می‌کند که برای بهبود و ارتقاء روابط دو کشور می‌بایست در ابتدا خاطرات تلخ حمایت از طالبان افغانستان را پاک کند که طی آن مجاهدین در سال ۱۹۹۶ میلادی از حکومت کنار زده شدند.
راحیل شریف همچنین به شدت بر موضع پاکستان در برابر کشمیر پافشاری می‌کند و معتقد است که این تلاش برای ادامه حیات کشورش ضروری است.
وی تاکتیک‌های قدیمی پاکستانی را برای گمراهی غرب به کار می‌برد تا فشارها را بر تسلیحات هسته‌ای هند بیشتر سازد.
براساس ارزیابی آمریکا، ارتش پاکستان تعداد ۵۵۰ هزار نیرو دارد و راحیل شریف مدعی شده است که ۱۸۲ هزار نظامی آن در مناطق مرزی با افغانستان و ۱۵۰ هزار تن دیگر در منطقه کشمیر مستقر هستند. اگر این محاسبات و گفته‌ها درست باشد، این نیروها در مقابله با تحریک طالبان این کشور با ضعف روبرو هستند.
یکی دیگر از دلایلی که جنرال راحیل شریف را نگران کرده نفوذ افراد مرتبط با داعش است. این گروه به جنگجویان مزد بیشتری برای جنگیدن و پیوستن به آنها پیشنهاد می‌دهد.
پاکستان مدت‌ها قبل درک کرده است که در زمینه هسته‌ای نمی‌تواند با هند بطور رسمی رقابت کند. بنابراین، استراتژی خود را برای تضعیف برنامه هسته‌ای هند تغییر داده است.
استراتژی راحیل شریف گمراه کردن غرب توسط محاسبات غلط در مورد برنامه‌ هسته‌ای هند است تا آنها را وادار کند که تا بر دهلی‌نو برای برگزاری مذاکرات صلح فشار آورند.
حال اگر سیاست‌گذاران غربی «اقدامات اعتمادسازی» را به هند پیشنهاد دهند، جنرال راحیل شریف می‌بایست برای «توافقنامه تجارت آزاد هند و پاکستان» تلاش کند که در سال ۲۰۱۲ میلادی امضاء شد، اما هیچ وقت عملی نشد.
هند نمی‌تواند به رییس ستاد ارتش پاکستان پس از اینکه ارتش او از سال ۱۹۴۸ میلادی بطور مکرر آتش‌بس را نقض می‌کنند، اعتماد کند.