احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





پیـوند زنده‌گی، کار و موفقیت

گزارشگر:دو شنبه 2 قوس 1394 - ۰۱ قوس ۱۳۹۴

mandegar-3

بخش دوم و پایانی

بعد از جنگ جهانی اول، بوش در حوزۀ خودرو/موتر نوآوری‌های خود را یکی پس از دیگری عرضه کرد، از جمله سیستم تزریق سوخت دیزل که در سال ۱۹۲۷ توسعه داده بود. در واکنش به رکود جهانی اواخر دهۀ ۱۹۲۰، روبرت بوش نیز برنامۀ جامعی را برای مدرنیزه کردن شرکتِ خود و تنوع‌بخشی به فعالیت‌های آن آغاز نمود. تنها در مدت چند سال او توانست شرکت را از یک تولیدکنندۀ دستی قطعاتِ موتر به یک شرکت بزرگ مهندسی الکتریکی فعال در سطح جهانی تبدیل کند.
از همان ابتدا، بوش به طور ویژه‌یی علاقه داشت کارکنانش آموزش حرفه‌یی ببینند. او که از مسوولیت‌های اجتماعی‌اش به عنوان یک کارآفرین آگاه بود، یکی از اولین کارفرمایان در آلمان بود که در سال ۱۹۰۶ روز کاری هشت‌ساعته را مطرح کرد و در ادامه تسهیلات رفاهی دیگری نیز برای کارگران فراهم شد. روبرت بوش نسبت به سود مالی که از قراردادهای تسلیحاتی طی جنگ جهانی اول برده بود، احساس خوبی نداشت و در نتیجه چندین میلیون مارک به خیریه بخشید.
زیر سایۀ حکومت نازی‌ها شرکت مجبور شد مجدداً قراردادهای تسلیحاتی امضا کند و حتا طی جنگ جهانی دوم از نیروهای کار اجباری استفاده کرد. در سال ۱۹۳۷، روبرت بوش بنگاه خود را از یک شرکت سهامی به یک شرکت مسوولیت محدود تغییر داد تا از دخالت‌های خارجی در شرکت خود جلوگیری کند و استقلال خود را حفظ کند.
روبرت بوش با ایده‌هایش در حوزۀ کارآفرینی، بشردوستی و تعهد سیاسی در سال‌های آغازین قرن بیستم، وارد مسیر شهرت و موفقیت شده بود. او تمایل داشت به عنوان یک شهروند و بنیان‌گذار به جامعه کمک کند. اهدای یک میلیون مارک آلمان به دانشگاه فنی اشتوتگارت در سال ۱۹۱۰ شروع فعالیت‌های بشردوستانۀ بوش بود. استقلال فکری، سنت‌های خانواده‌گی، توجه به مسایل اجتماعیِ روز ریشه‌های بشردوستی روبرت بوش را شکل دادند. چه در ادارۀ شرکت خود و چه در زمینۀ وقف‌ها و دیگر فعالیت‌های عمومی‌اش، روبرت بوش همیشه به دنبال بهبود شرایط زنده‌گی افراد بود و این که در شکل دادن به جامعه نقشی بازی کند.
هدف روبرت بوش حمایت از نهادها و سازمان‌هایی بود که از نظر او برای عملی کردنِ ایده‌هایش مناسب بودند. او هیچ هدف یا برنامۀ استراتژیکی را دنبال نمی‌کرد و ترجیح می‌داد دیگران را بینگیزاند تا از توانایی‌های خودشان بهره ببرند و خود به چالش‌های زمان پاسخ دهند. به جای جایگزین کردن دیگران، او ترجیح می‌داد الهام‌بخشِ آنان باشد تا خودشان وارد عمل شوند.
روبرت بوش در ۱۲ مارچ ۱۹۴۲ درگذشت و در گورستان Waldfriedhof در اشتوتگارت به خاک سپرده شد.

منبع: مجلۀ انترنتی برترین‌ها

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.