سرمفتش ویژۀ ایالات متحده برای بازسازی افغانستان، تجربۀ حضور ۱۵ سال گذشتۀ ایالات متحده در افغانستان در امر بازسازی و آزمون‌های امنیتی را در یک سخنرانی در دانشگاه هاروارد تشریح کرد.
جان سوپکو در سخنرانی مفصلی تحت عنوان «وضعیت خطرناک بازسازی افغانستان: درس‌های آموخته از پانزده سال» به آزمون‌های مبارزه با شورش‌گرایی و ملت‌سازی در افغانستان اشاره کرد.
او همچنین اظهارات اخیر جمیز کلپر، رییس ادارۀ مرکزی استخبارات امریکا «سی آی ای» را تکرار کرد که او گفته بود: «کابل در رسیده‌گی به وضعیت اقتصادی خویش یا شروع کاهش وابسته‌گی خود به امداد خارجی به‌طور موثر ناتوان خواهد بود، مگر این‌که نخست شورش‌گرایی را مهار کند.»
سر مفتش ویژۀ ایالات متحده برای بازسازی افغانستان گفت: بخش‌های زیادی از افغانستان به‌طور موثر برای دسترسی کارمندان خارجی ممنوع است چه این‌که این افراد مدیران پروژه‌ها باشند یا مسوولین نظارت و کارکرد آن پروژه‌ها باشند.
آقای سوپکو افزود که سایر عواقب ناامنی کمتر در سرخط خبرها انعکاس یافته است، اما آن‌ها نشانه‌هایی شوم برای آیندۀ آن کشور فقیر و عمدتا بی‌سواد است.
او برای توضیح این اظهاراتش به سخنان ماه گذشتۀ سخنگوی وزارت معارف افغانستان اشاره کرد که گفته بود، ۷۱۴ مکتب مسدود شده و بیش از ۲،۵ میلیون کودک از رفتن به مکتب عمدتاً به‌خاطر جنگ محروم شده‌اند.
به گفتۀ آقای سوپکو، بم‌گذاری‌ها، حملات، کمین‌ها، ماین‌های کنار جاده و تصرف موقتی نقاط کلیدی می‌تواند همه به اعتبار حکومت صدمه بزند و بر نیروهای امنیتی و روحیه مردم تاثیر بگذارد.
این مقام امریکایی در سخنرانی‌اش در حضور شخصیت‌های آکادمیک امریکا همچنین گفت که مساعی بازسازی در افغانستان در وضعیت خطرناکی قرار دارد.
او افزود افغانستان مسوولیت اصلی را برای تأمین امنیت خویش طی بیش از یک سال گذشته داشته و با آزمون‌های شورش‌گرایی در چهار فصل سال، فراربالا ازصفوف و قابلیت مواجه است.
آقای سوپکو می‌گوید: اکثر پولی را که ایالات متحدۀ برای بازسازی در افغانستان به مصرف رسانده است در بخش امنیت مصرف شده است. او گفت حدود ۶۱ درصد یا ۶۸ میلیارد دالر از ۱۱۳ میلیارد دالر پولی که کانگرس از سال ۲۰۰۲ برای افغانستان اختصاص داده صرف تأمین امنیت شده است.
او تأکید کرد که امنیت برای تشکیل حکومت با اعتبار، کارا و قانونی و همچنین برای قانع کردن شورشیانی که مستلزم مذاکره استند، جز اساسی می‌باشد.
اما آقای سوپکو در بخشی از سخنانش گفت که با پانزده سال کار ناتمام برای مصرف پول و جنگ، ایالات متحده باید بپرسد که اشتباه کار در کجا بود؟ او پاسخ داد که مثال‌هایی از ناکامی کامل یا قسمی بخشی از پاسخ به این پرسش است. آقای سوپکو گفت هیچ نواقصی نمی‌تواند دلیل اصلی اشتباه کار باشد.