احمد مسعود: طالبان به هیچ تعهد خود به غیرقرارداد خود با آمریکا عمل نکرده‌اند.





ورزشکار مسدوم کشور: حکومت نسبت به ورزشکاران بی‌توجه است

گزارشگر:ننگیالی عثمانی/ شنبه 13 قوس 1395 - ۱۲ قوس ۱۳۹۵

عبدالسمیع فیضی در سال ۱۳۷۲ در یک خانوادۀ روشن‌فکر و ورزش‌دوست در ولایت کابل چشم به جهان گشوده است. او فارغ دبیرستان است و هم‌چنان عضو تیم ملی فری‌فایت کشور. آقای فیضی هشت دوره قهرمان آسیا و جهان در وزن خود شناخته شده و تا به‌حال هیچ شکستی را در mandegar-3مسابقات خود تجربه نکرده است. روزنامۀ ماندگار گفت‌وگویی را با این قهرمان انجام داده که تقدیم خواننده‌گان عزیز می‌گردد:
از چه زمان رو به ورزش آوردید و در این زمینه چه دست‌آوردهایی تا به حال دارید؟
از نوجوانی شوق‌وعلاقۀ فراوانی به ورزش‌های رزمی داشتم، ده سال قبل از امروز، ورزش فری‌فایت را آغاز کردم. در سال ۲۰۱۰ عضویت تیم ملی کشور را کسب کردم و اولین مسابقۀ خود را در وزن ۶۷ کیلوگرام انجام دادم که در نتیجه، سه حریف خود را شکست داده و حایز مدال طلا شدم. در مسابقات منتخب تیم ملی در وزن ۷۲ گیلوگرام با شکست دادن سه حریف، حایز مقام اول و برندۀ مدال طلا شدم. هم‌چنان در مسابقات تیم ملی که در آن ورزشکاران چندین ولایت حضور داشت، در وزن ۷۲ کیلو قهرمان وزن خود شناخته شدم و مدال طلا را کسب کردم. در کنار این‌همه، مسابقات دیگری نیز در داخل کشور داشته‌ام که ذکر همۀشان شاید وقت بیشتر بگیرد.
اما در مسابقات خارجی اولین‌بار در کشور هندوستان که در آن مسابقات ۱۶ کشور آسیایی اشتراک کرده بودند، من به نماینده‌گی از افغانستان در وزن ۷۲ کیلوگرام سه حریف خود را شکست داده و مقام اول را کسب کردم. در سال ۲۰۱۱ نیز در یکی از مسابقات جهانی در کشور ترکیه، من در دو رشتۀ ورزشی مبارزه کردم که در نتیجه با شکست دادن ۴ حریف، برندۀ دو مدال طلا در این مسابقات شناخته شدم. هم‌چنان در سال ۲۰۱۲ و ۲۰۱۳ ۲۰۱۴ نیز مسابقاتی داشتم که در هرکدام مدال‌های طلا را به دست آوردم. در مجموع ۸ دوره قهرمان آسیا و جهان در وزن خود شناخته شدم و ۱۴ مدال طلا شامل دست‌آوردهای داخلی و خارجی من می‌باشد و تا به‌حال خوش‌بختانه باختی نداشته‌ام.
باورتان چیست، ورزشکاران کشور با چه مشکلاتی دست و پنجه نرم می‌کنند؟
تمام ورزشکاران ما به مشکلات اقتصادی روبه‌رو استند، مکان‌های استندرد و وسایل ورزشی خوب ندارند، تاجران ملی و ادارۀ ورزش کدام توجه خاص بالای ورزشکاران ندارد. به گونۀ مثال خودم که ماه‌هاست زانویم آسیب دیده است، دکتران افغانستان سفارش کرده‌اند که باید به بیرون از کشور بروم، اما کسی در این زمینه با من هم‌کاری نمی‌کند. امیدوارم از طریق روزنامۀ ماندگار صدایم من و ورزشکاران دیگر به گوش مسوولین برسد!
پیام‌تان برای جوانان چیست؟
جوانان عزیز به هر ورزشی که علاقه دارند، باید ورزش کنند، ستون اصلی جامعه جوانان هستند، درست است که مشکلات و چالش‌هایی د کشور وجود دارد، اما به مرور زمان خوب خواهد شد.

اشتراک گذاري با دوستان :

Comments are closed.