بخش پنجاه‌‌ونهم

دیری نگذشت که انجنیر گلبدین حکمتیار، امیر حزب اسلامی افغانستان، از داخلِ کشور به پاکستان بازگشت و دفتر سیاسی حزب اسلامی اعلان نمود که تا دو روز دیگر کنفرانس مطبوعاتی دایر می‌گردد. آن کنفرانس یکی از مهم‌ترین کنفرانس‌های مطبوعاتی حزب اسلامی بود؛ زیرا واقعه تخار، شایعه دیدار حکمتیار با مقامات کابل و سفرش به داخل افغانستان، موضوعات مهم و داغی بودند که باید رهبری حزب اسلامی خبرنگاران را از آن‌ها مطلع می‌ساخت.
کنفرانس مطبوعاتی در صحن حویلی یکی از مهمان‌خانه‌های حزب اسلامی، در شهر پشاور به تاریخ ۵ آگست سال ۱۹۸۹ مطابق ۱۴ اسد ۱۳۶۸، دایر گردید و ده‌ها خبرنگار از گوشه و کنار پاکستان به آن‌جا رو آورده بودند.
ما خیال می‌کردیم که اولین جملات انجنیر حکمتیار راجع به حوادث تخار خواهد بود و برای این مطلب، آماده‌گی کامل گرفته بودیم؛ اما زمانی که او به سخنرانی آغاز کرد، بعد از خوش‌آمدید گفتن خبرنگاران، موضوعات کنفرانس مطبوعاتی را طوری رده‌بندی کرد که اول به استعفای وزارت خارجه حکومت موقت، دوم مساله سفرش به داخل افغانستان و بیان اوضاع حکومت کابل، و سوم به موضوعات شمال کشور، پرداخته شود.
طبعاً در چنان حالتی، مساله استعفای وزیر خارجه از مقامش، مهم‌ترین موضوع بوده می‌تواند و سایر موضوعات را تحت شعاع قرار می‌دهد و از طرف دیگر، توضیحات امیر حزب اسلامی دربارۀ قدرت نظامی حکومت کابل و ارقام و شواهدی را که او ارایه کرد، جالب‌تر از سایر موضوعات بود؛ بنابران در آن کنفرانس مطبوعاتی موضوع فاجعه تخار بیشتر مورد بحث قرار نگرفت و انجنیر حکمتیار واقعه را یک درگیری محلی خواند، ولی زمانی که می‌خواست راجع به تعداد تلفات صحبت کند، قریب‌الرحمن سعید مسوول آژانس خبررسانی افغان، خود را به نزدیک او رسانیده در گوشش گفت که تعداد کشته‌شده‌گان یازده نفر است. چون نگارنده در صف اول نشسته بودم، حرف‌های استاد سعید را واضحاً شنیدم اما ندانستم که چرا استاد سعید این رقم را در گوش امیر حزب اسلامی خواند. انجنیر حکمتیار در ضمن صحبت گفت «خلاف آن‌چه گفته می‌شود که در حادثه فرخار، سی‌ودو تن از قوماندانان جمعیت کشته شده‌اند، نظر به معلومات ما، صرف یازده تن قربانی این حادثه گردیده‌اند.»
در پایانِ کنفرانس مطبوعاتی، تیم خبرنگاران بی.بی.سی در داخل یکی از اتاق‌های مهمان‌خانه، با انجنیر حکمتیار مصاحبه مفصلی را انجام داد که بیشتر، موضوعات روز که همانا موضوع حکومت موقت، سرنگونی حکومت کابل با یک اقدام نظامی و حادثه تخار بود ـ مورد بحث قرار گرفتند و چون از آن مصاحبه در تهیه فیلم مستند تلویزیونی کار گرفته می‌شد، بنابران پرسش‌ها و پاسخ‌ها مستقیماً به زبان انگلیسی صورت می‌گرفت و انجنیر حکمتیار با زیرکی به زبان انگلیسی صحبت می‌کرد.
در پیوند به این پرسش که «بعد از فاجعه تخار، روابط حزب اسلامی با احمدشاه مسعود چه‌طور خواهد بود و آیا این مساله، زد و خورد میان گروه‌های مجاهدین را شدت نخواهد بخشید؟» انجنیر حکمتیار گفت: «این یک مساله محلی است و من از استاد ربانی و جمعیت اسلامی خواستم تا بگذارند موضوع در همان محل حل‌وفصل گردد. ما تصمیم داریم که یک هیات مشترک به منطقه اعزام کنیم تا موضوع را بررسی نماید. در ارتباط با مسعود باید بگویم که او برادر ماست، ولی  اشتباهات زیادی را مرتکب شده است. زمانی که روس‌ها در داخل افغانستان بودند، او با آن‌ها نشست و دست دوستی داد. اگر از چنین اعمالی دست بردارد، ما هیچ‌گونه مخالفتی با او نداریم.» (۲۷)