بخش دوم و پایانی/

اگر روش شما پاسخ‌گو نیست، آن را عوض کنید.
دکتر اسپنسر جانسون نویسندۀ کتاب “چه کسی پنیر من را برداشت”، فرق بین آدم‌ها و موش‌ها را این‌طور توصیف می‌کند: وقتی یک موش حس می‌کند تلاش‌هایش به نتیجه نمی‌رسد، روش خود را عوض می‌کند. اما وقتی آدم‌ها حس می‌کنند کاری که انجام می‌دهند به نتیجه نمی‌رسد، عصبانی و خسته شده و دوست ندارند روش خود را عوض کنند. حتا گاهی اگر کسی راه‌کار تازه‌یی را به آن‌ها نشان دهد، حالت دفاعی به خود می‌گیرند و می‌گویند: «من همیشه این کار را همین‌طور انجام داده ام.» یا «من آدمی این مودلی هستم!»
در اصل این آدم‌ها از پذیرفتن راهکار تازه و انجام آن می‌ترسند و حس می‌کنند ترس‌شان به این معنا است که سایر روش‌ها اشتباه است. همیشه آن‌چه به نظر ما طبیعی و صحیح به نظر می‌رسد، در اصل محصول باورهای‌ ماست و به ندرت نشان‌دهندۀ همۀ احتمالات و امکانات پیش روی‌مان یا تخمین صحیحی از توانایی‌های‌مان است. اگر واقعاً می‌خواهید در زنده‌گی خود نتایج متفاوتی به‌دست بیاورید، باید از حصاری که به منظور راحتی دور خود کشیده اید، پا را فراتر گذاشته و راهکارهای متفاوتی را امتحان کنید.
چیزی به اسم شکست وجود ندارد؛ بلکه تنها بازخورد عمل‌کردها موضوعیت دارند.
تنها شکستی که در زنده‌گی وجود دارد، این است که دست از یادگیری بردارید. به جز این مورد هر نتیجه‌یی که پیش روی‌تان می‌آید، بازتابی است که به شما می‌گوید آیا راه‌کار انتخابی، شما را به هدف نزدیک‌تر کرده یا دورتر. آدم‌هایی که به اهداف‌شان می‌رسند، یک خصوصیت مشترک دارند: آن‌ها از شکست و اشتباه نمی‌ترسند، چون می‌دانند هر اشتباه یا شکست، فرصتی است برای یادگیری که باید از آن استفاده کرد. شکست، لازمۀ یاد گرفتن است.
در اصل، این مردم نیستند که شکست می‌خورند، راهکارها، روش‌ها و برنامه‌ریزی آن‌هاست که با موفقیت مواجه نشده. افراد کوشا معمولاً روش‌ها را تغییر می‌دهند تا راهکاری را انتخاب کنند که نتیجه بدهد. ضمناً وقتی برای رسیدن به اهداف تلاش کنید، پیروزی برای‌تان شیرین‌تر می‌شود. وقتی بدانید شکست پایان راه نیست و فقط سنگی است که سر راه پیروزی قرار دارد، دیگر به موانع به عنوان عوامل منفی نگاه نمی‌کنید، بلکه آن‌ها را نقاط راهنما به حساب می‌آورید که در این سفر برای‌تان شادی و موفقیت به ارمغان می‌آورند.
شما همین حالا در حال شکل دادن به آیندۀتان هستید.
تفاوت بارزی که بین افراد موفق و ناموفق وجود دارد، این است که افراد موفق در حال زنده‌گی می‌کنند، اما افراد ناموفق در گذشته سیر می‌کنند. اگر دایم به گذشته بچسبید، تمام زیبایی‌ها و فرصت‌هایی را که زنده‌گی در حال حاضر به شما ارزانی کرده، از دست می‌دهید. اگر در حال زنده‌گی کنید، به سرعت می‌توانید فرصت‌های رسیدن به اهداف‌تان را صید کنید. مهم نیست در گذشته چه‌قدر تلاش کرده اید، هر لحظه از هر روز زنده‌گی، فرصتی تازه است تا به خوش‌بختی و موفقیت نزدیک‌تر شوید.
اگر بار دیگر ترس‌های قدیمی و باورهای محدودکننده مانع شادی و موفقیت شما شدند، آن‌ها را در ذهن‌تان متوقف کرده و در درون‌تان افکار مثبت و خوش‌بینانه را جایگزین افکار منفی کنید. قدرت باورهای مثبت آن‌قدر زیاد است که می‌توانید به کمک آن‌ها از تمام لحظات زنده‌گی پلی برای موفقیت بسازید.