بخش دوم و پایانی/

۷) چیز جالبی برای ارایه دادن در دست داشته باشید. سعی کنید دانشِ خود را همواره به‌روز نگه دارید و از وقایع و اخبار جدید با اطلاع باشید. آگاهی از اخبار و وقایع فرهنگی می‌تواند به شما کمک کند تا راحت‌تر با طرفِ مقابل ارتباط برقرار کنید. می‌توانید سرِ صحبت را با جمله‌هایی به این شرح باز کنید: “نظر شما در مورد …….. چیست؟”، و یا “شنیده‌اید که ………….؟” از موضوعات منفی و بحث‌برانگیز پرهیز کنید، و وارد جزییات مسایل شخصی نشوید.
۸) اگر قصد دیدنِ شخص خاصی را دارید، بهترین راه این است که از یکی از آشنایان آن فرد تقاضا کنید تا شما را به او معرفی کند. از یک دوست دوجانبه بخواهید تا این افتخار را نصیب شما کند.
۹) اگر کسی کارت ویزیت خود را به شما تعارف کرد، آن را به عنوان یک هدیه قبول کنید. با هر دو دست آن را بگیرید و مدتی به آن نگاه کنید و چیزهایی که روی آن نوشته شده است را به دقت بخوانید. وقتی خواندن تمام شد، آن را در جیب کرتی و یا بیک‌تان قرار دهید تا با این کار نشان دهید که برای‌تان ارزشمند است.
۱۰) مراقب ژست و پرستیژ خود باشید. افرادی که بیش از اندازه احساس راحتی می‌کنند، موجبات ناراحتی دیگران را فراهم می‌آورند. از سوی دیگر اگر راحت نبودید، بازهم اعتماد به نفس خود را حفظ کرده و خود را آرام و موقر نشان دهید.
۱۱) پیش از آن‌که در گفت‌وگویی که تازه به آن پیوسته‌اید، شرکت کنید، ابتدا برای مدتی گوش دهید و جوانب مختلف آن را در نظر بگیرید. مطیمناً دوست ندارید که با صحبت‌های نابه‌جا فرصت‌های استثنایی را پایمال کنید.
۱۲) راه‌های فراری هم برای خود و هم برای طرف مقابل بگذارید. به عنوان مثال: “من باید همین حالا به کار یکی از مشتری‌هایم رسیده‌گی کنم” و یا “من وقت نکردم غذا بخورم، به همین خاطر باید یک سر به کانتین بزنم” و یا “اجازه دهید نوشیدنی‌های‌تان را عوض کنند.”
اما در چه زمانی باید از یک مکالمه بیرون آمد؟
باید کاری کنید که ابتدا تاثیر مناسبی بر روی فرد مقابل بگذارید و سپس کاری کنید که به دنبالِ شما بیایند، به همین دلیل می‌بایست: “باهوش و مختصر عمل کرده و آن‌ها را در انتظار بگذارید.”